خیر.‏ کرهٔ زمین هرگز نابود،‏ در آتش سوخته یا جایگزین نخواهد شد.‏ کتاب مقدّس تعلیم می‌دهد که خدا زمین را آفرید تا انسان‌ها تا ابد بر آن زندگی کنند.‏

•   «مردم صالح وارث زمین خواهند شد و همیشه در آنجا زندگی خواهند کرد.‏»—‏مزمور ۳۷:‏۲۹‏،‏ مژده برای عصر جدید.‏

•   «تو [ای خدا] اساس زمین را بر پایه‌های آن استوار ساختی،‏ تا جنبش نخورد،‏ تا ابدال‌آباد.‏»—‏مزمور ۱۰۴:‏۵‏.‏

•   «زمین تا ابد پابرجاست.‏»—‏جامعه ۱:‏۴‏.‏

•   «او جهان را بیهوده نیافریده،‏ بلکه برای سکونت و زندگی آن را ساخته است.‏»—‏اِشَعْیا ۴۵:‏۱۸‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

 خدا نخواهد گذاشت که انسان‌ها زمین را با آلودگی‌ها،‏ جنگ‌ها یا هر عامل دیگری کاملاً نابود سازند بلکه کسانی را که زمین را به نابودی می‌کشند از بین خواهد برد.‏ (‏مکاشفه ۱۱:‏۱۸‏)‏ اما چگونه؟‏

 خدا حکومت‌های بشری را که در حفاظت زمین عاجز بوده‌اند با حکومت کامل آسمانی‌اش جایگزین خواهد کرد.‏ (‏دانیال ۲:‏۴۴؛‏ مَتّی ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ عیسی مسیح که پسر خداست بر زمین حکمرانی خواهد کرد.‏ (‏اِشَعْیا ۹:‏۶،‏ ۷‏)‏ عیسی در طی زندگی زمینی‌اش نشان داد که به نحوی معجزه‌آسا بر نیروهای طبیعی تسلّط دارد.‏ (‏مَرقُس ۴:‏۳۵-‏۴۱‏)‏ عیسی در مقام پادشاه حکومت الٰهی بر زمین و عناصر آن تسلّط کامل دارد.‏ او شرایط کرهٔ زمین را نو خواهد ساخت تا مجدّداً به شرایطی که در باغ عدن موجود بود شباهت داشته باشد.‏—‏مَتّی ۱۹:‏۲۸؛‏ لوقا ۲۳:‏۴۳‏.‏

 خیر.‏ اما برخی بر اساس دوم پِطرُس ۳:‏۷ به این درک نادرست رسیده‌اند.‏ در آنجا آمده:‏ «آسمان‌ها و زمینی که اکنون وجود دارد،‏ برای آتش نگاه داشته شده است.‏» برای درک مفهوم این آیه،‏ به این دو نکتهٔ مهم توجه کنید:‏

1.  ۱)‏ عبارات «آسمان‌ها،‏» «زمین» و «آتش» در کتاب مقدّس بیش از یک مفهوم دارد.‏ به عنوان مثال،‏ در پیدایش ۱۱:‏۱ آمده است:‏ «تمامی زمین را یک زبان و یک گفتار بود.‏» در اینجا منظور از «زمین» جامعهٔ بشری است.‏

2.  ۲)‏ آیه‌های پیرامون دوم پِطرُس ۳:‏۷ مفهوم آسمان‌ها،‏ زمین و آتش ذکرشده در این آیه را توضیح می‌دهد.‏ آیه‌های ۵ و ۶ توجه خواننده را به توفان نوح جلب می‌کند.‏ دنیای آن زمان نابود شد اما کرهٔ زمین از بین نرفت؛‏ توفان «زمین» یا جامعهٔ بشری «آکنده از خشونت» را به نابودی کشید.‏ (‏پیدایش ۶:‏۱۱‏)‏ به علاوه،‏ می‌توان گفت که توفان «آسمان‌ها» یعنی حکمرانان وقت را نابود کرد.‏ بنابراین،‏ کرهٔ زمین نابود نشد بلکه انسان‌های شریر از صفحهٔ روزگار محو شدند.‏ با این حال،‏ نوح و خانوادهٔ او از توفان جان سالم به در بردند و به زندگی بر زمین ادامه دادند.‏—‏پیدایش ۸:‏۱۵-‏۱۸‏.‏

 مشابهاً،‏ دوم پِطرُس ۳:‏۷ با عنوان کردن «آتش» به نابودی مردمان شریر اشاره می‌کند،‏ نه نابودی کرهٔ زمین.‏ ما مطابق وعدهٔ خدا «در انتظار آسمان‌هایی جدید و زمینی جدید هستیم که در آن‌ها عدالت برقرار خواهد بود.‏» (‏۲پِطرُس ۳:‏۱۳‏)‏ آسمان‌های جدید یعنی حکومتی جدید که همان پادشاهی خداست،‏ بر زمینی جدید یعنی جامعهٔ بشری جدید حکمرانی خواهد کرد.‏ کرهٔ زمین تحت حکمرانی پادشاهی خدا به بهشتی سرشار از صلح و آرامش تبدیل خواهد شد.‏—‏مکاشفه ۲۱:‏۱-‏۴‏.‏