Jeschräwen von Markus 12:1-44
12 Dan funk Jesus aun, to dee en Jlikjnisen to räden un säd: “Een Maun plaunt eenen Wiengoaden un muak doa eenen Tun rom. Hee muak eene Städ reed toom Wiendruwen utdrekjen un bud eenen Torm. Dan äwajeef hee eenje Foarma dän Wiengoaden un reisd wiet wajch.
2 En de Arnt-Tiet schekjt hee eenen Sklow no de Foarma toom een Poat von de Frucht vom Wiengoaden holen.
3 Oba dee neemen sikj dän un vekjielden dän un dan schekjten see dän met ladje Henj trigj.
4 Dan schekjt hee noch eenen aundren Sklow no dee, un dän vekjielden see dän Kopp un brochten Schaund opp dän.
5 Un hee schekjt noch eenen aundren, un dän muaken see doot. Soo schekjt hee uk noch een deel aundre; eenje von dee vekjielden see un eenje muaken see doot.
6 Hee haud noch eenen; eenen leewen Sän. Dän schekjt hee tolatst un säd: ‘Mienen Sän woaren dee achten’.
7 Oba de Foarma säden unja sikj: ‘Dits dee, waut daut Oafgoot kjricht. Komt, well wie dän dootmoaken, un dan es daut Oafgoot ons.’
8 Dan neemen see sikj dän, muaken dän doot un schmeeten dän utem Wiengoaden rut.
9 Waut woat de Wieet von dän Wiengoaden nu doonen? Dee woat komen un de Foarma dootmoaken un woat dän Wiengoaden aundre äwajäwen.
10 Hab jie daut kjeenmol enne Schreften jeläst: ‘De Steen, waut de Bua aufjewäsen haben, es de wichtichsta Akjsteen* jeworden?
11 Dee kjemt von Jehowa* un dits sea besonda fa ons’.”
12 Dee wisten daut, daut Jesus daut Jlikjnis opp äant jenomen haud, un doawäajen wullen see am faustnämen. Oba dee hauden Angst fa de Häad Menschen. Dan veleeten see von Jesus un jinjen doa fuat.
13 No daut schekjten see eenje Farisä̱a un eenje von Hero̱des siene Nofolja, om Jesus bat doa to brinjen, daut hee sull waut sajen, wuaderch hee sikj selfst wudd enne Faul joagen.
14 Aus dee doa aunkjeemen, säden see to Jesus: “Liera, wie weeten, daut du de Woarheit rätst, un daut du nich doano ut best, von Menschen aunjeseenen to sennen. Wiels du kjikjst bie de Menschen nich no daut butaschte, oba du lieescht aundre de Woarheit von Gott. Es daut nom Jesaz no rajcht, dän Kjeisa dän Kopptaks* to tolen, ooda nich?
15 Sell wie dän tolen ooda sell wie dän nich tolen?” Jesus wort daut en, daut dee heichlen deeden. Dan säd hee to dee: “Wuarom doo jie mie aufproowen? Brinjt mie mol eenen Dena̱rius*, daut ekj dän seenen kaun.”
16 Dee brochten am eenen, un dan fruach hee dee: “Wäm sien Bilt un wäm sien Nomen es hia bowen?” Dee säden to am: “Dän Kjeisa sien Bilt un sien Nomen.”
17 Dan säd Jesus: “Tolt dän Kjeisa daut trigj, waut dän Kjeisa sient es, oba jäft Gott daut, waut Gott sient es.” Un dee wieren gaunz vewundat.
18 Nu kjeemen de Saduzä̱a, waut doa sajen, daut et kjeen Oppstonen vom Doot jeft, un säden to Jesus:
19 “Liera, Moses haft ons oppjeschräwen, daut wan een Maun stoaft un siene Fru hinjalat un oba kjeen Kjint jehaut haft, dan saul sien Brooda sikj met dee Fru befrieen un fa sienen Brooda Nokomen haben.
20 Nu wieren doa säwen Breeda. De Ieeschta befried sikj, oba hee storf, onen daut hee Nokomen haud.
21 Un de Tweeda befried sikj met ar, oba storf uk, onen daut dee Nokomen haud. Un bie dän Dredden wia daut krakjt soo.
22 Un aule Säwen storwen, onen daut see met ar toop Kjinja hauden. Tolatst storf uk noch de Fru.
23 Wan de Doodes oppstonen, wäms Fru woat daut dan sennen? Wäajens de Säwen haben dee aula to Fru jehaut.”
24 Jesus säd to dee: “Sent jie nich doawäajen em orrajchten, wäajen jie nich de Schreften kjanen uk nich Gott siene Krauft?
25 Wiels wan de Doodes ieescht woaren oppstonen, dan woaren de Mana sikj nich befrieen un de Frues uk nich, oba dee woaren soo sennen aus de Enjel em Himmel.
26 Jie haben je von daut Oppstonen von de Doodes en daut Buak Moses jeläst. Weet jie nich, waut Gott to Moses en daut Spekja-Bosch säd: ‘Ekj sie Abraham sien Gott, Isaak sien Gott un Jakob sien Gott’?
27 Hee es nich de Doodje äa Gott, oba de Läwendje äara. Jie sent oba sea em orrajchten.”
28 Eena von de Schreftjelieede*, waut doa wia hanjekomen un dän Striet doa jehieet haud, wist daut, daut Jesus eene sea feine Auntwuat jejäft haud. Nu fruach hee am: “Woont es daut ieeschte* von aule Jebooten?”
29 Jesus säd doatoo: “Daut ieeschte es: ‘Horcht, oh I̱srael, Jehowa*, ons Gott, es een Jehowa*.
30 Leew Jehowa*, dienen Gott, met dien gaunzet Hoat un met diene gaunze Seel* un met dien gaunzet Vestaunt un met aul diene Krauft.’
31 Daut tweede es dit: ‘Leew dienen Näakjsten krakjt soo sea aus die selfst.’ Daut jeft kjeen aundret Jeboot, waut jrata es aus dise.”
32 De Schreftjelieeda säd to am: “Liera, dauts gaunz rajcht un de Woarheit, waut du sätst: ‘Gott es bloos eena un doa es sestkjeena.’
33 Un daut wie Gott met ons gaunzet Hoat leewen un met aules, waut wie bejriepen kjennen, un met aul onse Krauft un onsen Näakjsten krakjt soo sea leewen aus ons selfst, es väl bäta aus aule Brauntopfa un aundre Opfa.”
34 Wiels Jesus daut moakjt, daut dee sea kluak jeauntwuat haud, säd hee to dän: “Du best nich sea wiet auf von Gott sien Kjennichrikj.” Un kjeena wuach sikj daut, am noch mea to froagen.
35 Aus Jesus dan wieda em Tempel lieed, fruach hee: “Woo es daut dan, daut de Schreftjelieede sajen, daut de Christus David sien Sän es?
36 David säd je derch dän heiljen Jeist: ‘Jehowa* säd to mienen Harn: “Sat die aun miene rajchte Sied dol, bat ekj die de Macht jejäft hab, diene Fiend entonämen*.”’
37 David selfst nand am Har. Woo kaun daut dan sien Sän sennen?”
Un eene groote Häad Menschen horcht am met Freiden too.
38 Un hee lieed äant wieda un säd: “Paust opp fa de Schreftjelieede, waut daut jleichen, met lange Äwarakj romtogonen, un waut daut uk jleichen, oppem Moakjtplauz bejreest to woaren.
39 Un dee wellen en de Juden äare Vesaumlungshiesa* daut väaschte* Settich nämen un bie de Owentkost-Moltieden wellen dee de aunjeseenste Städen haben.
40 Dee fräten de Wätfrues äa Hab un Goot* opp. Un toom jeseenen sennen*, sajen see lange Jebäda. Dise woaren strenja jerecht woaren*.”
41 Un Jesus sad sikj doa dol, wua hee de Dinja seenen kunn toom Jelt enlajen, un dan beoobacht hee daut, woo de Häad Menschen aula äa Jelt enläden. Un een deel Rikje läden doa väl Jeltstekja nenn.
42 Nu kjeem doa eene Wätfru, waut twee kjliene Zenten enne Kauss enläd, waut sea weinich wieet wieren*.
43 Dan roopt Jesus de Jinja no sikj un säd to dee: “Ekj saj junt daut soo, aus et es: Dise oame Wätfru haft mea enne Kauss enjelajcht, aus aule aundre, waut doa Jelt enläden.
44 Wiels de aundre jeewen aula von daut, waut äant äwableef, oba dise Fru haft aules doa nennjelajcht, wan see uk soo oam es*; aules, waut see toom läwen haud.”
Footnooten
^ Dis Steen es bowen oppe Akj, wua twee Mieren toopkomen toom de Mieren stoakjen.
^ Daut wia de Taks, waut jieda eena betolen must.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
^ Ooda: “daut gaunz wichtichste”.
^ Wuatlich: “bat ekj diene Fiend unja diene Feet brinj”.
^ Wuatlich: “en de Sinagogen”.
^ Ooda: “baste”.
^ Wuatlich: “äare Hiesa”.
^ Ooda: “aus eene Uträd”.
^ Ooda: “een jratret Jerecht kjrieen”.
^ Wuatlich: “twee Leptasch, waut een Kwadrans es”.
^ Wuatlich: “nich mol daut needichste haft”.
