مراجعه به متن

توضیح آیه‌های کتاب مقدّس

اِشَعْیا ۴۰:‏۳۱—‏«آنانی که به خداوند امید بسته‌اند نیروی تازه می‌یابند»‏

اِشَعْیا ۴۰:‏۳۱—‏«آنانی که به خداوند امید بسته‌اند نیروی تازه می‌یابند»‏

 ‏«اما آنان که برای خداوند انتظار می‌کشند،‏ نیروی تازه خواهند یافت و با بالهایی همچون عقاب اوج خواهند گرفت؛‏ خواهند دوید و خسته نخواهند شد؛‏ خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.‏»—‏اِشَعْیا ۴۰:‏۳۱‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

 ‏«اما آنانی که به خداوند امید بسته‌اند نیروی تازه می‌یابند و مانند عقاب پرواز می‌کنند؛‏ می‌دوند و خسته نمی‌شوند،‏ راه می‌روند و ناتوان نمی‌گردند.‏»—‏اِشَعْیا ۴۰:‏۳۱،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

مفهوم اِشَعْیا ۴۰:‏۳۱

 یَهُوَه a خدا به پرستندگانش اطمینان می‌دهد که به آن‌ها نیروی لازم را می‌دهد تا هر مشکلی را تحمّل کنند.‏

 ‏«آنانی که به خداوند امید بسته‌اند نیروی تازه می‌یابند.‏»‏ کسانی که به قدرت و محبت خدا امید و اطمینان دارند می‌توانند به کمک او اعتماد داشته باشند.‏ (‏امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ یکی از راه‌هایی که خدا به پرستندگانش نیرو می‌دهد از طریق روح‌القدس یا نیروی فعالش است.‏—‏لوقا ۱۱:‏۱۳‏.‏

 ‏«مانند عقاب پرواز می‌کنند.‏»‏ این تشبیه تأثیری را که قدرت خدا می‌تواند بر انسان‌ها داشته باشد نشان می‌دهد.‏ عقاب برای اوج گرفتن از ستون‌های هوای گرم که از زمین یا دریا بلند می‌شود استفاده می‌کند.‏ پس از قرار گرفتن بر این ستون‌ها،‏ بال‌هایش را کاملاً باز کرده و به دور ستون هوا می‌چرخد تا بیشتر و بیشتر اوج بگیرد.‏ با استفاده از این ستون‌های هوای گرم عقاب می‌تواند ساعت‌ها پرواز کند و بدون این که انرژی زیادی را مصرف کند به مقصدش برسد.‏

 ‏«می‌دوند و خسته نمی‌شوند.‏»‏ سختی‌های زندگی می‌تواند از لحاظ فیزیکی و عاطفی ما را تضعیف کند،‏ اما با کمک نیروی خدا می‌توانیم پایدار بمانیم.‏ نیروی خدا می‌تواند به ما قدرت دهد تا علی‌رغم سختی‌های شدید کار درست را انجام دهیم.‏ پولُس رسول که از پس سختی‌های زیادی بر آمد چنین گفت:‏ «به یاری او که به من قوّت می‌بخشد،‏ قدرت هر چیز را دارم.‏»—‏فیلیپیان ۴:‏۱۳‏.‏

آیات پیرامون اِشَعْیا ۴۰:‏۳۱

 اِشَعْیای نبی به الهام خدا این نوشته‌ها را در قرن هشتم قبل از میلاد به قلم آورد.‏ این آیه در مورد همهٔ پرستندگان یَهُوَه صدق می‌کند،‏ اما ممکن است یَهُوَه این گفته‌ها را برای تشویق یهودیانی که برای ۷۰ سال به بابل تبعید می‌شدند نوشت.‏ وقتی یهودیان از اسارت به سرزمین خود برگشتند آن‌ها تحقق این آیه را با چشم خود دیدند.‏ (‏اِشَعْیا ۴۰:‏۱-‏۳‏)‏ در سال ۵۳۷ ق.‏م.‏ خدا به آن‌ها نیروی لازم داد تا آن سفر طولانی و سخت b را از بابل تا اورشلیم طی کنند.‏—‏اِشَعْیا ۴۰:‏۲۹‏.‏

a یَهُوَه نام شخصی خداست.‏—‏مزمور ۸۳:‏۱۸‏.‏

b این مسیر طولانی احتمالاً ۱۶۰۰ کیلومتر بود.‏