মথিয়ে লিখা শুভবাৰ্তা ১০:১-৪২
১০ তাৰ পাছত যীচুৱে নিজৰ ১২ জন শিষ্যক ওচৰলৈ মাতি তেওঁলোকক লোকসকলৰ পৰা দুষ্ট স্বৰ্গদূতক উলিয়াবলৈ, সকলো ধৰণৰ বেমাৰ আৰু শাৰীৰিকভাৱে দুৰ্বল লোকক সুস্থ কৰিবলৈ অধিকাৰ দিলে।
২ এই ১২ জন পাঁচনিৰ* নাম হৈছে, প্ৰথম চিমোন, যিজনক পিতৰ বুলিও কোৱা হয় আৰু তেওঁৰ ভায়েক আন্দ্ৰিয়, চিবদিয়ৰ পুতেক যাকোব আৰু তেওঁৰ ভায়েক যোহন,
৩ ফিলিপ আৰু বাৰ্থলময়, থোমা আৰু কৰ তোলা মথি, আলফয়ৰ পুতেক যাকোব আৰু থদ্দেয়।
৪ উৎসাহী* চিমোন আৰু ঈষ্কৰিয়োতীয়া যিহূদা, যিজনে পাছত যীচুৰ লগত বিশ্বাসঘাত কৰিলে।
৫ এই ১২ জনক যীচুৱে এই আদেশ দি পঠালে, “তোমালোকে ইস্ৰায়েলী নোহোৱা এলেকা বা চমৰিয়াৰ কোনো চহৰলৈ নাযাবা।
৬ ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে কেৱল ইস্ৰায়েল জাতিৰ হেৰুৱা ভেড়াবোৰৰ ওচৰলৈ যোৱা।
৭ তোমালোকে যাওঁতে যাওঁতে এইদৰে প্ৰচাৰ কৰা, ‘স্বৰ্গৰাজ্য নিচেই কাষত।’
৮ ৰোগীবিলাকক সুস্থ কৰা, মৃতবিলাকক জীয়াই তোলা, কুষ্ঠ ৰোগীবিলাকক সুস্থ* কৰা, দুষ্ট স্বৰ্গদূতবিলাকক উলিওৱা। তোমালোকে বিনামূল্যে পালা, বিনামূল্যে দিয়া।
৯ তোমালোকে টকাৰ মোনাত সোণ, ৰূপ আৰু তামৰ পইচা নলʼবা।
১০ যাত্ৰাৰ কাৰণে খোৱাৰ মোনা, দুযোৰ কাপোৰ বা জোতা অথবা লাখুটিও নলʼবা। কিয়নো কাম কৰাজনে আহাৰ পোৱাৰ যোগ্য।
১১ তোমালোকে যিকোনো নগৰ বা গাৱঁলৈ যোৱা, তাত যোগ্য লোকক ভালদৰে বিচাৰা। আৰু সেই এলেকাৰ পৰা ওলাই নহালৈকে তেওঁৰ ঘৰতে থাকিবা।
১২ যেতিয়া তোমালোকে কাৰোবাৰ ঘৰলৈ যোৱা, তেতিয়া ঘৰৰ লোকসকলক নমস্কাৰ জনাবা।
১৩ যদি সেই ঘৰৰ লোকসকল যোগ্য হয়, তেনেহʼলে যি শান্তিৰ কাৰণে তোমালোকে প্ৰাৰ্থনা কৰিছিলা, সেয়া তেওঁলোকৰ ওপৰত থাকক। কিন্তু তেওঁলোক যদি যোগ্য নহয়, তেনেহʼলে সেই শান্তি তোমালোকৰ ওচৰলৈ উলটি আহক।
১৪ যদি কোনো ঘৰ বা চহৰত কোনোবাই তোমালোকক গ্ৰহণ নকৰে বা তোমালোকৰ কথা নুশুনে, তেনেহʼলে তাৰ পৰা ওলাই আহোঁতে তোমালোকৰ ভৰিৰ ধূলি জোকাৰি পেলাবা।
১৫ মই তোমালোকক সঁচাকৈ কৈছোঁ, ন্যায়ৰ দিনত সেই নগৰৰ অৱস্থা, চদোম আৰু ঘমোৰাৰ অৱস্থাতকৈও বেছি বেয়া হʼব।
১৬ চোৱা! মই তোমালোকক ভেড়াৰ নিচিনা বনৰীয়া জন্তুৰ মাজলৈ পঠাইছোঁ। সেইবাবে, সাপৰ দৰে সতৰ্ক হোৱা আৰু কপৌৰ* নিচিনা হোজা হোৱা।
১৭ লোকসকলৰ পৰা সাৱধান হোৱা। কিয়নো তেওঁলোকে তোমালোকক আদালতত গতাই দিব। আৰু নিজৰ সভা ঘৰবোৰত তোমালোকক চাবুকেৰে কোবাব।
১৮ মোৰ কাৰণে তোমালোকক ৰাজ্যপাল আৰু ৰজাবিলাকৰ ওচৰলৈ নিয়া হʼব, যাতে তেওঁলোকে আৰু ইস্ৰায়েলী নোহোৱা লোকসকলে সাক্ষ্য পায়।
১৯ কিন্তু তেওঁলোকে যেতিয়া তোমালোকক গতাই দিব, তেতিয়া কি কʼব লাগে আৰু কেনেকৈ কʼব লাগে, এই বিষয়ে চিন্তা নকৰিবা। কাৰণ কি কʼব লাগে, তাৰ বিষয়ে সেই সময়তেই তোমালোকক জনোৱা হʼব।
২০ কিয়নো তোমালোকে নিজৰ ফালৰ পৰা নহয়, কিন্তু নিজৰ পিতৃৰ পবিত্ৰ শক্তিৰ সহায়ত কʼবা।
২১ ককায়েকে ভায়েকক বা ভায়েকে ককায়েকক মৃত্যুৰ কাৰণে গতাই দিব আৰু দেউতাকে নিজৰ সন্তানক। সন্তানে মা-দেউতাকৰ বিৰুদ্ধে থিয় হʼব আৰু তেওঁলোকক মৃত্যুৰ মুখলৈ ঠেলি দিব।
২২ মোৰ নামৰ কাৰণে সকলোৱে তোমালোকক ঘিণ কৰিব, কিন্তু যিজনে শেষলৈকে ধৈৰ্য্য ধৰিব* তেৱেঁই উদ্ধাৰ পাব।
২৩ যেতিয়া তেওঁলোকে এখন চহৰত তোমালোকক অত্যাচাৰ কৰে, তেতিয়া আনখন চহৰলৈ পলাই যাবা, কিয়নো মই তোমালোকক সঁচাকৈ কৈছোঁ, ইস্ৰায়েলৰ দেশৰ সকলো নগৰলৈ তোমালোকে গৈ শেষ কৰাৰ আগেয়ে মানুহৰ পুত্ৰ আহিব।
২৪ শিষ্য নিজৰ গুৰুতকৈ আৰু দাস নিজৰ মালিকতকৈ ডাঙৰ নহয়।
২৫ এজন শিষ্যই নিজৰ গুৰুৰ দৰে আৰু দাস নিজৰ মালিকৰ দৰে হোৱাটোৱেই যথেষ্ট। যদি লোকসকলে ঘৰৰ মালিককে বেল্চবূব* বুলি কয়, তেনেহʼলে তেওঁ ঘৰৰ লোকসকলক কিয় নকʼব?
২৬ সেইবাবে, তোমালোকে তেওঁলোকলৈ ভয় নকৰিবা, কিয়নো লুকুৱাই ৰখা সকলো বিষয় প্ৰকাশ পাব আৰু গুপনে ৰখা সকলো বিষয় জনোৱা হʼব।
২৭ যি কথা মই তোমালোকক আন্ধাৰত কওঁ, সেয়া পোহৰত কোৱা আৰু যি কথা মই তোমালোকক ফুচফুচাই কওঁ, সেয়া ঘৰৰ ছাদত উঠি ঘোষণা কৰা।
২৮ যিজনে শৰীৰক নষ্ট কৰিব পাৰে, কিন্তু জীৱনক নোৱাৰে* তেওঁলৈ ভয় নকৰিবা। কিন্তু যিজনে জীৱন আৰু শৰীৰ দুয়োকে নাশ* কৰিব পাৰে, তেওঁলৈ ভয় কৰা।
২৯ দুটা ঘৰচিৰিকা এপইচাকৈ* নেবেচে নে? তথাপি তোমালোকৰ পিতৃৰ অনুমতিৰ অবিহনে সেইবোৰৰ এটিও মাটিত নপৰে।
৩০ কিন্তু তোমালোকৰ মূৰৰ আটাইবোৰ চুলিও গণা হৈছে।
৩১ সেইবাবে ভয় নকৰিবা, তোমালোক বহুতো ঘৰচিৰিকাতকৈ মূল্যৱান।
৩২ যি কোনোৱে লোকসকলৰ আগত মোক গ্ৰহণ কৰে, ময়ো তেওঁক স্বৰ্গত থকা মোৰ পিতৃৰ আগত গ্ৰহণ কৰিম।
৩৩ কিন্তু যি কোনোৱে লোকসকলৰ আগত মোক গ্ৰহণ নকৰে, ময়ো তেওঁক স্বৰ্গত থকা পিতৃৰ আগত গ্ৰহণ নকৰিম।
৩৪ মই পৃথিৱীত শান্তি আনিবলৈ আহিছোঁ বুলি নাভাবিবা, মই শান্তি আনিবলৈ নহয়, কিন্তু বিভেদ সৃষ্টি কৰিবলৈহে আহিছোঁ।*
৩৫ মই লʼৰাক দেউতাকৰ বিৰুদ্ধে, ছোৱালীক মাকৰ বিৰুদ্ধে আৰু বোৱাৰীক শাহুৱেকৰ বিৰুদ্ধে কৰিবলৈ আহিছোঁ।
৩৬ আচলতে এজন ব্যক্তিৰ শত্ৰু নিজৰ পৰিয়ালৰ লোকসকলেই হʼব।
৩৭ যিজনে মা বা দেউতাকক মোতকৈ বেছি প্ৰেম কৰে, তেওঁ মোৰ যোগ্য নহয় আৰু যিজনে নিজৰ লʼৰা বা ছোৱালীক মোতকৈ বেছি প্ৰেম কৰে, তেওঁ মোৰ যোগ্য নহয়।
৩৮ যি কোনোৱে নিজৰ যাতনাৰ কাঠ* উঠাব নিবিচাৰে আৰু মোৰ পিছে পিছে নাহে, তেওঁ মোৰ শিষ্য হোৱাৰ যোগ্য নহয়।
৩৯ যি কোনোৱে নিজৰ জীৱন বচাব বিচাৰে, তেওঁ তাক হেৰুৱাব আৰু যি কোনোৱে মোৰ কাৰণে নিজৰ জীৱন হেৰুৱাব, তেওঁ তাক পাব।
৪০ যিজনে তোমালোকক গ্ৰহণ কৰে, তেওঁ মোকো গ্ৰহণ কৰে আৰু যিজনে মোক গ্ৰহণ কৰে, তেওঁ মোক পঠোৱা জনকো গ্ৰহণ কৰে।
৪১ যি কোনোৱে ভৱিষ্যবক্তাক, ভৱিষ্যবক্তা হোৱাৰ কাৰণে তেওঁক গ্ৰহণ কৰে, তেওঁ ভৱিষ্যবক্তাই পোৱা পুৰস্কাৰ পাব আৰু যি কোনোৱে ভাল মানুহক, ভাল মানুহ হোৱাৰ কাৰণে তেওঁক গ্ৰহণ কৰে, তেওঁ ভাল মানুহে পোৱা পুৰস্কাৰ পাব।
৪২ মই তোমালোকক সঁচাকৈ কৈছোঁ, যি কোনোৱে এই সৰুবিলাকৰ মাজৰ এজনকো মোৰ শিষ্য বুলি খাবলৈ অলপ হʼলেও ঠাণ্ডা পানী দিয়ে, তেওঁ নিশ্চয় নিজৰ পুৰস্কাৰ পাব।”
Footnotes
^ গ্ৰীক ভাষাত ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে “পঠিওৱা হৈছে।”
^ আক্ষ., “কনানী।”
^ বা “শুচি কৰা।”
^ বা “পাৰ।”
^ বা “ধৰে।”
^ চয়তানক দিয়া এটা নাম, যি দুষ্ট স্বৰ্গদূতবিলাকৰ ৰজা বা শাসক হয়।
^ বা “জীৱন পোৱা আশাক কাঢ়ি লʼব নোৱাৰে।”
^ আক্ষ., “গেহেনা।”
^ আক্ষ., “এক আচ্যাৰিয়ান।” এদিনৰ হাজিৰাৰ ১৬ ভাগৰ এভাগ। অতি. খ১৪ চাওক।
^ আক্ষ., “তৰোৱাল চলোৱাবলৈ।”
^ শব্দকোষ চাওক।
