مراجعه به متن

توضیح آیه‌های کتاب مقدّس

فیلیپیان ۴:‏۱۳—‏‹به وسیلهٔ مسیح به انجام هر کاری قادر هستم›‏

فیلیپیان ۴:‏۱۳—‏‹به وسیلهٔ مسیح به انجام هر کاری قادر هستم›‏

 ‏«به یاری او که به من قوّت می‌بخشد،‏ قدرت هر چیز را دارم.‏»—‏فیلیپیان ۴:‏۱۳‏،‏ ترجمهٔ دنیای جدید.‏

 ‏«من به وسیلهٔ مسیح که مرا تقویت می‌کند،‏ به انجام هر کاری قادر هستم.‏»—‏فیلیپیان ۴:‏۱۳،‏ مژده برای عصر جدید.‏

مفهوم فیلیپیان ۴:‏۱۳

 پولُس رسول با نوشتن این آیه به پرستندگان خدا اطمینان می‌دهد که خدا به آن‌ها قدرت می‌بخشد تا خواستش را انجام دهند.‏

 در بعضی از ترجمه‌های کتاب مقدّس آمده است در واقع مسیح به پولُس قدرت هر کاری را بخشید.‏ اما در قدیمی‌ترین نسخه‌های یونانی این آیه کلمهٔ «مسیح» نیامده است.‏ به این دلیل در بسیاری از ترجمه‌های کتاب مقدّس این آیه به این صورت برگردانده شده است:‏ «او که به من قوّت می‌بخشد،‏» (‏ترجمهٔ دنیای جدید‏)‏ «او که مرا نیرومند می‌گرداند،‏» (‏ترجمهٔ اورشلیم‏)‏ و «او که مرا نیرو می‌بخشد.‏» (‏ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ بنابراین در این آیه پولُس به چه کسی اشاره می‌کند؟‏

 مضمون این آیه نشان می‌دهد که پولُس به خدا اشاره می‌کرد.‏ (‏فیلیپیان ۴:‏۶،‏ ۷،‏ ۱۰‏)‏ پیش از این،‏ پولُس در همین نامه به فیلیپیان نوشته بود:‏ «خداست که به شما نیرو می‌دهد و قدرت عمل را به شما عطا می‌کند.‏» (‏فیلیپیان ۲:‏۱۳‏)‏ او همچنین در دوم قُرِنتیان ۴:‏۷ گفت که خداست که به او قدرت می‌دهد تا موعظه کند.‏ (‏با ۲تیموتائوس ۱:‏۸ مقایسه شود.‏)‏ پس می‌توان نتیجه گرفت هنگامی که پولُس گفت:‏ «او که به من قوّت می‌بخشد،‏» منظورش خدا بود.‏

 وقتی پولُس نوشت که «قدرت هر چیز را دارم،‏» منظورش چه بود؟‏ منظور از «هر چیز» که پولُس به آن اشاره کرد ظاهراً شرایط مختلفی بود که حین انجام خواست خدا با آن روبرو می‌شد.‏ او هم زمانی که وضعیت مالی خوبی داشت و هم زمانی که با کمبود و نداری روبرو بود به خدا توکّل می‌کرد.‏ پولُس در هر شرایطی قناعت را یاد گرفت.‏—‏۲قُرِنتیان ۱۱:‏۲۳-‏۲۷؛‏ فیلیپیان ۴:‏۱۱‏.‏

 سخنان پولُس می‌تواند امروزه هم به پرستندگان خدا اطمینان بخشد که خدا به آن‌ها قدرت لازم را می‌دهد تا سختی‌ها را تحمّل کنند و خواست او را انجام دهند.‏ خدا از طریق روح‌القدس یا نیروی فعالش،‏ دیگر پرستندگانش و کتاب مقدّس به آن‌ها قدرت می‌بخشد.‏—‏لوقا ۱۱:‏۱۳؛‏ اعمال ۱۴:‏۲۱،‏ ۲۲؛‏ عبرانیان ۴:‏۱۲‏.‏

آیات پیرامون فیلیپیان ۴:‏۱۳

 این سخنان پولُس بخش پایانی نامه‌اش به مسیحیان فیلیپی است.‏ او این نامه را حدود سال‌های ۶۰-‏۶۱ میلادی،‏ طی دوران اولین حبس خود در روم نوشت.‏ برای مدت زمانی نامشخص مسیحیان فیلیپی نتوانسته بودند از لحاظ مالی به پولُس کمک کنند.‏ اما بعدها برای رسیدگی به نیازهایش هدایایی به او فرستادند.‏—‏فیلیپیان ۴:‏۱۰،‏ ۱۴‏.‏

 پولُس،‏ مسیحیان فیلیپی را به خاطر سخاوتمندی‌شان تحسین کرد و به آن‌ها اطمینان بخشید که به چیزی نیاز ندارد.‏ (‏فیلیپیان ۴:‏۱۸‏)‏ همچنین یک حقیقت مهم در مورد زندگی مسیحی با آن‌ها در میان گذاشت؛‏ این که همهٔ مسیحیان چه ثروتمند باشند چه فقیر،‏ اگر به یَهُوَه توکّل کنند می‌توانند به چیزی که دارند قانع باشند.‏—‏فیلیپیان ۴:‏۱۲‏.‏