Jeschräwen von Matäus 28:1-20

  • Jesus es vom Doot oppjestonen (1-10)

  • De Soldoten woat bekoft, daut dee lieejen sellen (11-15)

  • De Oppgow, Jinja to moaken (16-20)

28  No dän Sabat, dän ieeschten Dach enne Wäakj jäajen Morjen, kjeemen Maria Magdale̱na un de aundre Maria no daut Grauf kjikjen.  Un doa wia een grootet Ieedbäben jewast, wäajens Jehowa* sien Enjel wia vom Himmel jekomen un haud dän Steen doa wajchjerolt un saut doa bowen.  Dän Enjel leet soo dach aus een Blitz un siene Kjleeda wieren soo witt aus Schnee.  Ut Angst fa am flautaden de Woaka un wieren soo aus doot.  Oba de Enjel säd to de Frues: “Habt nich Angst, wiels ekj weet, daut jie no Jesus sieekjen, dän se aum Pol omjebrocht haben.  Hee es nich hia. Am wort vom Doot oppjewakjt, krakjt soo aus hee daut säd. Komt un kjikjt no de Städ, wua hee lieech.  Dan got nu schwind un sajcht to siene Jinja: ‘Am wort vom Doot oppjewakjt. Un kjikjt! Hee jeit ver junt no Galilä̱a, un doa woa jie am seenen.’ Dits, waut ekj junt kjeem sajen.”  Dan veleeten see bosich daut Grauf*, un ut Angst un groote Freid randen see siene Jinja daut sajen.  Un kjikj! Jesus bejäajend dee un säd: “Gooden Dach!” Un dee kjeemen no am un hilden sikj aun siene Feet faust un ieeden am*. 10  Dan säd Jesus to dee: “Habt nich Angst! Got un vetalt miene Breeda daut, soo daut dee no Galilä̱a gonen, un doa woaren dee mie seenen.” 11  Aus dee noch oppem Wajch wieren, jinjen eenje von de Woaka en de Staut nenn un vetalden de väaschte Priestasch aul daut, waut doa aunjegonen wia. 12  Un aus de väaschte Priestasch sikj ieescht hauden met de Eltestasch vesaumelt un sikj daut berät hauden, waut see wullen doonen, jeewen see de Soldoten een nat schoof Selwastekja 13  un säden to dee: “Sajcht: ‘Siene Jinja kjeemen de Nacht un stoolen am wajch aus wie schleepen.’ 14  Un wan Pila̱tus doavon to hieren kjricht, woa wie dän daut utlajen*, un jie kjennen doaräwa sondasorj sennen.” 15  Soo, dee neemen de Selwastekja un deeden daut krakjt soo, aus see äant jesajcht hauden. Un dise Jeschicht wort aulawäajen mank de Juden bekaunt bat vondoag dän Dach. 16  Oba de 11 Jinja jinjen no Galilä̱a no dän Boajch, wua Jesus jesajcht haud, daut see sikj wudden trafen. 17  Aus dee am sagen, bekjten dee sikj ver am*, oba eenje twiewelden. 18  Jesus kjeem noda un räd to äant un säd: “Mie es aule Macht jejäft worden em Himmel un oppe Ieed. 19  Doawäajen got no aule Sorten Menschen* un lieet dee, mie notofoljen*, un deept dee en dän Voda sienen Nomen, en dän Sän sienen Nomen un en dän heiljen Jeist sienen Nomen. 20  Lieet dee, aules notokomen, waut ekj junt oppjejäft hab. Un kjikjt! Ekj sie dän Tiet äwa bie junt bat daut Enj von dise TIET*.”

Footnooten

See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “Aunjedenkjs-Grauf”.
Ooda: “bekjten sikj ver am”.
Wuatlich: “daut met dän beräden”.
Ooda: “ieeden dee am”.
Ooda: “aule Velkja”; “aule Raussen”.
Wuatlich: “un moakt Jinja”.
See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.