Jeschräwen von Matäus 16:1-28

  • De Menschen velangen een Tieekjen (1-4)

  • “De Farisä̱a un Saduzä̱a äare Häw” (5-12)

  • “De Schlätels von daut Kjennichrikj” (13-20)

    • De Vesaumlunk es opp eenen Steen jebut (18)

  • Jesus sien Doot es verutjesajcht (21-23)

  • Waut von Jesus siene Nofolja velangt woat (24-28)

16  Hia kjeemen de Farisä̱a un Saduzä̱a no am toom am aufproowen. Dee säden, daut hee äant sull een Tieekjen vom Himmel wiesen.  Dan säd hee to dee: “Jie sajen jäajen Owent: ‘Daut woat goodet Wada jäwen, wiels de Himmel es fiaroot.’  Un zemorjes saj jie: ‘Daut woat vondoag koldet, räajnischet Wada sennen, wiels de Himmel es fiaroot oba dunkel.’ Jie kjennen je aum Himmel seenen, woo daut Wada sennen woat. Woo kjenn jie dan nich de Tieekjens von de Tieden vestonen?  Eene schlajchte un ontrue Jennerazion* sieekjt emma wada no een Tieekjen, oba dee woat kjeen Tieekjen jejäft woaren, buta daut Tieekjen von Jo̱na.” Dan jinkj hee doa fuat un leet dee doa auleen.  Dan fuaren de Jinja no de aundre Kaunt un hauden vejäten, Broot mettonämen.  Jesus säd to dee: “Hoolt june Uagen op un paust opp fa de Farisä̱a un Saduzä̱a äare Häw.”  Dan fungen dee aun, unja sikj to räden un to sajen: “Wie haben kjeen Broot metjenomen.”  Jesus moakjt daut un säd: “Wuarom räd jie unjarenaunda, daut jie nich haben Broot metjenomen, jie, met soonen kjlienen Gloowen?  Kjenn jie daut noch emma nich bejriepen, om waut daut jeit? Ooda hab jie daut vejäten met de fief Bieta Broot un de 5,000 Mana un woo väl Kjarw voll jie dan noch saumelden? 10  Ooda von de säwen Bieta Broot un de 4,000 Mana un woo väl groote Kjarw* voll jie saumelden? 11  Woo kjenn jie daut nich bejriepen, daut ekj to junt nich von Broot räd? Oba paust fa de Farisä̱a un Saduzä̱a äare Häw opp.” 12  Dan kunnen dee daut bejriepen, daut hee nich von de Häw von daut Broot räd, oba von de Farisä̱a un Saduzä̱a äare Lieren. 13  Aus hee von de Jäajent von Zäsare̱a-Fili̱ppi jekomen wia, fruach Jesus siene Jinja: “Waut sajen de Menschen, wäa es de Menschensän?” 14  Dan säden dee: “Eenje sajen: Johanes de Deepa, aundre sajen: Eli̱a un noch aundre: Jeremi̱a ooda eent von de Profeeten.” 15  Hee fruach dee: “Un jie, waut saj jie, wäa sie ekj?” 16  Si̱mon Petrus auntwuad: “Du best de Christus, dän läwendjen Gott sien Sän.” 17  Un Jesus säd to am: “Freid hast du, Si̱mon, Jo̱na sien Sän, wäajen dauts nich Fleesch un Bloot*, waut die dit openboat haft, oba mien Voda em Himmel haft daut. 18  Un ekj saj die uk: Du best Petrus, un opp disen Steen woa ekj miene Vesaumlunk buen. Un de Däaren von daut GRAUF* woaren nich de Macht äwa de Vesaumlunk kjrieen. 19  Ekj woa die de Schlätels von daut Kjennichrikj vom Himmel jäwen. Un wautemma du oppe Ieed binjen woascht, woat em Himmel aul jebungen sennen. Un wautemma du oppe Ieed loosmoaken woascht, woat em Himmel aul loosjemoakt sennen.” 20  Dan säd hee iernstlich to siene Jinja, daut see daut kjeenem sajen sullen, daut hee de Christus wia. 21  Von dee Tiet funk Jesus aun, siene Jinja daut uttolajen, daut hee wudd motten no Jeru̱salem gonen, un daut hee wäajen de Eltestasch un väaschte Priestasch un Schreftjelieede* wudd väl lieden motten. Hee wudd dootjemoakt woaren un aum dredden Dach wudd hee vom Doot oppjewakjt woaren. 22  Un dan jinkj Petrus met Jesus oppoat un funk aun, am trajchttowiesen, un säd: “Sie nich soo strenj met die selfst, Har; soont woat die kjeenmol passieren.” 23  Oba Jesus dreid sikj von Petrus wajch un säd: “Go hinja mie, Soton! Du best mie em Stich; wiels du denkjst soo aus de Menschen un nich soo aus Gott.” 24  Dan säd Jesus to siene Jinja: “Wan irjentwäa mie nofoljen well, dan mott dee nich mea fa sikj selfst läwen*, oba sienen Liedenspol* opp sikj nämen un mie wieda nofoljen. 25  Wäajens wäaemma sien Läwen* raden well, woat daut velieren, oba wäa sien Läwen* wäajen mient haulwen velist, woat daut finjen. 26  Soo, waut wudd eenen Mensch daut halpen, wan dee de gaunze Welt kjrieech un oba sien Läwen* velua? Ooda, waut wudd een Mensch jäwen kjennen toom sien Läwen* trigjkjeepen? 27  Wiels de Menschensän woat met siene Enjel toop komen un hee woat en sienen Voda siene Harlichkjeit komen. Un hee woat jieda eenem doano trigjtolen, aus dee sikj oppjestalt haft. 28  Ekj saj junt daut soo, aus et es: Eenje von dee, waut hia stonen, woaren verheipts nich stoawen*, ea see dän Menschensän en sien Kjennichrikj komen seenen.”

Footnooten

Met daut Wuat “Jennerazion” sent jeweenlich Menschen von een veschiednet Ella jemeent, waut fa een jewesset Stoot en deeselwje Tiet läwen.
Ooda: “Ätwoakjarw”.
Ooda: “nich een Mensch”.
Ooda: “vom Ha̱des”. Daut meent daut Grauf von de Menschheit. See Wuaterkjläarunk bie “Grauf”.
See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
Ooda: “sikj nich selfst toom Jefaulen läwen”.
See Wuaterkjläarunk bie “Liedenspol”.
Ooda: “siene Seel”.
Ooda: “siene Seel”.
Ooda: “siene Seel”.
Ooda: “siene Seel”.
Wuatlich: “dän Doot schmakjen”.