តើគម្ពីរចែងយ៉ាងណាអំពីការសាក់ស្បែក?
ចម្លើយពីគម្ពីរ
ស្ដីអំពីការសាក់ស្បែក គម្ពីរចែងតែម្ដងគត់នៅច្បាប់លេវី ១៩:២៨ ដែលចែងថា៖‹អ្នករាល់គ្នាមិនត្រូវសាក់លើខ្លួនឡើយ›។ ព្រះបានឲ្យបញ្ញត្តិនេះដល់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយនេះធ្វើឲ្យពួកគេខុសប្លែកពីប្រជាជាតិជុំវិញដែលសាក់ឈ្មោះឬរូបព្រះរបស់ពួកគេនៅលើស្បែក។ (ការបំភ្លឺច្បាប់ ១៤:២) ទោះជាគ្រិស្តសាសនិកមិនកាន់តាមច្បាប់នេះក៏ដោយ ក៏ពួកគេគិតយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់នូវគោលការណ៍នៃច្បាប់នេះ។
តើគ្រិស្តសាសនិកគួរសាក់នៅលើស្បែកឬទេ?
បទគម្ពីរបន្ទាប់ជួយអ្នកឲ្យចេះថ្លឹងថ្លែងអំពីរឿងនេះ៖
‹ស្ត្រីទាំងឡាយគួរតែងខ្លួនបែបរមទម›។ (ធីម៉ូថេទី១ ២:៩) គោលការណ៍នេះសំដៅទៅលើទាំងប្រុសទាំងស្រី។ យើងគួរគិតពីអារម្មណ៍របស់អ្នកឯទៀត ហើយមិនគួរទាក់ទាញអ្នកឯទៀតឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍មកលើខ្លួនទេ។
អ្នកខ្លះសាក់ស្បែកដើម្បីបង្ហាញថាពួកគេជាមនុស្សបែបណា ឬមានភាពម្ចាស់ការលើខ្លួនឯង។ ចំណែកអ្នកខ្លះទៀតពួកគេសាក់ស្បែកដើម្បីបង្ហាញថា ពួកគេជាម្ចាស់លើរូបកាយរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរលើកទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកថា៖«ប្រគល់រូបកាយរបស់ខ្លួនជាគ្រឿងបូជាដែលមានជីវិត ក៏បរិសុទ្ធ ហើយគាប់ចិត្តព្រះ។ យ៉ាងនេះ អ្នករាល់គ្នានឹងបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋដោយប្រើសមត្ថភាពរិះគិត»។ (រ៉ូម ១២:១) សូមប្រើ«សមត្ថភាពរិះគិត»របស់អ្នក ដើម្បីដឹងអំពីមូលហេតុដែលអ្នកចង់សាក់ស្បែក។ បើអ្នកសាក់ស្បែកដោយសារអ្នកចង់ធ្វើតាមអ្វីដែលគេពេញនិយម ឬដោយសារអ្នកចង់បង្ហាញថាអ្នកជាសមាជិកនៃក្រុមណាមួយ សូមចាំថាអារម្មណ៍របស់អ្នកប្រហែលជាមិននៅជាប់រហូតដូចស្នាមសាក់នោះទេ។ ការពិនិត្យមើលបំណងចិត្តរបស់អ្នកអាចជួយអ្នកឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវ។—សុភាសិត ៤:៧
គម្ពីរចែងថា៖«គម្រោងរបស់មនុស្សឧស្សាហ៍នឹងបានជោគជ័យជាមិនខាន តែអស់អ្នកដែលធ្វើអ្វីដោយតក់ក្រហល់ ប្រាកដជានឹងទ័លក្រ»។ (សុភាសិត ២១:៥) ជាញឹកញយ បុគ្គលម្នាក់សម្រេចចិត្តសាក់ស្បែកដោយមិនបានព្រៀងទុក តែការសម្រេចចិត្តនេះអាចជះឥទ្ធិពលយ៉ាងយូរអង្វែងទៅលើទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងអ្នកឯទៀតនិងការងាររបស់គាត់។ ម្យ៉ាងទៀត ការសាក់ស្បែកគឺថ្លៃ ហើយបើចង់លុបវិញក៏ឈឺខ្លាំងដែរ។ យោងទៅតាមការស្រាវជ្រាវនិងការរីកដុះដាលនៃហាងលុបសាក់ បង្ហាញថានៅទីបំផុតមនុស្សភាគច្រើនដែលបានសាក់ ស្ដាយក្រោយដែលពួកគេបានសាក់លើខ្លួន។
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ទស្សនៈពីមនុស្សស្រករប្អូន
ទស្សនៈរបស់ប្អូនៗយុវវ័យអំពីរូបសម្ផស្ស
ហេតុអ្វីប្អូនៗយុវវ័យពិបាកមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវអំពីរូបសម្ផស្ស? តើអ្វីអាចជួយពួកគេបាន?
