Mur fil-kontenut

X’inhu l-ispirtu qaddis?

X’inhu l-ispirtu qaddis?

It-​tweġiba tal-​Bibbja

 L-​ispirtu qaddis hu l-​qawwa t’Alla fl-​azzjoni, il-​forza attiva tiegħu. (Mikea 3:8; Luqa 1:35) Alla jibgħat l-​ispirtu tiegħu billi juża l-​enerġija tiegħu fi kwalunkwe post biex iwettaq ir-​rieda tiegħu.—Salm 104:30; 139:7.

 Fil-​Bibbja, il-​kelma “spirtu” hi traduzzjoni tal-​kelma Ebrajka ruwaħ u tal-​kelma Griega pnewma. Ħafna drabi, dan il-​kliem jirreferi għall-​forza attiva, jew l-​ispirtu qaddis, t’Alla. (Ġenesi 1:2) Madankollu, il-​Bibbja tuża wkoll dan il-​kliem meta tirreferi għal dawn li ġejjin:

 Kull waħda minn dawn it-​tifsiriet tagħti s-​sens taʼ xi ħaġa inviżibbli għal għajnejn il-​bniedem li tipproduċi effetti li jidhru. B’mod simili, l-​ispirtu t’Alla, “bħar-​riħ, hu inviżibbli, ma tistax tmissu, u hu qawwi.”—An Expository Dictionary of New Testament Words, minn W. E. Vine.

 Il-​Bibbja tirreferi wkoll għall-​ispirtu qaddis t’Alla bħala “jdejh” jew ‘subgħajh.’ (Salm 8:3; 19:1; Luqa 11:20; qabbel Mattew 12:28.) Bħalma bniedem tas-​sengħa juża jdejh u subgħajh biex jaħdem, Alla uża l-​ispirtu tiegħu biex jipproduċi riżultati bħal dawn li ġejjin:

L-​ispirtu qaddis mhuwiex persuna

 Billi tirreferi għall-​ispirtu t’Alla bħala “jdejh,” ‘subgħajh,’ jew ‘in-​nifs tiegħu,’ il-​Bibbja turi li l-​ispirtu qaddis mhuwiex persuna. (Eżodu 15:8, 10) Bniedem tas-​sengħa ma jistax jaħdem billi juża jdejh waħedhom, mingħajr ma juża moħħu u ġismu; bl-​istess mod, l-​ispirtu qaddis t’Alla jagħmel biss dak li Alla jridu jagħmel. (Luqa 11:13) Il-​Bibbja tqabbel ukoll l-​ispirtu t’Alla mal-​ilma u tassoċjah m’affarijiet bħall-​fidi u l-​għerf. Dan ix-​xebh kollu juri li l-​ispirtu qaddis mhuwiex persuna.—Isaija 44:3; Atti 6:5; 2 Korintin 6:6.

 Il-​Bibbja ssemmi l-​ismijiet t’Alla Ġeħova u Ibnu, Ġesù Kristu; imma mkien ma ssemmi li l-​ispirtu qaddis għandu isem. (Isaija 42:8; Luqa 1:31) Meta l-​martri Kristjan Stiefnu rċieva viżjoni mirakoluża mis-​sema, hu ra biss żewġ persuni, mhux tlieta. Il-​Bibbja tgħid: “Billi kien mimli bl-​ispirtu qaddis, ħares fiss lejn is-​sema u ra l-​glorja t’Alla u lil Ġesù fuq il-​leminija t’Alla.” (Atti 7:55) L-​ispirtu qaddis kien il-​qawwa t’Alla fl-​azzjoni, u permezz taʼ dan l-​ispirtu Stiefnu setaʼ jara l-​viżjoni.

Ideat żbaljati dwar l-​ispirtu qaddis

 Idea żbaljata: “L-​Ispirtu s-​Santu,” jew l-​ispirtu qaddis, hu persuna u hu parti mit-​Trinità, bħalma nsibu fl-​1 Ġwanni 5:7, 8 fil-​verżjoni tal-​Bibbja taʼ Karm Żammit.

 Fatt: Il-​verżjoni tal-​Bibbja taʼ Karm Żammit, fl-​1 Ġwanni 5:​7, 8 tinkludi l-​kliem “fis-​smewwiet: il-​Missier, il-​Kelma u l-​Ispirtu s-​Santu: u dawn it-​tlieta huma wieħed. U tlieta huma dawk li jixhdu fl-​art.” Madankollu, riċerkaturi sabu li dan il-​kliem ma nkitibx mill-​appostlu Ġwanni, u għalhekk mhuwiex parti mill-​Bibbja. Il-​professur Bruce M. Metzger kiteb: “Ċertament li dan il-​kliem mhuwiex ispirat u m’għandu l-​ebda dritt ikun fit-​Testment il-​Ġdid.”​—A Textual Commentary on the Greek New Testament.

 Idea żbaljata: Il-​Bibbja tippersonifika l-​ispirtu qaddis, jew tirreferi għalih daqslikieku hu persuna, u dan jagħti prova li hu persuna.

 Fatt: Xi drabi, l-​Iskrittura tippersonifika l-​ispirtu qaddis, imma dan ma jagħtix prova li l-​ispirtu qaddis hu persuna. Il-​Bibbja tippersonifika wkoll l-​għerf, il-​mewt, u d-​dnub. (Proverbji 1:20; Rumani 5:17, 21) Pereżempju, hi tgħid li l-​għerf għandu ‘l-​għemil’ u ‘l-​ulied,’ u d-​dnub hu deskritt bħala li jqarraq, joqtol, u jipproduċi xenqa b’għira.—Mattew 11:19; Luqa 7:35; Rumani 7:8, 11.

 B’mod simili, meta l-​appostlu Ġwanni kkwota lil Ġesù, hu ppersonifika l-​ispirtu qaddis bħala “ajjutant” li kellu jagħti prova, jiggwida, jitkellem, jismaʼ, ixandar, jigglorifika, u jirċievi. Hu uża l-​pronom maskil “hu” meta rreferi għal dan “l-​ajjutant.” (Ġwanni 16:7-​15) Imma hu għamel hekk, għax bħall-​Malti, il-​kelma Griega għal “ajjutant” (parakletos) hi nom maskil u tirrikjedi pronom maskil skont ir-​regoli tal-​grammatika Griega.

 Idea żbaljata: Il-​magħmudija fl-​isem tal-​ispirtu qaddis tagħti prova li hu persuna.

 Fatt: Xi kultant, il-​Bibbja tuża l-​kelma “isem” biex tirrappreżenta qawwa jew awtorità. (Dewteronomju 18:5, 19-​22; Ester 8:10) Dan hu simili għall-​espressjoni “f’isem il-​liġi,” li ma tfissirx li l-​liġi hi persuna. Individwu li jitgħammed “fl-​isem tal-​ispirtu qaddis” jirrikonoxxi l-​qawwa u l-​irwol tal-​ispirtu qaddis fit-​twettiq tar-​rieda t’Alla.—Mattew 28:19.

 Idea żbaljata: L-​appostli taʼ Ġesù u dixxipli tal-​bidu oħrajn emmnu li l-​ispirtu qaddis kien persuna.

 Fatt: La l-​Bibbja ma tgħid hekk u lanqas l-​istorja. L-​Encyclopædia Britannica tgħid: “L-​ispjegazzjoni li l-​Ispirtu Qaddis kien Persuna divina separata . . . ħarġet fil-​Konċilju taʼ Kostantinopli li sar fis-​sena 381 ad.” Dan kien iktar minn 250 sena wara li mietu l-​aħħar appostli.