نیکولاس و سِلین با چالش متفاوتی روبرو شدند.‏ شعبهٔ فرانسه آن‌ها را به یک جماعت جدید فرستاد.‏ آن‌ها می‌گویند:‏ «اولش هیجان‌زده بودیم،‏ اما کم‌کم دلمان برای دوستانمان تنگ شد.‏ هنوز در جماعت جدید دوست‌های نزدیکی پیدا نکرده بودیم.‏» با توجه به این چالش‌ها چطور می‌توانیم در جماعت جدیدمان شاد و پرثمر باشیم؟‏ دیگران چطور می‌توانند به ما کمک کنند؟‏ چه برکات روحانی‌ای می‌توانیم در جماعت جدیدمان به دست بیاوریم؟‏ و ما چطور می‌توانیم دیگران را تشویق و تقویت کنیم؟‏

چهار اصلی که کمک می‌کند خودتان را وفق دهید

۱)‏ به یَهُوَه توکّل کنید.‏ (‏مز ۳۷:‏⁠۵‏)‏ وقتی شوهر کازوومی در ژاپن شغل جدیدی پیدا کرد،‏ آن‌ها مجبور شدند بعد از ۲۰ سال جماعتشان را ترک کنند.‏ کازوومی تعریف می‌کند که او چطور ‹راهش را به یَهُوَه سپرد.‏› او می‌گوید:‏ «تمام ترس‌هایم،‏ احساس تنهایی‌ام و نگرانی‌هایم را با یَهُوَه در میان گذاشتم.‏ همیشه بعد از دعا،‏ یَهُوَه به من قدرت لازم را می‌داد.‏»‏

ما چطور می‌توانیم توکّلمان را به یَهُوَه قوی‌تر کنیم؟‏ همان طور که یک گیاه برای رشد نیاز به مواد مغذی دارد،‏ ایمان ما هم برای رشد به تغذیه شدن نیاز دارد.‏ نیکولاس که قبلاً به او اشاره شد،‏ متوجه شد که تعمّق روی نمونه‌هایی مثل ابراهیم،‏ عیسی و پولُس که از خودگذشتگی‌های بسیاری برای یَهُوَه کردند،‏ اعتمادش را به حمایت یَهُوَه تقویت می‌کند.‏ مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس نه تنها به ما کمک می‌کند تا با تغییرات در زندگی کنار بیاییم،‏ بلکه ما را مجهز می‌کند تا دیگران را در جماعت تشویق و تقویت کنیم.‏

۲)‏ شرایط جدید را با گذشته مقایسه نکنید.‏ (‏جا ۷:‏۱۰‏)‏ ژوئل می‌گوید:‏ «وقتی از بِنین به آمریکا رفتم تفاوت فرهنگی را خیلی حس کردم.‏ فکر می‌کردم باید برای همه  تمام زندگی‌ام را تعریف کنم.‏» چون همه چیز برایش جدید بود،‏ کم‌کم از برادران و خواهران فاصله گرفت.‏ بعد از این که با برادران و خواهران بهتر آشنا شد،‏ دیدش تغییر کرد.‏ او می‌گوید:‏ «فکر می‌کنم مردم همه جای دنیا مثل هم هستند،‏ فقط نحوهٔ بیان و عملکردشان فرق می‌کند.‏ پس لازم است که انسان‌ها را همان جوری که هستند بپذیریم.‏» پس جماعت جدیدتان را با جماعت قبلی‌تان مقایسه نکنید.‏ خواهر پیشگامی بنام آنالیس می‌گوید:‏ «به جای جدید رفتم تا چیزهای جدید تجربه کنم،‏ نه این که همان چیزهای قدیمی را دوباره تکرار کنم.‏»‏

پیران همچنین نباید جماعت جدیدشان را با جماعت قبلی‌شان مقایسه کنند.‏ روش انجام بعضی از کارها شاید متفاوت باشد،‏ اما لزوماً اشتباه نیست.‏ پس عاقلانه است قبل از این که پیشنهادی کنیم،‏ اول با شرایط آن منطقه آشنا شویم.‏ (‏جا ۳:‏​۱،‏ ۷ب‏)‏ بهتر است به جای تحمیل کردن نظراتمان به دیگران،‏ نمونهٔ خوبی از خودمان به جا بگذاریم.‏—‏۲قر ۱:‏⁠۲۴‏.‏

۳)‏ در جماعت جدیدتان فعال باشید.‏ (‏فیلیپ ۱:‏۲۷‏)‏ با وجود این که جابه‌جایی زمان و انرژی می‌گیرد،‏ مهم است در صورت امکان از همان اول به صورت حضوری در جلسات شرکت کنید.‏ اگر برادران و خواهران در جماعت جدیدتان شما را خیلی کم ببینند یا اصلاً نبینند،‏ چطور می‌توانند از شما حمایت کنند.‏ لوسیندا که با دو دخترش به شهری در آفریقای جنوبی رفته،‏ می‌گوید:‏ «به من توصیه شد که در خدمت موعظه با برادران و خواهران همکاری و در جلسات شرکت کنم تا بتوانم با آن‌ها بهتر آشنا شوم.‏ ما حتی خانه‌مان را برای جلسات موعظه در اختیار برادران گذاشتیم.‏»‏

اگر «دوشادوش» با برادران و خواهرانتان در فعالیت‌های روحانی شرکت کنید،‏ ایمان شما و دیگران به خبر خوش قوی‌تر می‌شود.‏ پیران جماعت آنالیس که قبلاً به او اشاره شد او را تشویق کردند تا با همه در موعظه همکاری کند.‏ او می‌گوید:‏ «این راهی بود که کمکم کرد خیلی سریع خودم را جزوی از جماعت حس کنم.‏» اگر در فعالیت‌هایی مثل نظافت و مراقبت از سالن جماعت شرکت کنید،‏ نشان می‌دهید که آنجا را جماعت خودتان می‌دانید.‏ هر چه بیشتر فعال باشید،‏ شما و دیگران خیلی زودتر به هم احساس نزدیکی می‌کنید.‏

۴)‏ دوستان تازه پیدا کنید.‏ (‏۲قر ۶:‏​۱۱-‏۱۳‏)‏ توجه نشان دادن بهترین راه برای پیدا کردن دوستان جدید است.‏ پس طوری برنامه‌ریزی کنید که قبل و بعد از جلسه زمان کافی برای آشنا شدن با دیگران داشته باشید.‏ تلاش کنید تا اسم برادران و خواهران را خوب یاد بگیرید.‏ اگر اسمشان یادتان باشد و با آن‌ها گرم و صمیمی رفتار کنید،‏ به طرفتان جذب می‌شوند و دوستان جدید پیدا می‌کنید.‏

 بیش از حد نگران این نباشید که دیگران چه فکری در مورد شما می‌کنند،‏ بلکه اجازه دهید آن‌ها با شما همان طور که هستید،‏ آشنا شوند.‏ از لوسیندا سرمشق بگیرید.‏ او می‌گوید:‏ «ما الآن دوست‌های نزدیکی پیدا کردیم،‏ چون پیشقدم شدیم و دیگران را به خانه‌مان دعوت کردیم.‏»‏

‏«یکدیگر را به گرمی بپذیرید»‏

ممکن است برای بعضی‌ها حضور در سالن جماعت و بودن با غریبه‌ها سخت باشد.‏ چطور می‌توانید برای کسانی که از جاهای دیگر به جماعتتان می‌آیند محیطی گرم ایجاد کنید؟‏ پولُس رسول ما را تشویق می‌کند:‏ «همانطور که عیسی شما را پذیرفت شما هم یکدیگر را به گرمی بپذیرید.‏» (‏روم ۱۵:‏⁠۷‏)‏ پیران می‌توانند با سرمشق گرفتن از عیسی به افراد جدید کمک کنند تا احساس راحتی کنند.‏ (‏کادر «‏ خدمت با شادی در جماعت جدید‏» ملاحظه شود.‏)‏ با این حال،‏ همهٔ افراد جماعت،‏ حتی بچه‌ها در ایجاد محیطی گرم سهمی دارند.‏

با مهمان‌نوازی محبتمان را به دیگران نشان می‌دهیم،‏ البته در صورت نیاز باید در عمل به آن‌ها کمک کنیم.‏ برای مثال خواهری برای کسی که تازه به جماعتش آمده بود،‏ وقت گذاشت و شهر را به او نشان داد.‏ همچنین نحوهٔ استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی را برایش توضیح داد.‏ کمک خواهرمان،‏ او را تحت تأثیر قرار داد و کمکی بود تا خودش را با محیط جدید وفق دهد.‏

فرصتی برای پیشرفت

یک جوجه ممکن است از روی ترس نخواهد لانه‌اش را ترک کند و برای بار اول پرواز کند.‏ اما در نهایت پرواز می‌کند.‏ به طور مشابه وقتی ما به جماعت جدید می‌رویم ممکن است اضطراب داشته باشیم.‏ اما وقتی ترسمان را کنار می‌گذاریم،‏ می‌توانیم در خدمت به یَهُوَه به اصطلاح پرواز کنیم.‏ نیکولاس و سِلین می‌گویند:‏ «رفتن به جایی جدید آموزش خوبی  بود.‏ عادت کردن به آدم‌ها و محیط جدید به ما کمک کرد که خصوصیات جدیدی را در خودمان پرورش دهیم.‏» ژان شارل که به او اشاره شد،‏ در مورد فوایدی که خانواده‌اش بردند می‌گوید:‏ «این تغییر به بچه‌هایم کمک کرد که در جماعت جدید پیشرفت کنند.‏ بعد از چند ماه دخترمان تکالیفی را در جلسهٔ میان‌هفته قبول کرد و پسرمان هم مبشّر تعمیدنیافته شد.‏»‏

اگر به دلیل شرایطتان نتوانید به جایی که نیاز به مبشّر است نقل مکان کنید،‏ چه کار می‌توانید بکنید؟‏ در این صورت می‌توانید حتی در جماعتی که هستید یک شروع دوباره داشته باشید و بعضی از پیشنهادات بالا را به کار بگیرید.‏ به یَهُوَه توکّل کنید و در کارهای جماعت فعال باشید.‏ مثلاً با دیگران قرار موعظه بگذارید،‏ دوستان جدید پیدا کنید یا دوستی‌های قدیمی را قوی‌تر کنید.‏ شاید بتوانید از کسانی که تازه به جماعتتان آمده‌اند یا نیاز به کمک دارند به روش‌های مختلف حمایت کنید.‏ محبت نشانهٔ مسیحیان حقیقی است،‏ بنابراین با کمک به دیگران از لحاظ روحانی رشد می‌کنید.‏ (‏یو ۱۳:‏۳۵‏)‏ شما می‌توانید مطمئن باشید که «این کارها قربانی‌هایی هستند که خدا را خوشحال می‌کنند.‏»—‏عبر ۱۳:‏⁠۱۶‏.‏

خیلی از مسیحیان با وجود مشکلات توانستند در جماعت جدید با شادی به خدمتشان ادامه دهند.‏ این برای شما هم امکان‌پذیر است!‏ آنالیس می‌گوید:‏ «رفتن به جماعت جدید به من کمک کرد تا دوست‌های جدیدی پیدا کنم.‏» کازوومی الآن با اطمینان در مورد رفتن به جای جدید می‌گوید:‏ «شما حمایت یَهُوَه را به روش‌هایی که قبلاً تجربه نکرده‌اید می‌بینید.‏» ژوئل هم می‌گوید:‏ «دوست‌هایی که پیدا کردم به من کمک کردند که خیلی احساس دلتنگی نکنم.‏ الآن به قدری احساس می‌کنم که بخشی از این جماعت جدید هستم که ترک کردنش برایم سخت است.‏»‏