Jeschräwen von Markus 1:1-45

  • Johanes de Deepa prädicht (1-8)

  • Jesus siene Doop (9-11)

  • Jesus woat vom Soton aufjeprooft (12-13)

  • Jesus fangt aun, en Galilä̱a to prädjen (14-15)

  • Jesus roopt de ieeschte Jinja (16-20)

  • Jesus drift eenen orreinen Jeist ut (21-28)

  • Jesus heelt väle en Kape̱rnaum (29-34)

  • Hee bät opp eene eensome Städ (35-39)

  • Een Leprakranka woat jeheelt (40-45)

1  Dits, woo de goode Norecht von Jesus Christus, Gott sienen Sän, aunfangt.  Daut passieed krakjt soo, aus en daut Buak von dän Profeet Jesa̱ja jeschräwen es: “(Kjikj! Ekj schekj mienen Norechta ver die*. Dee woat dienen Wajch reedmoaken.)  Doa es eena enne Wiltnis, waut doa schricht: ‘Moakt Jehowa* sienen Wajch reed! Moakt siene Wäaj jlikj.’”  Johanes de Deepa wia enne Wiltnis un prädijd, daut de Menschen sikj sullen deepen loten, om to wiesen, daut äant de Sinden leet wieren, un soo kunnen Vejäwunk kjrieen.  Dan kjeemen Menschen von gaunz Judä̱a un aule Menschen von Jeru̱salem no am. Dee leeten sikj en dän Jo̱rdan-Riefa von am deepen* un bekjanden frie äare Sinden.  Johanes brukt Kjleeda von Kameelen-Hoa un hee haud een ladanet Belt om, un hee eet Grausshoppasch un willen Honnich.  Un hee prädijd: “Hinja mie kjemt noch eena un dee es stoakja aus ekj. Ekj sie daut nich mol wieet, mie ver dän to bekjen un dän de Benja von siene Wratschen optobinjen.  Ekj hab junt met Wota jedeept, oba hee woat junt met heiljen Jeist deepen.”  En dee Tiet kjeem Jesus von Na̱zaret, Galilä̱a, un leet sikj em Jo̱rdan-Riefa von Johanes deepen. 10  Un fuaz, aus hee vom Wota väakjeem, sach hee, daut de Himmel* opjinkj un daut de heilja Jeist opp am raufkjeem, waut soo sach aus eene Duw. 11  Un doa kjeem eene Stemm vom Himmel un dee säd: “Du best mien Sän, dän ekj sea leew. Ekj sie tofräd met die.” 12  Un fuaz brocht Gott sien Jeist Jesus bat doa, enne Wiltnis nenntogonen. 13  Hee bleef doa dan 40 Doag enne Wiltnis, wua de Soton am aufproowd*. Hee wia mank de wille Tieren un de Enjel unjastetten am. 14  Oba dan, aus Johanes ieescht wia faustjenomen worden, jinkj Jesus no Galilä̱a un prädijd doa de goode Norecht von Gott 15  un säd: “De bestemde Tiet es bat hia un Gott sien Kjennichrikj es dicht bie. Habt een Leetsennen un jleeft aun de goode Norecht.” 16  Aus hee aune Kaunt von de Galilä̱ische Likj jinkj, sach hee Si̱mon un dän sienen Brooda Andre̱as. Dee schmeeten äare Nats em Wota nenn, wiels daut wieren Fescha. 17  Jesus säd dan to dee: “Komt met mie met un ekj woa junt to Menschenfescha moaken.” 18  Un see veleeten fuaz äare Nats un jinjen met am met. 19  Aus Jesus noch een Enjskje wiedajinkj, sach hee Jakobus un Johanes, Zebedä̱us siene Säns. Dee wieren en äa Boot un deeden äare Nats foadich moaken. 20  Jesus roopt dee fuaz un dee veleeten äaren Voda Zebedä̱us, waut met de Oabeida toop em Boot wia, un see jinjen met am met. 21  See jinjen en Kape̱rnaum nenn. Aus de Sabat aunfunk, jinkj Jesus en de Juden äa Vesaumlungshus* nenn un funk aun, aundre to lieren. 22  Un de Menschen wieren sea vewundat, woo hee aundre lieed, wiels doa wia eene Krauft doahinja, soo aus hee de Menschen lieed. Daut wia nich soo aus bie de Schreftjelieede*. 23  Krakjt dan wia doa een Maun en de Juden äa Vesaumlungshus*, waut von eenen orreinen Jeist kontrolt wort, un de Jeist breld: 24  “Waut hab wie met die to doonen, Jesus, du Nazare̱na? Kjemst du, om ons to venichten? Ekj weet krakjt, wäa du best: Gott sien Heilja!” 25  Oba Jesus säd sea strenj to dän Jeist: “Sie stell un komm ut am rut!” 26  Un nodäm daut de orreina Jeist daut veuasoakt, daut de Maun de Kraump kjrieech, schrieech dee aules, waut dee kunn, un veleet am. 27  De Menschen wieren aula soo vewundat, daut see sikj unjarenaunda aunfungen to froagen: “Wauts dit? Dauts eene niee Lia! Hee haft mau rajcht de Macht, orreine Jeista väatosajen, un dee jehorchen am.” 28  Un dit, waut Jesus deed, räd sikj bosich aulawäajen rom en de gaunze Galilä̱a-Jäajent. 29  Dan veleeten see de Juden äa Vesaumlungshus* un jinjen met Jakobus un Johanes toop no daut Hus von Si̱mon un Andre̱as. 30  Nu wia daut soo, daut Si̱mon siene Schwieemutta krank em Bad lieech un Feeba haud, un see vetalden Jesus daut fuaz. 31  Dan jinkj hee no ar un foot ar aune Haunt un recht ar opp. Dan jinkj äa Feeba äwa, un see funk aun, äant to bedeenen. 32  Dan jäajen Owent, aus de Sonn unja wia, brochten se aule Menschen no am, waut krank wieren un waut von beese Jeista besäten wieren. 33  Un aule Menschen vonne Staut wieren doa verdäa. 34  Soo, hee heeld väle, waut veschiedne Krankheiten hauden. Hee dreef uk väl beese Jeista ut, oba hee leet de Jeista nich räden, wiels dee wisten daut, daut hee de Christus wia*. 35  Tiedich zemorjes, aus daut noch diesta wia, stunt hee opp un jinkj rut no eene eensome Städ un funk aun to bäden. 36  Oba Si̱mon un dee, waut met am toop wieren, muaken sikj opp un sochten aulawäajen no am. 37  Un aus see am fungen, säden see to am: “Aule sieekjen no die!” 38  Oba hee säd to dee: “Well wie aundatwäajen hangonen no de Stauten* hia dicht bie, soo daut ekj doa uk prädjen kaun, wiels doatoo sie ekj jekomen.” 39  Un hee jinkj un prädijd aulawäajen en Galilä̱a en de Juden äare Vesaumlungshiesa* un dreef de beese Jeista ut. 40  Doa kjeem uk een Leprakranka no am un prachad am mau rajcht opp kjneees un säd: “Wan du daut west, dan kaust du mie heelen*.” 41  Dan jaumad Jesus daut sea äwa dän un hee strakjt siene Haunt ut un schieed dän aun un säd: “Ekj well daut, sie jeheelt.” 42  Un fuaz wia de Leprakrankheit wajch un hee wia jeheelt. 43  Dan schekjt Jesus am wajch un säd iernstlich to am: 44  “See doano, daut du daut kjeenem vetalen woascht. Oba go un wies die dän Priesta un opfa daut, waut Moses bestalt haft, aus een Bewies fa dee, daut du jeheelt best.” 45  Oba aus de Maun ieescht wajchjegonen wia, funk dee aun, daut wiet un breet bekaunttomoaken, waut passieet wia. Doawäajen kunn Jesus nich mea frie en eene Staut nenngonen, oba bleef butakaunt Staut opp eensome Städen. Un doch kjeemen de Menschen von aulawäajen no am.

Footnooten

Wuatlich: “ver dien Jesecht”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “unjaducken”.
Daut griechische Wuat, waut hia jebrukt woat, kaun de “Lofthimmel” bedieden ooda de “jeistelja Himmel”.
Ooda: “vesocht”.
Wuatlich: “en de Sinagog”.
See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
Wuatlich: “en de Sinagog”.
Wuatlich: “de Sinagog”.
Ooda woomäajlich: “wäa hee wia”.
Ooda: “Städa”.
Wuatlich: “en de Sinagogen”.
Ooda: “reinjen”.