De Schreft rot ons too, daut wie sellen reed sennen toom jäwen un uk met de rajchte Enstalunk. Wan wie daut soo doonen, dan weet wie, daut dee daut beid halpt: dee wäa doa kjricht un uk dee, wäa daut jeft (Spricha 11:25; Lukas 6:38). Jesus säd: “Jäwen es seelja [ooda moakt schaftja] aus nämen” (Aposteljeschicht 20:35, PB).

•  Wanea es daut fein to jäwen?

•  Wanea es jäwen nich goot?

•  Bibelvarzhen waut äwa jäwen räden

 Jäwen es fein, wan eena daut friewellich deit. De Schreft sajcht: “Een jiedra saul daut, waut hee sikj em Hoat väajenomen haft, met Freiden jäwen un nich bemott. Gott es dee goot, dee met Freid jäwen” (2. Korinta 9:7, PB).

 Vom Hoaten jäwen, es Poat von ons “Gottesdeenst”, un daut es waut Gott väl räakjent (Jakobus 1:27, PB). Een Mensch, waut reed es, soone to halpen, waut daut needich fält, schauft met Gott toop. Un Gott sitt friejäwrich sennen soo aun, aus wan wie am waut lieen (Spricha 19:17). De Schreft lieet, daut Gott selfst dänjanjen woat trigjtolen, waut aundre jäwen deit (Lukas 14:12-14).

 Wan eena daut met de orrajchte Enstalunk deit. Hia sent een poa Biespels:

•   Toom von de Menschen huach aunjeseenen woaren (Matäus 6:2).

•   Toom waut trigjkjrieen (Lukas 14:12-14).

•   Toom sikj proowen, daut eewje Läwen to vedeenen (Psalm 49:7-8).

 Wan wie soont unjastetten, waut Gott fa schlajcht talt. Daut wudd biejlikj orrajcht sennen, wäm Jelt to jäwen, waut opp Jelt spält ooda supen deit ooda Droogen brukt (1. Korinta 6:9-10; 2. Korinta 7:1). Daut es uk nich rajcht, wäm Jelt to jäwen, waut goot selfst schaufen kaun, oba daut bloos nich deit (2. Tessalonicha 3:10).

 Wan wie daut dan nich wudden kjennen nokomen, waut Gott von ons velangt. De Schreft lieet, daut daut Haupt von de Famielje fa siene ieejne Famielje sorjen saul (1. Timotäus 5:8). Daut wudd nich rajcht sennen, wan daut Famieljenhaupt aundre soo väl jeft, daut siene ieejne Famielje doarunja lieden must. Krakjt soo wees Jesus uk, daut et nich rajcht es, wan eena nich well fa eenem siene ieejne Elren sorjen, wäajen eena aules “Gott jejäft” haud (Markus 7:9-13, PB).