‏«مەنەن باسقا قۇدايلارىڭ بولماسىن.‏.‏.‏ ەش نارسەنىڭ قاشالعان ٴ‌مۇسىنىن نە بەينەسىن جاساما» (‏مۇسانىڭ 2-‏جازباسى 20:‏3،‏ 4‏)‏.‏

كەيبىر ادامدار قۇدايعا قۇلشىلىق ەتكەندە تاس مۇسىندەردى قولدانساق،‏ پەرىشتەلەردىڭ،‏ مارقۇم اتا-‏بابالاردىڭ،‏ اۋليەلەردىڭ اتىن اتاساق،‏ قۇدايعا جاقىن بولامىز دەپ ويلايدى.‏ ٴ‌بىراق كيەلى كىتاپتا ٴ‌بىزدىڭ قۇدايعا باعىشتاعان دۇعالارىمىز يسا پايعامباردىڭ اتىنان جولدانۋى كەرەكتىگى انىق ايتىلعان.‏ ويتكەنى ول ٴ‌بىزدىڭ كۇنالارىمىز ٷشىن جانىن بەردى.‏ يسا پايعامباردىڭ ٶزى دە ٴ‌بىر سوزىندە:‏ «مەن ارقىلى بولماسا،‏ ەشكىم دە اكەگە كەلە المايدى»،‏—‏ دەگەن (‏جوحان 14:‏6‏)‏.‏

‏«وعان جۇرەك سىرلارىڭدى اقتارىڭدار» (‏ٴ‌زابۇر 62:‏8‏)‏.‏

ٴ‌سىز مەيىرىمدى اكەڭىزگە قالاي سويلەر ەدىڭىز؟‏ ەحوبا قۇدايعا دا دۇعا قىلعاندا سولاي سويلەڭىز.‏ دۇعالارىڭىز كىتاپتان وقىلماسىن،‏ جاتتاندى دا بولماسىن.‏ جۇرەكتەن شىعىپ،‏ قۇرمەتپەن جەتكىزىلسىن.‏

‏«ونىڭ ەركىنە ساي نە سۇراساق تا،‏ قۇدايدىڭ بىزگە قۇلاق اساتىنىنا كامىل سەنەمىز» (‏جوحاننىڭ 1-‏حاتى 5:‏14‏)‏.‏

كيەلى كىتاپتا ەحوبا قۇداي ونىڭ ٴ‌بىز ٷشىن نە ىستەيتىنىن جانە ٴ‌بىزدىڭ ول ٷشىن نە ىستەگەنىمىزدى قالايتىنىن جازدىردى.‏ ٶتىنىش-‏تىلەۋلەرىمىز قۇدايدىڭ قۇلاعىنا شالىنۋ ٷشىن دۇعاڭىز ونىڭ ەركىنە ساي بولۋ قاجەت.‏ ال ونىڭ ەركىن ٴ‌تۇسىنۋ ٷشىن،‏ قۇدايدى تانۋ ٷشىن،‏ كيەلى كىتاپتى وقۋىمىز كەرەك.‏ كيەلى كىتاپتى تەرەڭ بىلگەن سايىن،‏ ٴ‌بىزدىڭ دۇعالارىمىز دا ونىڭ قۇلاعىنا جاعىمدى بولا تۇسەدى.‏

قاجەتىڭىزدى سۇراڭىز.‏ ٴ‌بىز كۇندەلىكتى قاجەتىمىز جايىندا دۇعا قىلا الامىز.‏ مىسالى،‏ تاماق،‏ كيىم،‏ باسپانا جايلى.‏ سونداي-‏اق ٴ‌بىز دۇرىس شەشىمدەر قابىلداۋ ٷشىن دانالىق سۇراي الامىز جانە ٶمىردىڭ قيىندىقتارىنا ٴ‌توزۋ ٷشىن كۇش سۇراي الامىز.‏ ٴ‌بىز قۇدايدان «جۇرەگىمە يمان بەر،‏ كۇنا-‏قاتەلىكتەرىمە كەشىرىم بەر،‏ كومەگىڭدى بەر» دەپ سۇراي الامىز (‏لۇقا 11:‏3،‏ 4،‏ 13؛‏ جاقىپ 1:‏5،‏ 17‏)‏.‏

باسقالار ٷشىن سۇراڭىز.‏ تۋعان بالالارى ٴ‌بىر-‏ٴ‌بىرىن جاقسى كورسە،‏ قانداي اتا-‏انا بۇعان قۋانبايدى؟‏!‏ قۇدايدىڭ قولىنان شىققان بىزدەردىڭ دە ٴ‌بىر-‏ٴ‌بىرىمىز ٷشىن جانىمىز اشىپ تۇرسا،‏ قۇداي دا تۋرا سولاي قۋانادى.‏ ٴ‌بىز جان جارىمىز ٷشىن،‏ بالالارىمىز ٷشىن،‏ تۋىستارىمىز بەن دوستارىمىز ٷشىن دۇعا قىلساق بولادى.‏ كيەلى كىتاپتا:‏ «ٴ‌بىر-‏ٴ‌بىرىڭ ٷشىن دۇعا ەتىڭدەر»،‏—‏ دەلىنگەن (‏جاقىپ 5:‏16‏)‏.‏

العىس ايتىڭىز.‏ كيەلى كىتاپتا جاراتۋشى قۇدايىمىز جايىندا بىلاي دەلىنگەن:‏ «اسپاننان جاۋىن جاۋدىرىپ،‏ مەزگىلىمەن مول ٶنىم بەردى جانە كول-‏كوسىر اس-‏سۋ سيلاپ،‏ جۇرەكتەرىڭدى قۋانىشقا تولتىرىپ كەلدى» (‏ەلشىلەردىڭ ىستەرى 14:‏17‏)‏.‏ جاراتۋشىمىزدىڭ ٴ‌بىز ٷشىن جاساعان جاقسىلىعىن وي ەلەگىنەن وتكىزەر بولساق،‏ وعان دۇعامىزدا العىس جاۋدىرۋعا اسىق بولامىز.‏ ارينە،‏ قۇدايعا العىسىمىز شەكسىز ەكەنى ٴ‌بىزدىڭ قالاي ٶمىر ٴ‌سۇرىپ جاتقانىمىزدان دا كورىنىپ تۇرۋ كەرەك (‏قولوستىقتارعا 3:‏15‏)‏.‏

شىن جۇرەكتەن ايتقان دۇعامىزعا بىردەن جاۋاپ الماعاندا،‏ كوڭىلىمىز قۇلازيتىن شىعار.‏ وسىندايدا «ٵي،‏ وسى مەنىڭ قۇدايعا كەرەگىم جوق-‏اۋ» دەپ ويلايسىز با؟‏ بۇلاي ويلاۋعا اسىقپاڭىز.‏ مىنا ٷش ادامنىڭ وقيعاسى ٴ‌بىر رەت قانا دۇعا ايتۋدىڭ جەتكىلىكسىز ەكەنىن ايقىن ەتەدى.‏

قايتا-‏قايتا دۇعا ايتۋ جايىندا كىرىسپە ماقالاداعى ستيۆەن بىلاي دەيدى:‏ «ٴ‌بىر-‏اق رەت دۇعا ايتىپ قويا سالعاندا،‏ قايتادان باقىتتى بولۋىم ەكىتالاي بولار ەدى».‏ بۇنداي ويعا ول قالاي كەلدى؟‏ ول قۇدايدىڭ ٴ‌سوزى كيەلى كىتاپتى زەرتتەي باستاعان ەكەن.‏ سول جەردەن ول ۇدايى دۇعا ەتۋدىڭ ماڭىزدىلىعىن ٴ‌تۇسىنىپتى.‏ ول:‏ «مەن قۇدايعا اياۋلى دوستارىم ٷشىن العىس ايتۋدان جالىقپايمىن.‏ ولار قۇلاپ بارا جاتقان مەنى قولتىعىمنان دەمەپ تۇرعىزدى.‏ ەندى مەن شەكسىز باقىتتىمىن»،‏—‏ دەيدى.‏

قۇداي مەندەي ادامدى قايدان تىڭداسىن دەپ ويلاعان دجەنني ەسىڭىزدە مە؟‏ ول بىلاي دەيدى:‏ «مەن ٶزىمدى ابدەن تاپتالعان سورلى بەيشارا سەزىنگەندە،‏ قۇدايدان نەگە بۇنداي كۇي كەشىپ جاتىرمىن دەپ سۇراۋمەن بولدىم».‏ قۇداي وعان قالاي كومەكتەستى دەيسىزدەر عوي؟‏!‏ دجەنني بىلاي دەيدى:‏ «ىشىمدەگىنى اقتارا دۇعا ەتكەنىمنىڭ ارقاسىندا وزىمە ٶز كوزىممەن ەمەس،‏ قۇدايدىڭ كوزىمەن قاراي باستادىم.‏ جۇرەگىم مەنى جازعىرسا دا،‏ جاراتۋشىم مەنى جازعىرمايتىنىن ٴ‌تۇسىندىم.‏ سونداي-‏اق بۇل جارتى جولدان توقتاپ قالماي،‏ العا ۇمتىلۋعا كومەكتەستى.‏ دۇعا ماعان ەحوبانىڭ ٴ‌تىرى،‏ قامقور،‏ جاناشىر قۇداي،‏ اكە،‏ دوس ەكەنىن كورسەتتى.‏ مەن ونىڭ قالاۋىن ورىنداۋدى دوعارماسام،‏ ول دا مەنىڭ قاسىمنان تابىلۋىن ەشقاشان دوعارمايدى».‏

يزابەل دەگەن ايەلدىڭ وقيعاسىن دا ايتا كەتكىمىز كەلىپ تۇر.‏ ول جۇكتى كەزىندە دارىگەرلەر بالاسىنىڭ كەمىس بولىپ تۋىلاتىنىن ايتادى.‏ ول جان دۇنيەسى وپىرىلىپ قالعانداي سەزىنەدى.‏ كەيبىرەۋلەر وعان بالانى الدىرتىپ تاستاۋعا كەڭەس بەرەدى.‏ «ٸشىم تولعان قايعىدان تۇنشىعىپ ٶلىپ قالام با دەپ ويلادىم»،‏—‏ دەيدى ول.‏ ول نە ىستەدى؟‏ «مەن قۇدايىم كومەكتەسە گور دەگەن دۇعامدى ايتا بەردىم،‏ ايتا بەردىم»،‏—‏ دەيدى ول.‏ مەرزىمى كەلگەندە ول گەرارد دەگەن ۇلىن دۇنيەگە اكەلدى.‏ دارىگەرلەر ايتقانداي،‏ ول مۇمكىندىگى شەكتەۋلى بولىپ تۋىلدى.‏ يزابەل دۇعاسىنىڭ جاۋابىن كوردى مە؟‏ ول بىلاي دەيدى:‏ «ۇلىم قازىر 14 جاستا،‏ مۇمكىندىگىنىڭ شەكتەۋلىلىگىنە قاراماستان ول باقىتتى.‏ بۇل بالا —‏ جاراتۋشىمنىڭ بەرگەن ەڭ كەرەمەت سيى.‏ وعان قاراپ،‏ ول ەحوبا قۇدايىمنىڭ دۇعالارىما بەرگەن ەڭ كەرەمەت جاۋابى ەكەنىن تۇسىنەمىن».‏

وسىنداي جۇرەكجاردى سوزدەر ٴ‌زابۇر جىرشىسىنىڭ مىنا سوزدەرىمەن ۇندەسەدى:‏ «سەن،‏ ۋا،‏ ەحوبا،‏ مومىنداردىڭ جالبارىنعان ٷنىن ەستيسىڭ،‏ جۇرەكتەرىن نىعايتاسىڭ،‏ ولارعا مۇقيات قۇلاق اساسىڭ» (‏ٴ‌زابۇر 10:‏17‏)‏.‏ ٵردايىم دۇعادا بولۋدىڭ بۇدان ارتىق سەبەبى بار ما؟‏!‏

كيەلى كىتاپتا يسا پايعامباردىڭ كوپ دۇعاسى جازىلعان.‏ سولاردىڭ ىشىندەگى بىرەۋى وتە تانىمال.‏ سول دۇعادان نە بىلسەك بولادى؟‏