Биз бирәр кишиниң пәзиләтлири һәққидә билгәнсири, уни техиму яхширақ тоналаймиз. Шундақ қилип достлуғимиз техиму мустәһкәмлиниду. Шуниңға охшаш, Йәһваниң пәзиләтлири һәққидә көпирәк билгәнсири, Уни яхширақ тоналаймиз вә достлуғимиз мустәһкәмлиниду. Худаниң төрт әң асасий есил пәзилити — Униң күч-қудрити, даналиғи, адалити вә меһир-муһәббити.

«Аһ, Рәб Пәрвәрдигар! Мана, Сән асман-зиминни Өзүңниң зор қудритиң вә созулған билигиң билән ясиғансән» (ЙӘРӘМИЯ 32:17).

Алланиң күч-қудрити Униң яратқан мәвҗудатлири арқилиқ көрүниду. Мәсилән, язда һава очуқ күнлири сиртқа чиққанда, немини һис қилисиз? Қуяш нуриниң иссиқ һараритини һис қилисиз. Әслидә бу Йәһваниң күч-қудритиниң ипадиси. Қуяш қанчилик күчлүк? Һәйран қаларлиқ йери шуки, униң ядросиниң температуриси 15 миллион градусқа көтирилиду. Қуяшниң бир секунд ичидә тарқатқан иссиқлиқ энергияси 100 миллионларчә атом бомбиси партилиғанда тарқалған энергия қувитигә баравәр.

Лекин каинаттики миллиардлиған юлтузларға селиштурғанда, Қуяш кичиккинә. Алимларниң ейтишичә, UY Scuti [Ю Вай Скюти] намлиқ әң йоған юлтузниң диаметри Қуяшниң диаметриниң тәхминән 1700 һәссисигә тәң болуп, Қуяш билән Юпитер арисидики арилиқтинму ешип кетиду. Бәлким бу мисал, Худаниң асман-зиминни, йәни каинатни зор қудрити билән яратқанлиғи һәққидики Йәрәмия пәйғәмбәрниң ейтқан сөзлирини яхширақ чүшинишимизгә ярдәм бериду.

Худаниң күч-қудритиниң биз үчүн қандақ пайдиси бар? Һаятимиз Қуяшниң энергияси вә йәр йүзидики тәбиий байлиқларға, йәни Йәһва Худа яратқан барчә нәрсиләргә бағлиқ. Униңдин башқа, Һәммигә Қадир Алла һәрбир инсанниң еһтияҗиға қарап, Униңға ярдәм бериш үчүн Өз зор күч-қудритини ишлитәләйду. Қандақ қилип? Мәсилән, Худа биринчи әсирдә Әйса пәйғәмбәргә мөҗүзә көрситиш күчини бәргән. Бу һәққидә Муқәддәс китапта: «Корларниң көзи ечилди, токулар маңалайдиған болди, мохо кесили болғанлар сақайди, паңлар аңлалайдиған болди, һәтта өлгәнләрму тирилди» (Мәтта 11:5, ҺЗ). Ундақта бүгүнки күндичу? Муқәддәс Язмиларда: «У һалидин кәткәнләргә қудрәт бериду... Бирақ Пәрвәрдигарға тәлмүрүп күткәнләрниң күчи йеңилиниду»,— дәп йезилған (Йәшая 40:29, 31). Һаятимизда баштин өткүзидиған қийинчилиқлар вә синақларға сәвир-тақәт билән бәрдашлиқ беришимиз үчүн Худа бизгә «адәттики күчтин ешип чүшидиған күчни» бериду (Коринтлиқларға 2-хәт 4:7, ЙД). Меһир-муһәббәт билән Өз зор күч-қудритини пайда-мәнпәитимиз үчүн қоллинидиған Худаға йеқинлишишни халамсиз?

«Сән яратқан җанлиқлар билән толғандур зимин йүзи, буларниң һәммисила һекмитиңниң мевисидур» (ЗӘБУР 104:24 [103:24, ҺЗ]).

Пәрвәрдигарниң яратқан мәвҗудатларни көпирәк тәтқиқ қилғансири, Униң даналиғидин техиму һәйран болисиз. Биомиметика яки биомимикрия саһасида ишләйдиған алимлар Худа яратқан мәвҗудатларни тәтқиқ қилип, уларниң алаһидиликлирини тәқлит қилип, өзлириниң лайиһилирини мукәммәлләштүрүш үчүн тиришиватиду. Аддий чаплишидиған түгмидин тартип, таки самолётниң лайиһисигичә шундақ тәқлит қилған.

Худаниң даналиғи инсан тени арқилиқ өзгичә ашкарә қилиниду. Инсан төрәлмисиниң қандақ тәрәққий қилиши һәққидә ойлап көрүң. Бу җәриян керәклик ген көрсәтмилирини өз ичигә алған уруқланған тухум һүҗәйрисидин башлиниду. Бу һүҗәйрә өзигә охшиған көплигән һүҗәйриләргә бөлүниду. Бәлгүләнгән пәйттә әшу һүҗәйриләр 200 пәриқлиқ һүҗәйрә, мәсилән, қан һүҗәйрилири, нерва һүҗәйрилири вә сүйәк һүҗәйрилири сүпитидә тәрәққий қилишқа башлайду. Көп өтмәй, инсанниң әзалири шәкиллиниду вә ишләшкә башлайду. Бала ана қосиғида төрилип, тоққуз айдин кейин миллиардлиған һүҗәйриләрдин тәркип тапқан бовақ туғулиду. Көп кишиләр Худаниң даналиғини әкс әттүргән инсан тенини көрүп, Муқәддәс китаптики «Шүкүр-рәхмәт ейтимән Саңа, чүнки қалтис, аламәт яраттиң мени» дегән сөзлиригә қошулиду (Зәбур 139:14 [138:14, ҺЗ]).

Худаниң даналиғиниң биз үчүн қандақ пайдиси бар? Яратқучимиз шат-хорам һаят кәчүрүшимиз үчүн немә керәклигини билиду. У чоңқур билим вә чүшәнчигә егә болғач, Өз Сөзи Муқәддәс китап арқилиқ бизгә дана мәслиһәтләрни берип кәлмәктә. Мәсилән, Муқәддәс китап бизни «бир-бириңларни чин қәлбиңлардин кәчүрүңлар» дегән сөзләргә давамлиқ әмәл қилишқа үндәйду (Колосилиқларға 3:13). Бу дана мәслиһәтму? Әлвәттә. Тәтқиқатчилар шуни көрситидуки, кәчүрүмчан болуш инсанниң уйқусини яхшилайду, қан бесимини чүшириду, чүшкүнлүккә чүшүш хәвпини азайтиду вә башқа кесәлликләрниң алдини алиду. Дана вә ғәмхор достқа охшаш Яратқучимиз Йәһва бизгә әмәлий вә пайдилиқ мәслиһәтләрни беришкә һәрдайим тәйяр (Тимотийға 2-хәт 3:16, 17). Шундақ яхши достни тепишни халамсиз?

«Пәрвәрдигар адаләтни сөйиду» (ЗӘБУР 37:28 [36:28]).

Худа һәрдайим адаләт билән һәрикәт қилиду. Дәрһәқиқәт, «Худа һәргиз яманлиқ қилмайду, Һәммигә қадир Худа һәргиз адаләтсизлик қилмайду» (Аюп 34:10, ҺЗ). Униң һөкүмлири тоғридур. Зәбур язғучиси Йәһва тоғрилиқ мундақ дәп язған: «Уларниң үстидин адил һөкүм чиқирисән, әй Худа» (Зәбур 67:4 [66:5, ҺЗ]). Тәңри Йәһва «қәлбкә қарайду», шуңа сахтипәзлик қилип, Уни алдиғили болмайду вә У һемишәм һәқиқәтни ениқлайду вә тоғра һөкүм чиқириду (Самуилниң 1-язмиси 16:7, ҺЗ). Буниңдин башқа, Яратқучимиз йәр йүзидә йүз бериватқан адаләтсизлик вә яманлиқни көрүп туриду вә У шундақ вәдә бәргәнки, пат-йеқинда «рәзилләр зиминдин үзүп ташлиниду» дәп вәдә бәргән (Пәнд-нәсиһәтләр 2:22).

Бирақ Һәммигә Қадир Йәһва пәқәт җазалаш үчүнла банә-сәвәп издәватқан шәпқәтсиз сотчи әмәс. Әксинчә, У рәһим-шәпқәт көрситиш пурситини издәйду. Муқәддәс китапта шундақ дәйдуки, һәтта еғир гуна садир қилип, чин қәлбидин товва қилған инсанларға қарита Йәһва Худа «рәһимдил, шәпқәтликтур». Мана, бу һәқиқий адаләт шундақ әмәсму! (Зәбур 103:8 [102:8, ҺЗ]; Петрусниң 2-хети 3:9)

Худаниң адалитиниң биз үчүн қандақ пайдиси бар? Худаниң хизмәтчиси Петрус мундақ дегән: «Худаниң һәр қандақ адәмни, мәйли у қайси милләттин болушидин қәтъий нәзәр тәң көридиғанлиғини, садақәтмән вә тоғра иш қилидиған киши болсила, Худаниң уни қобул қилидиғанлиғини әнди чүшәндим» (Әлчиләр 10:34, 35, ҺЗ). Пәрвәрдигар һәммә кишигә тәң қарайду. Ирқ, милләт, алған билим вә җәмийәттә қилидиған ишлиримизниң пәриқлиқ болушиға қаримай, Йәһва һәммимизни қобул қилиду вә һәммимиз Униңға ибадәт қилалаймиз.

Һәммигә Қадир Яратқучимиз адаләтни чүшинип, униң пайдисини көрүшимизни халиғач, бизгә виждан бәргән. Муқәддәс китапта виждан иш-һәрикәтлиримизниң тоғра яки натоғрилиғиға гувалиқ беридиған вә қәлбимизгә йезилған қанун сүпитидә тәсвирләнгән (Римлиқларға 2:15). Буниң биз үчүн қандақ пайдиси бар? Тоғра тәрбийиләнгән вижданимиз бизни зиянлиқ яки адаләтсиз иш-һәрикәтләрдин қечишқа үндәйду. Бирақ хата қилсақ, вижданимиз бизни товва қилишқа вә тоғра йолда меңишқа дәвәт қилиду. Худа адалитини чүшиниш һәқиқәтән бизгә ярдәм бериду вә бизни Униңға йеқинлаштуриду!

«Худа Өзи меһир-муһәббәттур» (ЙОҺАННИҢ 1-ХЕТИ 4:8).

Худа күч-қудрәт, даналиқ вә адаләтни көрситиду. Лекин Муқәддәс китапниң һечбир йеридә Худаниң Өзи күч, даналиқ яки адаләттур дәп йезилмиған, әксинчә Худа Өзи меһир-муһәббәттур дейилгән. Немә үчүн? У Өз күч-қудрити арқилиқ зөрүр болған ишни қалалайду, адалити вә даналиғи арқилиқ болса, У һөкүм вә қарар чиқириду. Бирақ Тәңриниң меһир-муһәббити Уни һәрикәт қилишқа үндәйду. Худа һәрқандақ ишни меһир-муһәббити билән қилиду.

Гәрчә Йәһва һеч нәрсигә муһтаҗ болмисиму, меһир-муһәббити Уни асмандики вә йәрдики барчә әқиллиқ мәвҗудатларни яритишқа үндигән. Улар Худаниң сехийлиқ билән көрсәткән меһир-муһәббити вә ғәмхорлуғини һис қилалайду. Яратқучи инсанийәтниң яшишиға мас әҗайип өй-маканни, йәни йәр йүзини яратти. Худа давамлиқ барчә инсанларға меһир-муһәббәт көрситип, «һәққанийлар билән адаләтсизләргиму ямғурни яғдуриватиду» (Мәтта 5:45).

Буниңдин ташқири, Йәһва Худа «меһир-шәпқәтлик вә рәһимдил» (Яқуп 5:11, ЙД). Уни тонушқа интилидиған вә Униңға йеқинлишишни халайдиған инсанларға Өз меһир-шәпқитини көрситиду. У бундақ инсанларниң һәрбирини алаһидә бир шәхс дәп қарайду. Шәк-шүбһисизки, Йәһва «силәргә ғәмхорлуқ қилмақта» (Петрусниң 1-хети 5:7).

Худаниң меһир-муһәббитиниң биз үчүн қандақ пайдиси бар? Биз күнниң петиш мәнзирисидин бәһриман болимиз. Бовақниң күлкисини аңлап, хошал болимиз. Аилә әзалиримизниң сөйгү-муһәббитини қәдирләймиз. Бәлким бу һаят кәчүрүш үчүн әң еһтияҗ нәрсә әмәс болсиму, улар һаятимизниң мәналиқ өтүшигә ярдәм қилиду.

Худаниң меһир-муһәббитиниң йәнә бир ипадиси — бу дуа. Муқәддәс китап бизни ишәндүрүп: «Һеч нәрсидин ғәм қилмаңлар. Әксичә һәр қандақ тәливиңлар болса, дуа-тилавәт арқилиқ Худадин тиләңлар вә шүкүр ейтиңлар»,— дәйду. Йәһва меһрибан атидәк Униңға жүрәк-бағримизни төкүшимизни халайду. Шундақ қилсақ, У бизгә «кишиләрниң ойлиғинидинму ешип чүшидиған тиничлиғини» бериду (Филипиликләргә 4:6, 7, ҺЗ).

Худаниң күч-қудрәт, даналиқ, адаләт вә меһир-муһәббәт қатарлиқ пәзиләтлирини қисқичә көрүп чиқтиңиз. Бу Униң ким екәнлигини билишиңизгә ярдәм бәрдиму? Худаға болған миннәтдарлиғиңизни техиму ашуруш үчүн Униң сиз үчүн немиләрни қилғанлиғи вә келәчәктә немиләрни қилидиғанлиғи һәққидә билим елишқа сизни тәклип қилимиз.