De ieeschta Breef aun de Korinta 11:1-34
11 Doot mie no, soo aus ekj Christus nodoo.
2 Ekj low junt, wäajen jie bie aules emma aun mie denkjen un daut aules krakjt soo doonen, aus ekj junt daut jelieet hab.
3 Oba ekj well, daut jie weeten, daut de Christus daut Haupt* es von jieda Maun un daut de Maun daut Haupt* es von de Fru un daut Gott daut Haupt* es von Christus.
4 Wan een Maun biem Bäden ooda Profezeien sienen Kopp bedakjt haft, dan brinjt dee Schaund opp sien Haupt*.
5 Oba wan eene Fru biem Bäden ooda Profezeien äaren Kopp nich bedakjt haft, dan brinjt see Schaund opp äa Haupt*. Wiels daut wudd krakjt soo sennen, aus wan see wudd äaren Kopp jepuzt haben.
6 Wiels wan eene Fru nich waut oppem Kopp haft, dan saul see sikj äare Hoa aufschnieden. Oba wan daut fa eene Fru eene Schaund es, sikj de Hoa auftoschnieden ooda dän Kopp to putzen, dan saul see waut oppem Kopp haben.
7 Een Maun saul sienen Kopp nich bedakjen, wiels hee es soo jemoakt, daut hee Gott likjent un es no Gott siene Harlichkjeit jemoakt. Oba de Fru es no dän Maun siene Harlichkjeit jemoakt.
8 Wiels de Maun kjeem nich von de Fru, oba de Fru kjeem von dän Maun.
9 Un dan uk noch wort de Maun nich om de Fru äat haulwen jemoakt, oba de Fru wort om dän Maun sient haulwen jemoakt.
10 Wäajen dit un uk wäajen de Enjel saul de Fru waut oppem Kopp haben aus een Tieekjen, daut see unjadon es*.
11 Buta daut, mank dän Harn siene Nofolja es de Fru von dän Maun aufhenjich un de Maun es von de Fru aufhenjich.
12 Wiels krakjt soo aus de Fru von dän Maun kjemt, soo es uk de Maun von eene Fru jebuaren worden; oba aules kjemt von Gott.
13 Äwalajcht mol selfst: Jehieet sikj daut fa eene Fru, ver aundre to Gott to bäden, wan see äaren Kopp nich bedakjt haft?
14 Lieet de Natua daut nich selfst, daut lange Hoa fa eenen Maun eene Schaund sent?
15 Oba wan eene Fru lange Hoa haft, es daut fa ar dan nich eene Harlichkjeit? Äare Hoa sent ar jejäft aus eene Koppbedakjunk.
16 Un wan doa irjentwäa fa eene aundre Jewanheit strieden well, dan saul dee weeten, daut wie un uk Gott siene Vesaumlunk kjeene aundre Jewanheit haben.
17 Oba nu daut ekj junt dise Aunwiesungen jäw, low ekj junt nich, wiels june Toopkomes sent dolla toom Schoden aus toom Gooden.
18 Wiels, denkjt mol aun dit: Ekj kjrie to hieren, daut et mank junt Spoolungen jeft, wan jie junt vesaumlen; un von eene Sied jleew ekj daut uk noch.
19 Doa woaren mank junt secha Gruppen* oppstonen, un doaderch woat sikj daut utwiesen, met wäm Gott tofräd es.
20 Wan jie junt vesaumlen, om dän Harn sien Owentmol to äten, dan woat daut nich oppe rajchte Wajch jedonen.
21 Wiels wan daut bat doa kjemt, daut to äten, at aul jieda eena sien ieejnet Owentmol, ea daut Tiet doatoo es. Doawäajen es de eena doa hungrich un de aundra es bedrunken.
22 Hab jie nich Hiesa, wua jie äten un drinkjen kjennen? Ooda veacht jie Gott siene Vesaumlunk un brinjen dee toom schämen, waut nuscht haben? Waut kaun ekj to junt sajen? Saul ekj junt lowen? En disen Stekj kaun ekj junt nich lowen.
23 Waut ekj von dän Harn jekjräajen hab, daut hab ekj junt jelieet. Dän Owent aus de Har Jesus sull verot woaren, neem hee een Biet Broot.
24 Un aus hee Gott jedankt haud, bruak hee daut un säd: “Dit bediet mienen Kjarpa, waut fa junt jejäft woat. Doot dit emma wada, om aun mie to denkjen.”
25 Hee deed uk dautselwje met daut Kuffel, nodäm daut see hauden Owentkost jejäten, un hee säd: “Dit Kuffel stalt dän nieen Bunt väa, dee derch mien Bloot jeltich woat. Doot dit emma wada, om aun mie to denkjen, wan jie dit drinkjen.”
26 Wiels wanemma jie dit Broot äten un von dit Kuffel drinkjen, dan moak jie wieda dän Harn sienen Doot bekaunt, bat hee kjemt.
27 Doawäajen, wäa daut Broot at ooda von dän Harn sien Kuffel drinkjt un oba en eene Loag es, wua sikj daut fa dän nich jehieet, dan es dee schuldich, wäajen dee jäajen dän Harn sienen Kjarpa un sien Bloot sindicht.
28 Jieda eena saul sikj ieescht selfst neiw unjasieekjen, un bloos dan kaun dee daut Broot äten un von daut Kuffel drinkjen.
29 Wiels wan doa wäa at un drinkjt, onen daut to moakjen, waut de Kjarpa bediet, dan veuadeelt dee sikj doamet selfst.
30 Dauts, wuarom een deel von junt schwak un krank sent un een natet Schoof schlopen em Doot*.
31 Oba wan wie ons wudden selfst neiw unjasieekjen, dan wudd wie nich veuadeelt woaren.
32 Oba wan wie jerecht woaren, dan woa wie von Jehowa* trajchtjewäsen, om daut wie nich met de Welt toop veuadeelt woaren.
33 Soo, miene Breeda, wan jie junt vesaumlen, om dän Harn sien Owentmol to äten, dan saul eena bat dän aundren wachten.
34 Wan irjentwäm hungat, dan lot dän tus äten, soo daut jie nich jerecht woaren, wan jie junt vesaumlen. Oba de äwaje Sachen woa ekj trajchtstalen, wan ekj ieescht doa sie.
Footnooten
^ Ooda: “de Kopp”.
^ Ooda: “de Kopp”.
^ Ooda: “de Kopp”.
^ Ooda: “sienen Kopp”.
^ Ooda: “äaren Kopp”.
^ Ooda: “een Tieekjen, daut wäa äwa ar steit”.
^ Wuatlich: “Sekten”.
^ Dauts goot mäajlich, daut et hia om dän jeisteljen Doot jeit.
