Ирмия 10:1—25

10  И Исраи́л йорты, Йәһвәнең сиңа каршы әйтелгән сүзен тыңла.  Йәһвә болай ди: «Башка халыкларның юлларына өйрәнмәгез+Һәм күкләрдәге галәмәтләрдән котыгыз алынмасын,Алардан башка халыкларның коты алына бит.+  Чөнки бу халыкларның йолалары — буш нәрсә. Һөнәрче урманда агач чабып ала даАннан үз коралы* белән пот ясый.+  Алар аны көмеш һәм алтын белән бизәкли,+Һәм аумасын өчен, чүкеч алып, кадаклар белән беркетеп куя.+  Андый потлар кыяр кырындагы карачкы сыман, алар сөйләшә алмый.+ Алар йөри алмаганга, аларны күтәреп йөрергә кирәк.+ Алардан курыкмагыз, алар бит зыян да китерә алмый,Игелек тә кыла алмый».+  И Йәһвә, синдәй берәү дә юк.+ Син бөек, исемең дә бөек һәм кодрәткә ия.  И Халыклар Патшасы,+ синнән кем курыкмасын инде? Җирдәге бар патшалыкларның бар зирәкләре арасындаСиндәй һичкем юк бит.+  Аларның барысы аңсыз һәм акылсыз.+ Агач биргән үгет-нәсыйхәт кешеләрне алдый.+  Таршиштан+ яссы көмеш кисәкләре алып киләләр, һәм Уфаздан алтын китерәләр. Аларны һөнәрче һәм алтын остасы агачны каплар өчен куллана. Бу потларның киемнәре зәңгәр җептән һәм кызгылт-шәмәхә төстәге йоннан ясалган. Аларның барысы — осталар ясаган нәрсә. 10  Ә Йәһвә — чын Аллаһы. Ул — тере Аллаһы+ һәм Мәңгелек Патшасы.+ Аның ачуыннан җир тетрәр,+Бер халык та аның хөкеменә чыдый алмас. 11  * Аларга болай дип әйт: «Күкләрне дә, җирне дә булдырмаган илаһларҖир йөзеннән дә, күкләр астыннан да юкка чыгар».+ 12  Ул — үз кодрәте белән җирне Булдыручы,Ул үз зирәклеге белән уңдырышлы җирне урнаштырган,+Үзенең аңлау сәләте белән күкләрне җәйгән.+ 13  Аның тавышыннанКүкләрдәге сулар шаулый,+Ул җир кырыйларыннан болытлар күтәрә,+Яңгыр яудырып, яшен яшьнәтә,*Үзенең амбарларыннан җил истерә.+ 14  Һәркем акылсыз эш итә, беркемнең дә белеме юк,Кисеп һәм уеп ясалган пот аркасында һәр алтын остасы оятка калыр,+Чөнки аның потлары* — ялган нәрсә,Аларда рух* юк.+ 15  Алар — буш нәрсә һәм адәм көлкесе.+ Аларның җавапка тартылачак көннәре килгәч, алар юкка чыгар. 16  Ягъкуб Аллаһысы* андый нәрсәләргә охшаш түгел,Ул — барысын Барлыкка Китерүче,Аның мирасының иң кыйммәтле өлеше — Исраил.+ Аның исеме — Гаскәрләр Иясе Йәһвә.+ 17  И камалышта яшәүче хатын,Җирдән үз әйберләреңне җыеп ал. 18  Чөнки Йәһвә болай ди: «Шунда мин бу җирдә яшәүчеләрне чыгарып ташлармын,*+Мин аларны бәла-казага дучар итәрмен». 19  Яраларым аркасында кайгырам!+ Яраларым төзәлмәслек. Мин болай дидем: «Бу минем чирем, һәм мин аның белән яшәргә тиешмен. 20  Чатырымны тар-мар иткәннәр, бауларын өзеп ташлаганнар.+ Улларым мине ташлап китте, алар инде юк.+ Чатырымны җәяр өчен һәм аның тукымасын торгызыр өчен һичкем калмады. 21  Көтүчеләр акылсыз эш итте,+Йәһвәгә мөрәҗәгать итмәде.+ Шуңа күрә алар төшенеп эш итмәде,Бар көтүләре таралып бетте».+ 22  Бер хәбәр! Тыңлагыз! Ул якынлашып килә! Яһүд шәһәрләрен буш калдырыр өчен, аларны шакалларның өне итәр өчен,+Төньяк җиреннән дөбердәгән каты тавыш килә.+ 23  И Йәһвә, мин яхшы беләм: кеше үз юлы белән идарә итә алмый. Баручы хәтта үз адымнарына да юнәлеш бирә алмый.*+ 24  И Йәһвә, мине һәлак итмәс өчен,Мине ачуың белән түгел,+ ә тиешенчә төзәт.+ 25  Ярсуыңны сине санга сукмаган халыкларга,+Исемеңне чакырмаган кабиләләргә яудыр. Чөнки алар Ягъкубны йотты.+ Әйе, аларның аны юк итәсе килгән иде,+Алар аның туган җирен тар-мар итте.+

Искәрмәләр

Яки «кискече».
11 нче шигырь арам. телендә язылган булган.
Я, бәлки, «Яңгыр капкаларын ача».
Яки «металл потлары».
Яки «сулыш».
Сүзгә-сүз «Өлеше».
Яки «пращтан очыргандай очырырмын».
Яки «бирергә вәкаләтсез».

Искәрмәләр

Медиаматериал