Jezus umarł, żeby umożliwić ludziom przebaczenie grzechów oraz otrzymanie daru życia wiecznego (Rzymian 6:23; Efezjan 1:7). Swoją śmiercią dowiódł też, że człowiek może pozostać lojalny wobec Boga nawet w obliczu najcięższych prób (Hebrajczyków 4:15).

 Rozważmy, jak jeden człowiek poprzez swoją śmierć mógł tak wiele osiągnąć.

1.   Jezus umarł, żeby umożliwić „przebaczenie naszych grzechów” ​(Kolosan 1:14).

    Pierwszy człowiek, Adam, był doskonały — nie miał grzechu. Postanowił jednak nie słuchać Boga. Nieposłuszeństwo Adama, czyli grzech, odbiło się na jego potomkach. Biblia wyjaśnia: „Przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami” ​(Rzymian 5:19).

    Jezus również był doskonały, jednak nigdy nie popełnił grzechu. Dzięki temu mógł stać się „ofiarą przebłagalną za nasze grzechy” ​(1 Jana 2:2). Przez nieposłuszeństwo Adama rodzina ludzka została skażona grzechem, ale śmierć Jezusa zmyła tę skazę ze wszystkich, którzy okazują w niego wiarę.

    W pewnym sensie Adam sprzedał ludzkość w niewolę grzechu. Jezus, z własnej woli oddając za nas życie, odkupił ludzkość, która niejako stała się jego własnością. W rezultacie „gdyby (...) ktoś popełnił grzech, to mamy wspomożyciela u Ojca: Jezusa Chrystusa, prawego” ​(1 Jana 2:1).

2.   Jezus umarł, żeby „nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” ​(Jana 3:16).

    Chociaż Adam został stworzony, żeby żyć wiecznie, jego grzech ściągnął na niego karę śmierci. Poprzez Adama „grzech wszedł na świat, a przez grzech — śmierć, i w taki sposób śmierć rozprzestrzeniła się na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli” ​(Rzymian 5:12).

    Śmierć Jezusa przyniosła skutek odwrotny — nie tylko zmyła grzech z osób, które w niego wierzą, ale też unieważniła ciążący na nich wyrok śmierci. Biblia tak to podsumowuje: „Jak grzech królował wraz ze śmiercią, tak też życzliwość niezasłużona królowała przez prawość ku życiu wiecznemu za sprawą Jezusa Chrystusa, naszego Pana” ​(Rzymian 5:21).

    Oczywiście obecnie długość życia ludzkiego wciąż jeszcze jest ograniczona. Ale Bóg obiecał, że umożliwi prawym ludziom życie wieczne oraz że wskrzesi zmarłych, dzięki czemu również oni będą mogli skorzystać z ofiarnej śmierci Jezusa (Psalm 37:29; 1 Koryntian 15:22).

3.   Jezus „stał się posłuszny aż do śmierci” i w ten sposób dowiódł, że człowiek może pozostać wierny Bogu niezależnie od tego, jakie spotkają go próby (Filipian 2:8).

    Chociaż Adam miał doskonały umysł i ciało, okazał Bogu nieposłuszeństwo, bo samolubnie zapragnął czegoś, co do niego nie należało (Rodzaju 2:16, 17; 3:6). Później główny przeciwnik Boga, Szatan, sugerował, że żaden człowiek nie będzie służył Bogu z niesamolubnych pobudek, szczególnie jeśli w grę miałoby wchodzić życie (Hioba 2:4). Jednak doskonały człowiek Jezus był posłuszny Bogu i pozostał wobec Niego lojalny mimo bolesnej i upokarzającej śmierci (Hebrajczyków 7:26). Dzięki temu kwestia ta została ostatecznie wyjaśniona — człowiek może dochować lojalności wobec Boga niezależnie od prób, które go spotkają.

Pytania dotyczące śmierci Jezusa

•   Dlaczego, żeby odkupić ludzkość, Jezus musiał cierpieć i umrzeć? Dlaczego Bóg po prostu nie anulował wyroku śmierci?

   Ustanowione przez Boga prawo mówi, że „zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć” ​(Rzymian 6:23). Bóg nie ukrywał tego przed Adamem — poinformował go, że jeśli zgrzeszy, to umrze (Rodzaju 3:3). Kiedy więc Adam zgrzeszył, „Bóg, który nie może kłamać”, dotrzymał słowa (Tytusa 1:2). Adam przekazał potomkom nie tylko grzech, ale też związaną z tym nieuniknioną konsekwencję — śmierć.

   Chociaż grzeszni ludzie zasługują na karę śmierci, Bóg okazał nam ‛bogactwo swojej niezasłużonej życzliwości’ (Efezjan 1:7). Fakt, że złożył jako okup doskonałe życie Jezusa, świadczy o tym, jak bardzo jest sprawiedliwy i miłosierny.

•   Kiedy umarł Jezus?

   Jezus umarł „o godzinie dziewiątej” licząc od świtu, czyli mniej więcej o trzeciej po południu. Doszło do tego w dniu żydowskiej Paschy (Marka 15:33-37). Według obecnie używanego kalendarza był to piątek 1 kwietnia 33 roku n.e.

•   Gdzie umarł Jezus?

   Egzekucję Jezusa przeprowadzono na „tak zwanym Miejscu Czaszki”, które w języku hebrajskim nazywa się Golgota (Jana 19:17, 18). W czasach Jezusa miejsce to leżało „za bramą” Jerozolimy (Hebrajczyków 13:12). Możliwe, że znajdowało się na wzgórzu, ponieważ w Biblii powiedziano, że niektórzy obserwowali egzekucję Jezusa „z oddali” ​(Marka 15:40). Jednak obecnie nie sposób jednoznacznie określić położenia Golgoty.

•   Jak umarł Jezus?

   Chociaż wiele osób uważa, że Jezusa ukrzyżowano, w Biblii czytamy: „On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo” ​(1 Piotra 2:24, Biblia Tysiąclecia). W odniesieniu do przedmiotu, na którym zginął Jezus, pisarze biblijni użyli dwóch greckich słów: stauròs oraz ksýlon. Wielu uczonych uważa, że słowa te oznaczają belkę lub pionowy słup wykonany z jednego kawałka drewna.

•   Jak należy upamiętniać śmierć Jezusa?

   W dniu corocznych obchodów Paschy Jezus spotkał się wieczorem ze swoimi naśladowcami i ustanowił prostą uroczystość. Następnie polecił im: „Czyńcie to na moją pamiątkę” ​(1 Koryntian 11:24). Wkrótce potem został zabity.

   Pisarze biblijni przyrównali Jezusa do baranka składanego jako ofiara paschalna (1 Koryntian 5:7). Tak jak obchody Paschy przypominały Izraelitom o uwolnieniu z niewoli egipskiej, tak Pamiątka śmierci Jezusa przypomina chrześcijanom, że zostali uwolnieni z niewoli grzechu i śmierci. Paschę obchodzono raz w roku, w dniu 14 Nisan (według kalendarza księżycowego). Pierwsi chrześcijanie również obchodzili Pamiątkę raz w roku.

   Każdego roku w dniu odpowiadającym dacie 14 Nisan miliony ludzi na całym świecie upamiętnia śmierć Jezusa.