Opinberunarbókin 14:1–20
14 Síðan sá ég lambið standa á Síonarfjalli og með því 144.000 sem höfðu nafn þess og nafn föður þess skrifuð á enni sér.
2 Ég heyrði hljóð af himni sem var eins og niður margra vatna og mikill þrumugnýr, og hljóðið sem ég heyrði hljómaði eins og söngvarar sem syngja og leika undir á hörpur sínar.
3 Það sem þeir syngja frammi fyrir hásætinu, lifandi verunum fjórum og öldungunum hljómar eins og nýr söngur, og enginn gat lært sönginn nema hinar 144.000 sem hafa verið keyptar frá jörðinni.
4 Þetta eru þeir sem hafa ekki óhreinkað sig með konum – þeir eru eins og meyjar. Þetta eru þeir sem fylgja lambinu hvert sem það fer. Þeir voru keyptir úr hópi mannanna sem frumgróði handa Guði og lambinu
5 og engin blekking fannst í munni þeirra. Þeir eru flekklausir.
6 Ég sá annan engil fljúga um miðjan himin* og hann var með eilífan fagnaðarboðskap til að boða þeim sem búa á jörðinni, hverri þjóð, ættflokki, tungu* og kynþætti.
7 Hann sagði hárri röddu: „Óttist Guð og gefið honum dýrð því að stundin er komin þegar hann dæmir. Tilbiðjið hann sem hefur gert himininn, jörðina, hafið og vatnsuppspretturnar.“*
8 Annar engill kom á eftir honum og sagði: „Hún er fallin! Babýlon hin mikla er fallin, hún sem fékk allar þjóðir til að drekka af lostavíni* sínu, af kynferðislegu siðleysi* sínu.“
9 Þriðji engillinn kom á eftir þeim og sagði hárri röddu: „Ef einhver tilbiður villidýrið og líkneski þess og fær merki á enni sér eða hönd
10 mun hann líka drekka reiðivín Guðs sem er hellt óblönduðu í reiðibikar hans, og hann verður kvalinn í eldi og brennisteini í augsýn hinna heilögu engla og lambsins.
11 Og reykurinn af eldinum sem kvelur þá stígur upp um alla eilífð. Þeir sem tilbiðja villidýrið og líkneski þess og þeir sem eru merktir nafni þess fá enga hvíld, hvorki dag né nótt.
12 Hér reynir á þolgæði hinna heilögu, þeirra sem halda boðorð Guðs og halda fast við trúna á Jesú.“
13 Ég heyrði rödd af himni sem sagði: „Skrifaðu: Þeir sem deyja sameinaðir Drottni héðan í frá eru hamingjusamir. Já, segir andinn, þeir skulu fá að hvílast af erfiði sínu því að verk þeirra fylgja þeim.“
14 Síðan sá ég hvítt ský og á skýinu sat einhver sem líktist mannssyni. Hann var með gullkórónu á höfðinu og beitta sigð í hendi sér.
15 Annar engill kom út úr helgidómi musterisins og kallaði hárri röddu til hans sem sat á skýinu: „Beittu sigðinni og skerðu upp því að uppskerutíminn er kominn og korn jarðarinnar er fullþroskað.“
16 Sá sem sat á skýinu beitti þá sigð sinni á jörðina og skar upp.
17 Annar engill kom út úr helgidómi musterisins sem er á himni, og hann var líka með beitta sigð.
18 Enn einn engill kom frá altarinu og hann hafði vald yfir eldinum. Hann kallaði hárri röddu til þess sem var með beittu sigðina: „Taktu sigðina og safnaðu klösunum af vínviði jarðarinnar því að vínberin eru orðin þroskuð.“
19 Engillinn beitti sigðinni á jörðina, safnaði vínviði jarðarinnar og kastaði honum í vínþröngina miklu sem táknar reiði Guðs.
20 Vínþröngin var troðin fyrir utan borgina og blóð rann út úr henni sem náði upp undir beisli hestanna í allt að 1.600 skeiðrúma* fjarlægð.
Neðanmáls
^ Eða „fyrir ofan mig“.
^ Eða „tungumáli“.
^ Eða „vatnslindirnar“.
^ Eða „reiðivíni“.
^ Á grísku pornei′a. Sjá orðaskýringar.
^ Það er, 296 km. Skeiðrúm var 185 m.
