Kitêba Pîroz hîn dike, wekî ji hemû efrînên ser erdê, tenê komeke meriva wê here ser ezmana (Eyantî 14:1, 3). Ewana wê ça padşa û kahîn tevî Îsa ser ezmên serwêrtiyê bikin (Lûqa 22:28-30; Eyantî 5:9, 10). Lê nîvê zef ji meriva wê bêne saxkirinê, seva ku ser erdê cinetê bijîn (Zebûr 37:11, 29).

Kitêba Pîrozda tu ciya nayê gotinê, wekî paşî mirinê heywanên malê, besa xeberê kûçik diçin ser ezmana. Ew yek ecêbmayî nîne, çimkî heywan nikarin bibin “heval-parêd wê gaziya ezmên” (Îbranî 3:1). Seva ku herin ser ezmana gerekê zanebûnê bistînin, baweriyê eyan kin û qirara Xwedê bînin sêrî (Metta 19:17; Yûhenna 3:16; 17:3). Tenê meriv usa hatine efirandinê, wekî heta-hetayê bijîn (Destpêbûn 2:16, 17; 3:22, 23).

Seva ku efrînên ser erdê bikaribin herin ser ezmana ewana gerekê bêne sax kirinê (1 Korintî 15:42). Kitêba Pîrozda derece hene kîderêda derheqa saxkirinê tê gotinê (1 Padşatî 17:17-24; 2 Padşatî 4:32-37; 13:20, 21; Lûqa 7:11-15; 8:41, 42, 49-56; Yûhenna 11:38-44; Karên Şandiya 9:36-42; 20:7-12). Wan hemû derecada meriv hatibûn saxkirinê, ne ku heywan.

•  Gelo nefsa heywana heye?

•  Gelo nefs dikare bimire?

•  Gelo heywan guna dikin?

•  Gelo îzin e, wekî heywana bizêrînin?

Na. Kitêba Pîrozda tê gotinê, wekî herdu jî ça heywan usa jî meriv têne hesabê nefs (Jimar 31:28). Çaxê merivê pêşin Adem hate efirandinê, wîra nefs ne hate dayînê, lê ew “bû bînberekî sax” (Destpêbûn 2:7). Nefs ji du elementa hatiye çêkirinê: “ji axa erdê” û “bîna jîyînê”.

Erê. Kitêba Pîroz hîn dike, wekî nefs dikare bimire. (Qanûna Kahîntiyê 21:11; Hezeqêl 18:20). Çaxê heywan û meriv dimirin ewana herdu jî dîsa dibine axa erdê (Waîz 3:19, 20). Bi giliyên mayîn bêjin ewana jîyîna xwe unda dikin. a

Na. Gunekirin, tê hesabê fikir, hest yan kirên usa çi ku miqabilî normên Xwedê ne. Em zanin wekî cem heywana feresetên usa tunene, ku pirsên nav-namûsiyêva girêdayî fem bikin û safî kin, lema jî ewana guna nakin. Heywan bi înstînktê dijîn (2 Petrûs 2:12). Rast e, heywan guna nakin, lê dîsa jî ewana dimirin.

Na. Rast e, Xwedê îzin da meriva ku hukumî ser heywana bikin, lê ewî îzin neda wan, heywana bizêrînin (Destpêbûn 1:28; Zebûr 8:6-8). Xwedê bona hemû heywana xem dike, hela hê bona çivîkên biçûk jî (Ûnis 4:11; Metta 10:29). Ewî xizmetkarên xwera temî da, wekî miqatî heywana bin (Derketin 23:12; Qanûna Ducarî 25:4; Metelok 12:10).