Eenem sien denkjen endat sikj nich fuaz. Aun eene Krankheit biejlikj mott eena waut doonen un daut dieet een Stootje, bat eena sikj wada bäta feelt. Un krakjt soo es daut, wan eena eenen Unjascheet manke Menschen moakt. Waut kjenn wie dan doonen, daut wie nich mea schlajcht äwa aundre denkjen?

“Siet leeftolich, soo daut aules to eene volkomne Eenichkjeit vebungen woat” (KOLOSSA 3:14)

Waut meent daut? Wan eena aundre goots deit, dan feelt eena sikj dolla met dee vebungen. Je leeftolja du to aundre best, je bäta woascht du äwa dee denkjen. De Leew, waut du dan fa dee hast, woat die halpen, dee nich mea to haussen ooda fa läaja to talen.

Denkj doaräwa no, woo du soone Sort Menschen Leew wiesen kaust, wua du woomäajlich schlajcht äwa jedocht hast. Daut kaust du mau rajcht met kjliene Sachen doonen, biejlikj soowaut aus:

• Sie leeftolich to dee un moak dee veleicht de Däa op ooda lot dee diene Sett, wan jie wua metfoaren.

• Proow een bät met dee to vetalen, endoont aus dee diene Sproak fein kjennen ooda nich.

• Sie jeduldich, wan dee mol soont doonen, waut du nich jewant best.

• Hab Metjefeel, wan dee von äare Trubbels räden.