বাইবেলে স্পষ্টৰূপে তুলি ধৰে যে ঈশ্বৰে চয়তানক সৃষ্টি কৰা নাছিল। কিন্তু তেওঁ যি আত্মিক প্ৰাণীক সৃষ্টি কৰিছিল, সি পাছলৈ চয়তান হৈ পৰিল। ঈশ্বৰৰ বিষয়ে বাইবেলে এইদৰে বৰ্ণনা কৰে: “তেওঁৰ কৰ্ম্ম সম্পূৰ্ণকৈ শুদ্ধ, কিয়নো তেওঁৰ সকলো পথ ন্যায়; তেওঁ বিশ্বস্ত ঈশ্বৰ, তেওঁত কোনো অন্যায় নাই; তেওঁ ধাৰ্ম্মিক আৰু সৰল।” (দ্বিতীয় বিবৰণ ৩২:৩-৫) এই বৰ্ণনাৰপৰা আমি বুজিব পাৰোঁ যে এসময়ত চয়তান সিদ্ধ, ধাৰ্ম্মিক আৰু ঈশ্বৰৰ এজন আত্মিক পুত্ৰ আছিল।

 যোহন ৮:৪৪ পদত যীচুৱে বৰ্ণনা কৰিছে যে চয়তান “সত্যত নাথাকে।” এই পদে আমাক বুজিবলৈ সহায় কৰে যে এসময়ত চয়তান সত্যত আছিল আৰু তেওঁত কোনো দোষ নাছিল।

 মন কৰিবলগীয়া কথা যে যিহোৱা ঈশ্বৰৰ বুদ্ধিমান আত্মিক প্ৰাণীবিলাকৰ ভিতৰত যি স্বৰ্গদূতজন পাছলৈ চয়তান হৈ পৰিল, তাৰ ওচৰত ভাল আৰু বেয়াৰ নিৰ্ণয় কৰিবলৈ স্বাধীনতা আছিল। ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে কাম কৰিবলৈ নিৰ্ণয় লোৱা আৰু প্ৰথম দম্পতীক তেওঁৰ লগত যোগ দিবলৈ উচ্‌টোৱাৰ বাবে, সি নিজকে চয়তান কৰি তুলিলে। চয়তানৰ অৰ্থ হৈছে “বিৰোধী।”—আদিপুস্তক ৩:১-৫; প্ৰকাশিত বাক্য ১২:৯.