Matteus segir frá 20:1–34

  • Verkamenn í víngarði og sama kaup (1–16)

  • Jesús spáir aftur um dauða sinn (17–19)

  • Beiðni um stöður í ríki Guðs (20–28)

    • Jesús er lausnargjald fyrir marga (28)

  • Tveir blindir menn fá sjónina (29–34)

20  Líkja má himnaríki við landeiganda sem fór út snemma morguns til að ráða verkamenn í víngarð sinn.  Eftir að hafa samið við verkamennina um denar* í daglaun sendi hann þá í víngarðinn.  Um þriðju stund* fór hann aftur út og sá menn standa atvinnulausa á markaðstorginu.  Hann sagði við þá: ‚Farið þið líka í víngarðinn og ég skal greiða ykkur sanngjörn laun,‘  og þeir fóru. Hann fór einnig út um sjöttu stund* og níundu stund* og réð fleiri.  Að lokum, um elleftu stund,* fór hann út og fann aftur menn sem stóðu þar og hann sagði við þá: ‚Hvers vegna hafið þið staðið hér atvinnulausir allan daginn?‘  ‚Vegna þess að enginn hefur ráðið okkur,‘ svöruðu þeir. Hann sagði þá: ‚Farið þið líka í víngarðinn.‘  Um kvöldið sagði víngarðseigandinn við verkstjóra sinn: ‚Kallaðu á verkamennina og greiddu þeim kaupið. Byrjaðu á þeim síðustu og endaðu á þeim fyrstu.‘  Þeir sem voru ráðnir á elleftu stund komu nú og fengu hver sinn denar.* 10  Þegar þeir fyrstu síðan komu bjuggust þeir við að fá meira, en þeir fengu sömuleiðis sinn denarinn* hver. 11  Þá fóru þeir að kvarta við landeigandann 12  og sögðu: ‚Þeir sem komu síðast unnu eina stund. Þeir fá samt sama kaup og við sem höfum stritað allan daginn í steikjandi hitanum.‘ 13  En hann svaraði einum þeirra: ‚Vinur, ég er ekki ósanngjarn við þig. Sömdum við ekki um einn denar?* 14  Taktu kaupið þitt og farðu leiðar þinnar. Ég vil greiða þeim síðasta það sama og þér. 15  Ræð ég ekki sjálfur hvað ég geri við eigið fé? Eða finnurðu til öfundar* af því að ég er örlátur?‘* 16  Þannig verða hinir síðustu fyrstir og hinir fyrstu síðastir.“ 17  Á leið upp til Jerúsalem tók Jesús lærisveinana 12 afsíðis og sagði einslega við þá: 18  „Við erum nú á leið upp til Jerúsalem og Mannssonurinn verður látinn í hendur yfirpresta og fræðimanna. Þeir munu dæma hann til dauða 19  og láta hann í hendur manna af þjóðunum sem munu hæða hann, húðstrýkja og staurfesta, en á þriðja degi verður hann reistur upp.“ 20  Nú kom móðir Sebedeussona til hans ásamt sonum sínum, kraup fyrir honum* og bað hann bónar. 21  Hann sagði við hana: „Hvað viltu?“ Hún svaraði: „Lofaðu að synir mínir tveir fái að sitja við hlið þér í ríki þínu, annar til hægri handar og hinn til vinstri.“ 22  Jesús sagði: „Þið vitið ekki um hvað þið biðjið. Getið þið drukkið bikarinn sem ég á að drekka?“ „Við getum það,“ svöruðu þeir. 23  Hann sagði við þá: „Þið skuluð vissulega drekka bikar minn, en það er ekki mitt að ákveða hver situr mér til hægri handar og vinstri. Þessi sæti eru tekin frá handa þeim sem faðir minn hefur ákveðið að sitji þar.“ 24  Þegar hinir tíu heyrðu af þessu gramdist þeim við bræðurna tvo. 25  En Jesús kallaði þá til sín og sagði: „Þið vitið að þeir sem ráða yfir þjóðunum drottna yfir þeim og háttsettir menn beita valdi sínu. 26  Þannig má það ekki vera meðal ykkar. Sá sem vill verða mikill á meðal ykkar á að vera þjónn ykkar 27  og sá sem vill vera fremstur á meðal ykkar á að vera þræll ykkar, 28  rétt eins og Mannssonurinn sem kom ekki til að láta þjóna sér heldur til að þjóna og gefa líf* sitt sem lausnargjald fyrir marga.“ 29  Mikill mannfjöldi fylgdi honum þegar þeir fóru frá Jeríkó. 30  Tveir blindir menn sátu við veginn. Þegar þeir heyrðu að Jesús ætti leið hjá hrópuðu þeir: „Drottinn sonur Davíðs, miskunnaðu okkur!“ 31  Fólkið hastaði á þá og sagði þeim að þegja en þeir hrópuðu bara enn hærra: „Drottinn sonur Davíðs, miskunnaðu okkur!“ 32  Jesús nam þá staðar, kallaði á þá og sagði: „Hvað viljið þið að ég geri fyrir ykkur?“ 33  Þeir sögðu við hann: „Drottinn, opnaðu augu okkar.“ 34  Jesús kenndi í brjósti um þá, snerti augu þeirra og þeir endurheimtu sjónina samstundis og fylgdu honum.

Neðanmáls

Sjá orðaskýringar.
Það er, um kl. 9.
Það er, um kl. 12 á hádegi.
Það er, um kl. 15.
Það er, um kl. 17.
Sjá orðaskýringar.
Sjá orðaskýringar.
Sjá orðaskýringar.
Orðrétt „er auga þitt illt“.
Eða „góður“.
Eða „veitti honum lotningu“.
Eða „sál“.