Waut de Schreft doatoo sajcht

 En Jesus siene bekaunde Prädicht opp eenen Boajch säd hee: “Wiest Leew to june Fiend” (Lukas 6:27, 35, PB; Matäus 5:44). Daut meent, daut wie to dee leeftolich sent, waut ons haussen ooda ons ojjerajcht behaundlen.

 Jesus wees, daut hee siene Fiend leewd, wäajen hee dee vejeef, wan dee am uk schlajcht behaundelden (Lukas 23:33-34). Un daut hee lieed, daut wie onse Fiend leewen sullen, paust uk krakjt met daut toop, waut de Hebräische Schreften sajen, waut se uk daut Oole Tastament nanen (2. Mose 23:4-5; Spricha 24:17; 25:21).

 “Siet june Fiend goot, un säajent dee, dee junt flieekjen; doot goots fa dee, dee schlajcht to junt sent; bät fa dee, dee junt beleidjen un vefoljen” (Matäus 5:43-44, PB).

Waut wie en disen Artikjel seenen woaren

•  Wuarom sell wie onse Fiend leewen?

•  Woo kjenn wie onse Fiend leewen?

•  Sell wie nom Kjrich gonen jäajen onse Fiend?

•  Waut eenje jleewen, waut daut meent, onse Fiend to leewen

•  Bibelvarzhen wiesen, daut wie onse Fiend leewen sellen

 Wuarom sell wie onse Fiend leewen?

•   Gott es ons Väabilt. Gott “haft uk een Jaumahoat fa de ondankboare un dee waut orrajcht doonen” (Lukas 6:35, PB). “Hee lat siene Sonn oppgonen äwa de . . . schlajchte” (Matäus 5:45, PB).

•   Leew kaun de Fiend bat doa brinjen, daut dee sikj endren. De Schreft lieet ons, daut eena saul eenem siene Fiend leeftolich behaundlen. Wan du daut soo deist, dan wudd daut fa dee soo “sennen aus wan du brennende Kolen opp sien Kopp lätst” (Spr. 25:22, PB). Daut jeit met daut to vejlikjen, waut se met jewesse Sorten Steena doonen. Dee woaren heet jemoakt un dan kjemt doa daut wieetvolle rut, soo aus Iesa, Golt ooda Selwa. Un krakjt soo kjenn wie uk onse Fiend Leew wiesen, soo daut dee äa Oaja soo tosajen schmelten deit un dan dee äare goode Sieden dolla verendach komen.

 Woo kjenn wie onse Fiend leewen?

•   “Doot dee goodet, dee junt nich lieden kjennen” (Lukas 6:27, PB). De Schreft sajcht: “Wan dienen Fient hungat, jeff am to äten. Wan am darscht, jeff am to drinkjen” (Reema 12:20, PB). Daut jeft secha noch mea Wäaj, woo wie onse Fiend kjennen goodet doonen, besonda wan wie aun Jesus siene bekaunde Wieed denkjen. Hee säd: “Doot jrod daut fa aundre, waut jie an wudden wenschen fa junt to doonen” (Lukas 6:31, PB).

•   “Säajent dee, dee junt flieekjen” (Lukas 6:28, PB). Dee säajnen meent, dee proowen to vestonen un leeftolich to räden, wan dee uk to ons hunjsch waut sajen. De Schreft sajcht: “Schelt nich trigj wan jie jeschullen woaren. Säajent leewa” (1. Petrus 3:9, PB). Dis Rot kaun ons halpen, aundre nich to haussen un daut nich trigjtotolen, un soo met dän Hauss een Enj to moaken.

•   “Bät fa dee, dee junt beleidjen” (Lukas 6:28, PB). Wan die wäa beleidicht haft, dan denkj aun dit: “Tolt daut nich met schlajchtet trigj” (Reema 12:17, PB). Bäd to Gott, daut hee dänjanjen vejäwen woat (Lukas 23:34; Aposteljeschicht 7:59-60). Proow die nich to rajchnen, oba lot Gott daut doonen, wäajen hee deit jerajcht rechten (3. Mose 19:18; Reema 12:19).

 “Wiest Leew to june Fiend; un doot dee goodet, dee junt nich lieden kjennen; säajent dee, dee junt flieekjen; un bät fa dee, dee junt beleidjen” (Lukas 6:27-28, PB).

•   Siet “jeduldich” un “frintlich” (1. Korinta 13:4, PB). Aus de Apostel Paulus utläd, waut Leew bediet, brukt hee daut griechische Wuat agápe un daut kjemt uk en Matäus 5:44 un Lukas 6:27, 35 väa. Wie aus Christen wiesen dise Leew mau rajcht to onse Fiend: wan wie jeduldich un frintlich met dee sent, enne Städ aufjenstich ooda onbelieet to sennen ooda sikj groot doonen.

 “Leew es jeduldich, Leew es frintlich, Leew woat nich iewrich, Leew es nich ieejenkoppich un pucht sikj nich. Leew es nich ojjeschekjt, es nich nosikj, see lat sikj nich vebetren, un es nich nodroagent. Leew freit sikj nich to daut waut orrajcht es, see freit sikj oba to daut waut woa es. Leew vedrajcht aules, see jleeft aules, see hopt aules, jeduldich drajcht see aules. Leew haft kjeen Enj. De Gow, profeetisch to räden, woat opphieren, daut räden en Tungen woat opphieren, un besondre Erkjantnis kjrieen woat opphieren” (1. Korinta 13:4-8, PB).

 Sell wie nom Kjrich gonen jäajen onse Fiend?

 Nä, Jesus lieed siene Nofolja, daut dee nich sullen jäajen äare Fiend kjamfen. Aus daut biejlikj dicht bie wia, daut Jerusalem wudd aunjejräpen woaren, säd Jesus nich, daut see doa bliewen un kjamfen sullen, oba see sullen flichten (Lukas 21:20-21). Jesus säd uk to dän Apostel Petrus: “Stäakj dien Schwieet trigj wua daut hanjehieet! Wiels wäa daut Schwieet nemt, woat derch daut Schwieet omkomen” (Matäus 26:52, PB). De Schreft un de Jeschichtsforscha wiesen, daut de ieeschte Christen, aus Jesus siene Nofolja, nich jäajen äare Fiend em Kjrich jinjen a (2. Timotäus 2:24).

 Waut eenje jleewen, waut daut meent, onse Fiend to leewen

 Waut eenje jleewen: Gott sien Jesaz velangd von de Israeliten, daut see äare Fiend haussen sullen.

 Waut eenje jleewen: Wan wie onse Fiend leewen, dan tal wie daut schlajchte, waut dee doonen, fa rajcht.

 Woo daut es: De Schreft wiest, daut wie wäm leewen kjennen, onen daut wie dee äa schlajchtet Vehoolen fa rajcht talen. Een Biespel: Jesus tald daut grausom sennen fa schlajcht, oba hee bäd fa dee, dee am doot muaken (Lukas 23:34). Jesus haust de Jesazloosichkjeit, daut meent de Sind, oba hee jeef sien Läwen fa de Sinda (Johanes 3:16; Reema 6:23).