Aposteljeschicht 10:1-48
10 Doa wia een Maun en Zäsare̱a, waut Korne̱lius heet. Hee wia een Soldoten-Leida* en eene Grupp, waut de “Italianische Grupp*” jenant wort.
2 Hee un aul dee en sien Hus wieren gottesferchtje Menschen. Un hee jeef de Oame välet ut Metleet un bäd emma wada iernstlich to Gott.
3 Ojjefäa en de näajende Stund* em Dach sach hee en eene Wision gaunz kloa eenen Enjel von Gott, waut nennkjeem no am un säd: “Korne̱lius!”
4 Korne̱lius kjikjt dän aun un wia gaunz veenjst un fruach: “Waut jeit aun, Har?” De Enjel säd to am: “Diene Jebäda sent bat Gott jekomen un waut du de Oame ut Metleet jejäft hast, helt hee em Denkj.
5 Doawäajen schekj nu Mana no Jo̱ppe toom eenen Maun holen, waut Si̱mon heet un “Petrus” jenant woat.
6 Dee es bie eenen Si̱mon to Jast, waut met Lada schauft un een Hus biem Mäa haft.”
7 Un soo schwind aus de Enjel, waut met am jerät haud, veloten wia, roopt hee twee von siene Deena un eenen gottesferchtjen Soldot von mank siene Bedeena.
8 Un hee vetald dee aul dit un schekjt dee no Jo̱ppe.
9 Dän näakjsten Dach, aus dee noch hinjawäajes wieren un bat dicht bie de Staut kjeemen, jinkj Petrus ojjefäa de saste Stund* opp daut Husdak nopp toom bäden.
10 Oba am funk aun, sea to hungren, un hee wull waut äten. Aus daut Äten reedjemoakt wort, haud hee eene Wision.
11 Un hee sach dän Himmel op un soowaut raufkomen, aus een grootet Lienloaken. Un daut wort aun de vea Akjen jehoolen un raufjeloten no de Ieed.
12 Un doa bennen wieren aule Sorten veabeenje Tieren un uk soone Tieren aus Schlangen un Ranasch von oppe Ieed un Väajel von enne Loft.
13 Dan säd eene Stemm vom Himmel: “Petrus, sto opp! Schlacht un ät.”
14 Oba Petrus säd: “Oba sea lang nich, Har, wiels ekj hab noch kjeenmol waut jejäten, waut nom Jesaz no veboden un orrein es.”
15 Un de Stemm säd toom tweede Mol to am: “Hia opp to sajen, daut et orrein es, waut Gott jereinicht haft.”
16 Dit passieed noch toom dredde Mol un plazlich wort daut no Hecht jenomen em Himmel nenn.
17 Petrus wundad noch sea äwa de Wision, waut hee jeseenen haud, un waut dee bedied. Krakjt dan fruagen de Mana, waut Korne̱lius jeschekjt haud, woont Si̱mon sien Hus wia un stunden doa aune Däa.
18 Dee roopten un fruagen, aus Si̱mon, waut “Petrus” jenant wort, doa to Jast wia.
19 Aus Petrus noch äwa de Wision nodocht, säd de Jeist to am: “Kjikj! Doa sent dree Mana, waut no die froagen.
20 Soo, sto opp un go rauf un go met dee met, onen to twiewlen, wiels ekj hab dee jeschekjt.”
21 Dan jinkj Petrus rauf no de Mana un säd: “Ekj sie dee, no wäm jie sieekjen. Wäajen waut sent jie hia?”
22 Dee säden: “Korne̱lius, een Soldoten-Leida, es von Gott derch eenen heiljen Enjel jesajcht worden, daut hee ons sull no die schekjen toom die no sien Hus holen, om no daut to horchen, waut du to sajen hast. Hee es een jerajchta un gottesferchtja Maun, von dän aule Juden Goodet räden.”
23 Dan kroagd Petrus dee nenn un haud dee doa to Nachtjast.
Dän näakjsten Dach stunt hee opp un jinkj met dee met un uk eenje Breeda von Jo̱ppe jinjen met am met.
24 Eenen Dach lota kjeem hee bat Zäsare̱a. Korne̱lius luad je aul no dee un haud sien Frintschoft un siene goode Frind aul vesaumelt.
25 Aus Petrus nennkjeem, kjeem Korne̱lius am entjäajen un foll ver siene Feet dol toom am ieren*.
26 Oba Petrus recht am opp un säd: “Sto opp, ekj sie uk bloos een Mensch.”
27 Aus hee met am vetald, jinkj hee nenn un sach, daut doa een deel Menschen vesaumelt wieren.
28 Hee säd to dee: “Jie weeten goot, woo orrajcht daut nom Jesaz no es, daut een Jud sikj met wäm von eene aundre Sort Menschen aufjeft ooda dicht bie dän kjemt. Un doch haft Gott mie jewäsen, daut ekj kjeenen Mensch saul fa orrein talen.
29 Doawäajen kjeem ekj, gaunz onen mie doajäajen to wäaren, aus se mie komen leeten. Doawäajen froag ekj junt, wuarom jie mie holen leeten.”
30 Dan säd Korne̱lius: “Vea Doag trigj, von dise Stund aun jetalt, bäd ekj de näajende Stund* en mien Hus. Un krakjt dan kjeem doa een Maun han met dache Kjleeda un stunt ver mie
31 un säd: ‘Korne̱lius, dien Jebäd es erhieet worden. Un Gott helt daut em Denkj, daut du de Oame utjeholpen hast.
32 Doawäajen schekj wäm no Jo̱ppe un lot Si̱mon holen, waut “Petrus” jenant woat. Disa es bie Si̱mon sien Hus to Jast; dee Si̱mon, waut biem Mäa wont un met Lada schauft.’
33 Dan schekjt ekj fuaz wäm no die un du hautst daut äwrich, hia hantokomen. Doawäajen sent wie hia aula ver Gott vesaumelt, om to hieren, waut Jehowa* haben well, waut du ons sajen saust.”
34 Dan funk Petrus aun to räden un säd: “Nu es mie daut werkjlich kloa, daut Gott kjeenen Unjascheet moakt.
35 Oba daut hee jieda eenem aunnemt, waut am fercht un daut Rajchte deit, krakjt endoont von waut vonne Sort Menschen* dee es.
36 Hee schekjt sien Wuat no de Israeliten, om äant de goode Norecht von Fräd derch Jesus Christus bekaunttomoaken. Dit es de Har äwa aule.
37 Jie weeten je, von waut en gaunz Judä̱a jerät wort un waut en Galilä̱a aunfunk, nodäm daut Johanes äwa daut Deepen jeprädicht haud:
38 Daut jinkj om Jesus, waut von Na̱zaret wia, dän Gott met Macht un heiljen Jeist jesaulft haud. Un hee jinkj derch daut Launt un deed Goodet un heeld aul dee, waut von dän Beesen Fient unjadrekjt worden, wiels Gott stunt Jesus bie.
39 Un wie sent Zeijen von aul daut, waut hee en de Juden äa Launt deed un uk en Jeru̱salem. Oba dee riemden am opp, doaderch daut see am aum Pol* hongen.
40 Gott wuak disen dän dredden Dach vom Doot opp un leet am von de Menschen seenen.
41 Daut wia nich von aule Menschen, oba von de Zeijen, waut Gott aul em Verut bestemt haud; aulsoo wie, dee doa met am toop eeten un drunken, aus hee ieescht vom Doot oppjestonen wia.
42 Hee es uk dee, waut ons daut Jeboot jejäft haft, de Menschen to prädjen un een volstendjet Zeichnis doavon to jäwen, daut dit deejanja es, dän Gott aus Rechta äwa de Läwendje un de Doodje aunjestalt haft.
43 Aule Profeeten zeijen von am. Dee schreewen, daut aule, waut aun am jleewen, derch sienen Nomen kjennen de Sinden vejäft woaren.”
44 Aus Petrus noch von aul dit vetald, kjeem de heilja Jeist opp aul dee, waut de Norecht hieeden.
45 Un de judische Gloowesbreeda*, waut met Petrus toop doa hanjekomen wieren, wieren sea vewundat, wiels de heilja Jeist uk opp Menschen von de Velkja jegoten wort aus een Jeschenkj.
46 Wiels dee hieeden dee opp framde Sproaken räden un Gott lowen. Dan säd Petrus:
47 “Dee haben dän heiljen Jeist jekjräajen, krakjt soo aus wie haben. Wäa kaun dee doa dan von aufhoolen, daut dee met Wota jedeept woaren?”
48 Dan säd hee, daut dee sullen en Jesus Christus sienen Nomen jedeept woaren. Un dee fruagen am, aus hee doa noch wull een poa Doag bliewen.
Footnooten
^ Ooda: “een Zentu̱rio”. Dauts eena, waut aunjestalt wia äwa 100 Soldoten en de reemische Armee.
^ Ooda: “Kohorte”. Dauts eene Grupp von 600 reemische Soldoten.
^ Dauts ojjefäa Klock 3 no Meddach.
^ Dauts ojjefäa Klock 12 opp Meddach.
^ Ooda: “bekjt sikj ver am”.
^ Dauts ojjefäa Klock 3 no Meddach.
^ Ooda: “fa een Volkj”; “vonne Rauss”.
^ Ooda: “Boom”.
^ Wuatlich: “de Jleewende, waut beschnäden wieren”.
