1

• ელკანა და მისი ორი ცოლი (1—8).

• უშვილო ხანა იეჰოვას ვაჟს სთხოვს (9—18).

• სამუელის დაბადება და კარავში წაყვანა (19—28).

2

• ხანას ლოცვა (1—11).

• ელის ვაჟების დანაშაული (12—26).

• იეჰოვას განაჩენი გამოაქვს ელის სახლეულობისთვის (27—36).

3

• სამუელი წინასწარმეტყველად ინიშნება (1—21).

4

• კიდობანი ხელში უვარდება ფილისტიმელებს (1—11).

• ელისა და მისი ვაჟების სიკვდილი (12—22).

5

• კიდობანი ფილისტიმელების მიწაზე (1—12).

  • დაგონის დამცირება (1—5).

  • იეჰოვა ფილისტიმელებს სჯის (6—12).

6

• ფილისტიმელები ისრაელს უბრუნებენ კიდობანს (1—21).

7

• კიდობანი კირიათ-იეარიმში გადააქვთ (1).

• სამუელი ხალხს იეჰოვას მსახურებისკენ მოუწოდებს (2—6).

• ისრაელის გამარჯვება მიცფაში (7—14).

• სამუელი მსაჯულობს ისრაელში (15—17).

8

• ისრაელი მეფეს ითხოვს (1—9).

• სამუელი აფრთხილებს ხალხს (10—18).

• იეჰოვა ხალხს მეფის ყოლის უფლებას აძლევს (19—22).

9

• სამუელი საულს ხვდება (1—27).

10

• საულის მეფედ ცხება (1—16).

• საულის წარდგენა ხალხისთვის (17—27).

11

• საული ამარცხებს ამონელებს (1—11).

• საულს ხელახლა აცხადებენ მეფედ (12—15).

12

• სამუელის გამოსათხოვარი სიტყვა (1—25).

  • „არ ემსახუროთ უსარგებლო კერპებს“ (21).

  • იეჰოვა არ მიატოვებს თავის ხალხს (22).

13

• საული ჯარს კრებს (1—4).

• საულის კადნიერება (5—9).

• სამუელი კიცხავს საულს (10—14).

• შეუიარაღებელი ისრაელები (15—23).

14

• იონათანის გმირობა მიქმაშში (1—14).

• ღმერთი ამარცხებს ისრაელის მტრებს (15—23).

•  საულის ნაჩქარევად დადებული ფიცი (24—46).

  • ხალხი სისხლიანად ჭამს ხორცს (32—34).

• საულის ბრძოლები; მისი ოჯახი (47—52).

15

• საული ეურჩება ღმერთს და ინდობს აგაგს (1—9).

• სამუელი კიცხავს საულს (10—23).

  • „მორჩილება მსხვერპლზე უკეთესია“ (22).

• იეჰოვა უარყოფს საულს, როგორც მეფეს (24—29).

• სამუელი კლავს აგაგს (30—35).

16

• სამუელი დავითს ზეთს სცხებს, როგორც მომავალ მეფეს (1—13).

  • იეჰოვა გულს ხედავს (7).

• ღვთის სული ტოვებს საულს (14—17).

• დავითი საულის მექნარე ხდება (18—23).

17

• დავითი ამარცხებს გოლიათს (1—58).

  • გოლიათი დასცინის ისრაელს (8—10).

  • დავითი გოლიათთან შესაბრძოლებლად გადის (32—37).

  • დავითი იეჰოვას სახელით იბრძვის (45—47).

18

• დავითისა და იონათანის მეგობრობა (1—4).

• დავითის გამარჯვებების გამო საულს გული შურით ევსება (5—9).

• საული დავითის მოკვლას ცდილობს (10—19).

• დავითი ცოლად ირთავს საულის ასულ მიქალს (20—30).

19

• საულს დავითის მიმართ სიძულვილი არ უნელდება (1—13).

• დავითი გაურბის საულს (14—24).

20

• დავითის ერთგული იონათანი (1—42).

21

• ნობში მისული დავითი წარსადგენ პურს ჭამს (1—9).

• დავითი გათის მეფეს თავს გიჟად აჩვენებს (10—15).

22

• დავითი ადულამსა და მიცფეში (1—5).

• საული ახოცვინებს ნობში მცხოვრებ მღვდლებს (6—19).

• აბიათარი სამშვიდობოს გადის (20—23).

23

• დავითის მიერ ქალაქ კეილის ხსნა (1—12).

• საული მისდევს დავითს (13—15).

• იონათანი ამხნევებს დავითს (16—18).

• დავითი ძლივს აღწევს თავს საულს (19—29).

24

• დავითი ინდობს საულს (1—22).

  • დავითი აფასებს იეჰოვას ცხებულს (6).

25

• სამუელის სიკვდილი (1).

• ნაბალი უარით ისტუმრებს დავითის კაცებს (2—13).

• აბიგაილის გონიერება (14—35).

  • „სიცოცხლის ქისა“ (29).

• იეჰოვა სჯის უგუნურ ნაბალს (36—38).

• აბიგაილი დავითს მიჰყვება ცოლად (39—44).

26

• დავითი კიდევ ერთხელ ინდობს საულს (1—25).

  • დავითი აფასებს იეჰოვას ცხებულს (11).

27

• ფილისტიმელები დავითს ციკლაგს აძლევენ (1—12).

28

• საული ენ-დორში სულების გამომძახებელთან მიდის (1—25).

29

• ფილისტიმელები უნდობლობას უცხადებენ დავითს (1—11).

30

• ამალეკელები თავს ესხმიან ციკლაგს და წვავენ (1—6).

  • დავითი იეჰოვას ენდობა და ასე იმხნევებს თავს (6).

• დავითი ამარცხებს ამალეკელებს (7—31).

  • დავითი იბრუნებს ტყვეებს (18, 19).

  • დავითი წესს ადგენს ნადავლის განაწილების შესახებ (23, 24).

31

• საულისა და მისი სამი ვაჟის სიკვდილი (1—13).