1

• აბაკუმი შველას ითხოვს (1—4).

  • „როდემდე უნდა გთხოვდე შველას, იეჰოვა?!“ (2).

  • „რატომ იწყნარებ ჩაგვრას?!“ (3).

• ღმერთი თავისი ერის დასასჯელად ქალდეველებს გამოიყენებს (5—11).

• წინასწარმეტყველი შეღაღადებს იეჰოვას (12—17).

  • „ჩემო ღმერთო, ჩემო წმინდავ, შენ არ კვდები!“ (12).

  • „ვერ უმზერ ბოროტებას“ (13).

2

• „ფხიზლად ვიქნები, რომ ვნახო, რას იტყვის ის ჩემი პირით“ (1).

• იეჰოვა პასუხობს აბაკუმს (2—20).

  • „დაელოდე, რადგან უსათუოდ შესრულდება“ (3).

  • მართალი თავისი ერთგულებით იცოცხლებს (4).

  • ქალდეველებზე წარმოთქმული ხუთი ვაი (6—20).

    • „იეჰოვას სიდიადის შესახებ ცოდნა აავსებს დედამიწას“ (14).

3

• აბაკუმი შესთხოვს იეჰოვას, რომ იმოქმედოს (1—19).

  • ღმერთი იხსნის თავის ცხებულს, თავის ხალხს (13).

  • „მაინც გავიხარებ იეჰოვათი“ (17, 18).