Yəhyaya nazil olmuş vəhy 14:1—20
14 Sonra baxdım və budur: Quzu+ və onun yanında 144 000 nəfər+ Sion+ dağında durublar. Onların alınlarında Quzunun və onun Atasının adı+ yazılmışdı.
2 Göydən bir səs eşitdim. Bu səs gur suların və güclü göy gurultusunun səsinə oxşayırdı. Eşitdiyim səs həm də çəngdə çalıb-oxuyanların səsini xatırladırdı.
3 Onlar taxtın, dörd məxluqun+ və ağsaqqalların+ qarşısında, sanki, yeni bir mahnı+ oxuyurlar. Bu mahnını yerdən satın alınmış 144 000 nəfərdən+ başqa heç kəs öyrənə bilmirdi.
4 Bunlar bakir qalmış, özlərini qadınlarla ləkələməmiş şəxslərdir.+ Quzu hara getsə, onlar da onun ardınca gedirlər.+ Onlar Allah və Quzu üçün insanların arasından+ nübar+ kimi alınmışlar.
5 Onların ağzında heç bir hiylə tapılmamışdır. Onlar qüsursuzdurlar.+
6 Sonra göyün üzü ilə uçan başqa bir mələk gördüm. Bu mələkdə yer üzünün sakinlərinə — hər xalqa, tayfaya, dilə və ümmətə car çəkmək üçün əbədi müjdə vardı.+
7 O, ucadan deyirdi: «Allahdan qorxun, Onu ucaldın, çünki Onun hökm vaxtı yetişdi.+ Göyü, yeri, dənizi+ və bulaqları yaradana təzim edin».
8 Onun ardınca ikinci mələk gələrək deyirdi: «Yıxıldı! Bütün xalqlara öz əxlaqsızlıq şəhvətinin şərabını içirdən+ Böyük Babil+ yıxıldı!»+
9 Onların ardınca üçüncü mələk gələrək ucadan deyirdi: «Əgər kimsə vəhşi heyvana+ və onun surətinə səcdə edir, alnına və ya əlinə nişan qoydurursa,+
10 o, Allahın qəzəb kasasına süzülmüş şərabı, Onun hiddətinin xalis şərabını+ içəcək, müqəddəs mələklərin və Quzunun gözü qarşısında alov və kükürd içində əzab çəkəcək.+
11 Onların çəkdiyi əzabın tüstüsü əbədiyyət boyu+ qalxacaq. Vəhşi heyvana və onun surətinə səcdə edib onun adının nişanını qəbul edənlər nə gecə, nə də gündüz rahatlıq bilmirlər.+
12 Burada Allahın əmrlərinə əməl edən və İsanın imanından+ bərk yapışan müqəddəslərə+ dözüm gərəkdir».
13 Göydən bir səs eşitdim. O deyirdi: «Yaz! İndən belə Ağanın yolunda ölənlər+ nə bəxtiyardır! Ruh onlara deyir ki, işlərini saxlayıb dincəlsinlər, çünki əməlləri onlarla birlikdə gedir».
14 Sonra baxdım və budur: bir ağ bulud. Buludun üstündə, sanki, insan oğlu+ oturmuşdu. Onun başında qızıl tac və əlində iti oraq var idi.
15 Məbəddən daha bir mələk çıxdı. O, buludun üzərində oturana ucadan dedi: «Orağını işə sal və biç. Artıq biçin vaxtıdır və yerin məhsulu tam yetişib».+
16 Buludun üzərində oturan orağını yerə tuşladı və yer üzü biçildi.
17 Sonra göydəki məbəddən ayrı bir mələk çıxdı. Onun da əlində iti oraq vardı.
18 Daha sonra qurbangahdan başqa bir mələk çıxdı. Onun od üzərində hökmü var idi. O, iti orağı olana ucadan dedi: «Əlindəki iti orağı işə sal və yer üzündə bitən meynənin salxımlarını yığ, çünki üzüm dəyib».+
19 Onda mələk orağını yerə tuşladı və yerdə bitən meynəni kəsib Allahın qəzəbinin böyük üzümsıxanına atdı.+
20 Üzüm şəhərdən kənarda tapdalandı. Üzümsıxandan axan qan təxminən 1600 stadi* məsafəyə yayılıb atların yüyəninə qədər qalxdı.
Haşiyələr
^ Təx. 296 km. B14 əlavəsinə bax.
