Jehova siene Zeijen leewen Gott un äaren Näakjsten (Matäus 22:37-39). Doawäajen räden dee jieren met aulem äwa de goode Norecht ut de Schreft, uk met soone, waut aul jesajcht haben: “Wie haben aules, waut ons fält”. Wiels wie Gott leewen, jehorch wie daut Jeboot von sienen Sän, “jrintlich Zeichnis to jäwen” (Aposteljeschicht 10:42, NW; 1. Johanes 5:3). Om dit to doonen, räd wie met de Menschen emma wada äwa de Norecht von Gott, soo aus de Profeeten daut ieeschtemma deeden (Jeremia 25:4). Ut Leew fa onsen Näakjsten well wie met aulem äwa “daut Evangelium von Gott sien Rikj” räden, waut toom Läwen fieet, uk met soone, waut biem ieeschten Mol nich nieschierich doatoo wieren (Matäus 24:14, De Plautdietsche Bibel).

 Opp soone Städen, wua se ons ea haben aufjewäsen, finj wie lota foaken Menschen, waut met ons räden wellen. See wie mol, wuarom.

•   De Menschen sent wajchjetrocken un doa wonen nu aundre.

•   En een Hus kjennen uk soone sennen, waut de Norecht hieren wellen, waut wie brinjen.

•   Menschen endren äare Meenunk. Daut, waut enne Welt ooda en daut ieejne Läwen passieet, brinjt eenje bat doa, daut dee sikj mea “doaräwa em kloaren sent, daut an daut jeistelje fält”, un soo woaren dee nieschierich to de Norecht von de Schreft (Matäus 5:3, NW). Soogoa soone, waut ea sea doajäajen wieren, kjennen sikj endren, soo aus de Apostel Paulus (1. Timotäus 1:13).

 Oba wie bemotten kjeenem, onse Norecht auntonämen (1. Petrus 3:15). Wie weeten, daut jieda eena selfst entscheiden mott, woonen Gloowen dee haben well (5. Mose 30:19-20).