مراجعه به متن

کتاب مقدّس در مورد اِتانازی چه می‌گوید؟‏

کتاب مقدّس در مورد اِتانازی چه می‌گوید؟‏

پاسخ کتاب مقدّس

 کتاب مقدّس مشخصاً در مورد اِتانازی صحبتی نکرده است.‏ a اما آنچه در مورد زندگی و مرگ می‌گوید دیدی معقول به ما می‌دهد.‏ از دید کتاب مقدّس مسبب مرگ کسی شدن پذیرفته نیست،‏ اما خواسته نشده است زمانی که شخصی روند مرگ را می‌گذراند برای به تأخیر انداختن آن باید به هر قیمتی شخص را زنده نگاه داشت.‏

 کتاب مقدّس خدا را آفرینندهٔ ما و «چشمهٔ حیات» خوانده است.‏ (‏مزمور ۳۶:‏۹؛‏ اعمال ۱۷:‏۲۸‏)‏ در چشم خدا زندگی بسیار باارزش است،‏ از این رو او گرفتن جان شخص دیگر یا خودکشی را محکوم می‌کند.‏ (‏خروج ۲۰:‏۱۳؛‏ ۱یوحنا ۳:‏۱۵‏)‏ افزون بر این کتاب مقدّس اشاره می‌کند که ما باید برای حفظ حیات و جان خود و دیگران نکات ایمنی و امنیتی را رعایت کنیم.‏ (‏تَثنیه ۲۲:‏۸‏)‏ پس روشن است،‏ این خواست خداست که برای هدیهٔ حیات که به ما بخشیده است ارزش بسیار قائل باشیم.‏

اگر شخص در آستانهٔ مرگ است چطور؟‏

 از دید کتاب مقدّس گرفتن جان کسی که در آستانهٔ مرگ است یا مرگش قطعی است،‏ پذیرفته نیست.‏ در این کتاب شرح مرگ شائول،‏ پادشاه اسرائیل این نکته را روشن می‌کند.‏ زمانی که او چنان سخت زخمی شده بود که در شرف مرگ بود،‏ از یکی از خادمینش خواست که مرگ او را تسریع کند.‏ (‏۱سموئیل ۳۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ آن خادم این کار را رد کرد.‏ اما مردی دیگر ادعا کرد که به این خواست شائول عمل کرده است.‏ داوود که در این خصوص طرز فکر خدا را داشت،‏ این عمل آن مرد را قتل محسوب کرد.‏—‏۲سموئیل ۱:‏۶-‏۱۶‏.‏

آیا باید به هر قیمتی مرگ را به تأخیر انداخت؟‏

 کتاب مقدّس نگفته است که وقتی شخص در آستانهٔ مرگ است باید برای کند کردن روند مرگ،‏ هر کاری کرد.‏ بلکه این کتاب دیدی متعادل به این امر دارد.‏ مرگ دشمن بزرگ ما،‏ نتیجهٔ خمیرهٔ گناه‌آلود ما انسان‌هاست.‏ (‏رومیان ۵:‏۱۲؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۶‏)‏ هر چند که نباید خواهان مرگ بود،‏ نباید از آن ترسی داشت،‏ چون خدا قول داده است که مردگان رستاخیز خواهند یافت.‏ (‏یوحنا ۶:‏۳۹،‏ ۴۰‏)‏ شخصی که برای زندگی و حیات ارزش قائل است از بهترین روش‌های پزشکی استفاده می‌کند.‏ اما این کار به این معنی نیست که برای به تأخیر انداختن روند مرگ برای شخصی که در شرف مرگ است و مرگش قطعی است باید از روش‌های پزشکی استفاده کرد.‏

آیا خودکشی گناهی نابخشودنی است؟‏

 خیر،‏ در کتاب مقدّس خودکشی گناهی نابخشودنی شمرده نشده است.‏ هر چند که گرفتن زندگی کسی گناهی بزرگ است b خدا عواملی مثل بیماری روحی،‏ استرس شدید یا خصوصیات ژنتیکی که می‌تواند به خودکشی شخص بینجامد،‏ کاملاً درک می‌کند.‏ (‏مزمور ۱۰۳:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ او از طریق کتاب مقدّس به دل دردمند تسلّی می‌بخشد‏.‏ افزون بر این در کلامش آمده است:‏ «رستاخیزی،‏ هم برای درستکاران و هم برای بدکاران در پیش است.‏» (‏اعمال ۲۴:‏۱۵‏)‏ پس برای کسی که خطایی جدّی مرتکب شده است،‏ مثل خودکشی،‏ امید رستاخیز وجود دارد.‏

a در فرهنگ لغت آریان‌پور اِتانازی یا کشتن دلسوزانه چنین تعریف شده است:‏ «کشتن از روی ترحّم انسان یا جانور به خاطر نجات دادن آن‌ها از درد و غیره.‏» زمانی که پزشکی به بیمار کمک می‌کند که زندگی‌اش را به پایان رساند،‏ این کار خودکشی با کمک پزشک نامیده می‌شود.‏

b در کتاب مقدّس مواردی که به خودکشی اشاره شده است به افرادی مربوط است که هماهنگ با خواست خدا عمل نمی‌کردند.‏—‏۲سموئیل ۱۷:‏۲۳؛‏ ۱پادشاهان ۱۶:‏۱۸؛‏ مَتّی ۲۷:‏۳-‏۵‏.‏