Karajaan Allah bakal numpes kabéh pamaréntahan manusa jeung bakal maréntah sakuliah dunya. (Daniel 2:44; Wahyu 16:14) Pas maréntah, Karajaan Allah bakal . . .

•   Nyingkirkeun kabéh jalma jahat nu mentingkeun diri jeung ngabahayakeun urang. ”Nu daroraka mah ku Allah baris didudut, nu jarahat baris dicabut ti dinya.”—Siloka 2:22.

•   Ngeureunkeun kabéh peperangan.”[Allah] ngeureunkeun peperangan di sakuliah jagat.”—Jabur 46:10.

•   Nyieun rahayatna makmur jeung nyieun bumi jadi aman. ”Tiap jalma hirupna ayem tengtrem, bisa jongjon ngurus kebon anggur jeung kondang, moal manggih deui pikasieuneun.”—Mika 4:4.

•   Ngarobah bumi jadi pirdaus. ”Tanah keri bakal suka seuri. Tegal garing bakal pinuh ku kekembangan.”—Yesaya 35:1.

•   Nyadiakeun pagawéan nu matak bagja keur kabéh jalma. ”Umat [Allah] . . . bakal bisa metik kani’matan hasil gawena. Sagala gawena bakal mulus.”—Yesaya 65:21-23.

•   Nyingkirkeun panyakit. ”Anu maratuh di tanah urang moal aya anu udah-aduh ku panyakit.”—Yesaya 33:24.

•   Nyieun rahayatna moal ngolotan. ”Seug nu gering teh neutneutan menyat, tanagana pulih deui, bedas deui cara keur ngora.”—Ayub 33:25.

•   Ngahirupkeun deui nu maot. ”Anu paraeh bakal ngadarenge soara [Yésus], tuluy kalaluar ti jero kuburna.”—Yohanes 5:28, 29.