លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

សៀវភៅបណ្ដាស្ដេចទី២

ជំពូក

សេចក្ដីសង្ខេប

    • អេលីយ៉ា​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន​អំពី​សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​អាហាស៊ីយ៉ា (​១​-​១៨)

    • អេលីយ៉ា​បាន​ត្រូវ​ខ្យល់​ព្យុះ​នាំ​យក​ទៅ (​១​-​១៨)

      • អេលីសេ​យក​អាវ​ពិសេស​របស់​អេលីយ៉ា (​១៣, ១៤)

    • អេលីសេ​ធ្វើ​ឲ្យ​ទឹក​នៅ​ក្រុង​យេរីខូ​ទៅ​ជា​ស្អាត (​១៩​-​២២)

    • ខ្លា​ឃ្មុំ​សម្លាប់​ក្មេង​ប្រុស​ៗ​ដែល​មក​ពី​ក្រុង​បេតអែល (​២៣​-​២៥)

    • យេហូរ៉ាម​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​៣)

    • ម៉ូអាប់​បះ​បោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល (​៤​-​២៥)

    • ម៉ូអាប់​បាន​ច្បាំង​ចាញ់ (​២៦, ២៧)

    • អេលីសេ​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រេង​របស់​ស្ត្រី​មេម៉ាយ​ម្នាក់​មាន​ច្រើន​ឡើង (​១​-​៧)

    • ការ​រាក់​ទាក់​របស់​ស្ត្រី​នៅ​ក្រុង​ស៊ូណែម (​៨​-​១៦)

    • ស្ត្រី​នោះ​បាន​ទទួល​រង្វាន់​ជា​កូន​ប្រុស​មួយ ក្រោយ​មក​កូន​នោះ​ស្លាប់ (​១៧​-​៣១)

    • អេលីសេ​ប្រោស​កូន​ប្រុស​នោះ​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ (​៣២​-​៣៧)

    • អេលីសេ​ធ្វើ​ឲ្យ​សម្ល​លែង​មាន​ជាតិ​ពុល (​៣៨​-​៤១)

    • អេលីសេ​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​នំ​ប៉័ង​ជា​ច្រើន (​៤២​-​៤៤)

    • ណាម៉ាន​បាន​ជា​ពី​ជំងឺ​ឃ្លង់​តាម​រយៈ​អេលីសេ (​១​-​១៩)

    • កេហាស៊ី​ដែល​មាន​ចិត្ត​លោភ​លន់​បាន​កើត​ជំងឺ​ឃ្លង់ (​២០​-​២៧)

    • អេលីសេ​ធ្វើ​ឲ្យ​ផ្លែ​ពូថៅ​អណ្ដែត​ឡើង (​១​-​៧)

    • អេលីសេ​ប្រឆាំង​នឹង​ពួក​ស៊ីរី (​៨​-​២៣)

      • ព្រះ​បាន​បើក​ភ្នែក​របស់​អ្នក​បម្រើ​របស់​អេលីសេ (​១៦, ១៧)

      • ព្រះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​ស៊ីរី​ងងឹត​ភ្នែក (​១៨, ១៩)

    • ក្រុង​សាម៉ារី​មាន​ការ​អត់​ឃ្លាន (​២៤​-​៣៣)

    • អេលីសេ​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន​អំពី​ទី​បញ្ចប់​នៃ​ការ​អត់​ឃ្លាន (​១, ២)

    • គេ​រក​ឃើញ​អាហារ​នៅ​ជំរំ​ទ័ព​ស៊ីរី​ដែល​បាន​ត្រូវ​ទុក​ចោល (​៣​-​១៥)

    • ទំនាយ​របស់​អេលីសេ​បាន​ក្លាយ​ជា​ការ​ពិត (​១៦​-​២០)

    • ស្ត្រី​នៅ​ក្រុង​ស៊ូណែម​បាន​ទទួល​ដី​ធ្លី​របស់​គាត់​មកវិញ (​១​-​៦)

    • អេលីសេ បេនហាដាត និង​ហាសេអែល (​៧​-​១៥)

    • យេហូរ៉ាម​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​១៦​-​២៤)

    • អាហាស៊ីយ៉ា​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​២៥​-​២៩)

    • យេហ៊ូ​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​១៣)

    • យេហ៊ូ​សម្លាប់​យេហូរ៉ាម​និង​អាហាស៊ីយ៉ា (​១៤​-​២៩)

    • យេសិបិល​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់។ ឆ្កែ​ស៊ី​សាច់​នាង (៣០​-​៣៧)

  • ១០

    • យេហ៊ូ​សម្លាប់​ពូជ​ពង្ស​អាហាប់ (​១​-​១៧)

      • យេហូណាដាប​ចូល​រួម​ជា​មួយ​យេហ៊ូ (​១៥​-​១៧)

    • យេហ៊ូ​សម្លាប់​ពួក​អ្នក​គោរព​បូជា​ព្រះ​បាល (​១៨​-​២៧)

    • សេចក្ដី​សង្ខេប​នៃ​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​យេហ៊ូ (​២៨​-​៣៦)

  • ១១

    • អាថាលៀ​ដណ្ដើម​រាជ្យ​បល្ល័ង្ក (​១​-​៣)

    • យេហូអាស​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង​ជា​ស្ដេច​ដោយ​សម្ងាត់ (​៤​-​១២)

    • អាថាលៀ​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់ (​១៣​-​១៦)

    • ការ​រៀប​ចំ​ឡើង​វិញ​របស់​យេហូយ៉ាដា (​១៧​-​២១)

  • ១២

    • យេហូអាស​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​១​-​៣)

    • យេហូអាស​ជួស​ជុល​វិហារ (​៤​-​១៦)

    • ការ​ឈ្លានពាន​របស់​ពួក​ស៊ីរី (​១៧, ១៨)

    • យេហូអាស​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់ (​១៩​-​២១)

  • ១៣

    • យេហូអាហាស​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​៩)

    • យេហូអាស​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល (​១០​-​១៣)

    • អេលីសេ​ល្បង​ល​ចិត្ត​ខ្នះ​ខ្នែង​របស់​យេហូអាស (​១៤​-​១៩)

    • សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​អេលីសេ។ ឆ្អឹង​របស់​គាត់​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ម្នាក់​រស់​ឡើង​វិញ (​២០, ២១)

    • ទំនាយ​ចុង​ក្រោយ​របស់​អេលីសេ​បាន​ក្លាយ​ជា​ការ​ពិត (​២២​-​២៥)

  • ១៤

    • អាម៉ាស៊ា​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​១​-​៦)

    • សង្គ្រាម​ជា​មួយ​អេដំ និង​ជា​មួយ​អ៊ីស្រាអែល (​៧​-​១៤)

    • សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​យេហូអាស​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល (​១៥, ១៦)

    • សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​អាម៉ាស៊ា (​១៧​-​២២)

    • យេរ៉ូបោម​ទី២​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល (​២៣​-​២៩)

  • ១៥

  • ១៦

    • អេហាស​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​១​-​៦)

    • អេហាស​ឲ្យ​ជំនូន​ដល់​ស្ដេច​ស្រុក​អាស៊ីរី (​៧​-​៩)

    • អេហាស​យក​លំនាំ​តាម​ទី​បូជា​របស់​ព្រះ​ដទៃ (​១០​-​១៨)

    • សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​អេហាស (​១៩, ២០)

  • ១៧

    • ហូស៊ា​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​៤)

    • ការ​ដួល​រលំ​នៃ​រាជាណាចក្រ​អ៊ីស្រាអែល (​៥, ៦)

    • ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ត្រូវ​និរទេស​ដោយ​ព្រោះ​តែ​ការ​ក្បត់​ជំនឿ (​៧​-​២៣)

    • ជន​ជាតិ​ដទៃ​បាន​ត្រូវ​នាំ​យក​ទៅ​រស់​នៅ​ក្នុង​បណ្ដា​ក្រុង​របស់​ពួក​សាម៉ារី (​២៤​-​២៦)

    • ការ​លាយ​ឡំ​ជំនឿ​សាសនា​របស់​ពួក​សាម៉ារី (​២៧​-​៤១)

  • ១៨

    • ហេសេគា​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​១​-​៨)

    • រៀប​រាប់​អំពី​ការ​ដួល​រលំ​នៃ​រាជាណាចក្រ​អ៊ីស្រាអែល​ម្ដង​ទៀត (​៩​-​១២)

    • សានហេរីប​លុក​លុយ​ស្រុក​យូដា (​១៣​-​១៨)

    • រ៉ាបសាកេ​ប្រមាថ​មើល​ងាយ​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១៩​-​៣៧)

  • ១៩

    • ហេសេគា​ស្វែង​រក​ជំនួយ​ពី​ព្រះ​តាម​រយៈ​អេសាយ (​១​-​៧)

    • សានហេរីប​គំរាម​កំហែង​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​៨​-​១៣)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​ហេសេគា (​១៤​-​១៩)

    • អេសាយ​ប្រាប់​ចម្លើយ​របស់​ព្រះ (​២០​-​៣៤)

    • ទេវតា​សម្លាប់​ពួក​អាស៊ីរី​អស់​១៨៥.០០០​នាក់ (​៣៥​-​៣៧)

  • ២០

    • ជំងឺ​របស់​ហេសេគា និង​ការ​ជា​ឡើង​វិញ (​១​-​១១)

    • អ្នក​នាំ​សារ​មក​ពី​ក្រុង​បាប៊ីឡូន (​១២​-​១៩)

    • សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​ហេសេគា (​២០, ២១)

  • ២១

    • ម៉ាណាសេ​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា។ ការ​បង្ហូរ​ឈាម​របស់​គាត់ (​១​-​១៨)

      • ក្រុង​យេរូសាឡិម​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ (​១២​-​១៥)

    • អេម៉ុន​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​១៩​-​២៦)

  • ២២

    • យ៉ូសៀស​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​១, ២)

    • ការ​ណែនាំ​សម្រាប់​ការ​ជួស​ជុល​វិហារ (​៣​-​៧)

    • សៀវភៅ​នៃ​ក្រឹត្យ​វិន័យ​បាន​ត្រូវ​រក​ឃើញ (​៨​-​១៣)

    • ទំនាយ​របស់​ហ៊ូលដា​ស្ដី​អំពី​អន្តរាយ (​១៤​-​២០)

  • ២៣

    • ការ​រៀប​ចំ​ឡើង​វិញ​របស់​យ៉ូសៀស (​១​-​២០)

    • ការ​ធ្វើ​បុណ្យ​រំលង (​២១​-​២៣)

    • ការ​រៀប​ចំ​ថែម​ទៀត​របស់​យ៉ូសៀស (​២៤​-​២៧)

    • សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​យ៉ូសៀស (​២៨​-​៣០)

    • យេហូអាហាស​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​៣១​-​៣៣)

    • យេហូយ៉ាគីម​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​៣៤​-​៣៧)

  • ២៤

    • ការ​បះ​បោរ​ប្រឆាំង​និង​សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​យេហូយ៉ាគីម (​១​-​៧)

    • យេហូយ៉ាគីន​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា (​៨, ៩)

    • ការ​នាំ​យក​ទៅ​ស្រុក​បាប៊ីឡូន​លើក​ទី១ (​១០​-​១៧)

    • សេដេគា​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​យូដា។ ការ​បះ​បោរ​របស់​គាត់ (​១៨​-​២០)

  • ២៥

    • ការ​ឡោម​ព័ទ្ធ​របស់​នេប៊ូក្នេសា​ទៅ​លើ​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​១​-​៧)

    • ក្រុង​យេរូសាឡិម​និង​វិហារ​បាន​ត្រូវ​បំផ្លាញ។ ការនាំ​យក​ទៅ​ជា​លើក​ទី២ (​៨​-​២១)

    • កេដាលៀ​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង​ជា​អភិបាល (​២២​-​២៤)

    • កេដាលៀ​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់។ បណ្ដា​ជន​បាន​រត់​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​២៥, ២៦)

    • យេហូយ៉ាគីន​បាន​ត្រូវ​ដោះ​លែង​នៅ​បាប៊ីឡូន (​២៧​-​៣០)