ជំនួយសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារ
របៀបគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ពេលដែលអ្នកខឹង
គូរបស់អ្នកនិយាយឬធ្វើអ្វីមួយដែលនាំឲ្យអ្នកខឹង ប៉ុន្តែអ្នកខំលាក់ទុកកំហឹងនោះ។ រួចមកគាត់កត់សម្គាល់ថាអ្នកមានអារម្មណ៍មិនល្អសោះ។ ដូច្នេះគាត់ចាប់ផ្ដើមសួរនាំ ហើយនេះធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែមួម៉ៅក្ដៅក្រហាយ។ ក្នុងស្ថានភាពដែលតានតឹងដូចនេះ តើតាមរបៀបណាអ្នកអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ពេលដែលអ្នកខឹង?
អ្វីដែលអ្នកគួរដឹង
ការផ្ទុះកំហឹងអាចធ្វើឲ្យខូចសុខភាព។ ការស្រាវជ្រាវមួយបានរកឃើញថា ការផ្ទុះកំហឹងអាចបណ្ដាលឲ្យអ្នកឆាប់មានជំងឺលើសឈាម ជំងឺបេះដូង ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងបញ្ហាក្រពះ។ កំហឹងក៏អាចបង្កឲ្យមានបញ្ហាសម្រាន្តមិនលក់ បញ្ហាស្បែក តប់ប្រមល់កាន់តែខ្លាំង និងដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។ ដូច្នេះមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវដែលគម្ពីរបានចែងថា៖ «ចូរឈប់ពីសេចក្ដីកំហឹង ហើយបោះបង់សេចក្ដីឃោរឃៅចោលចេញ»។—ទំនុកតម្កើង ៣៧:៨
ការលាក់ទុកកំហឹងក្នុងចិត្តអាចមានឥទ្ធិពលមិនល្អមកលើអ្នកដែរ។ ការលាក់ទុកកំហឹងយូរគឺប្រៀបដូចជាជំងឺមួយដែលអ្នកមើលមិនឃើញ ហើយវាកំពុងមានឥទ្ធិពលទៅលើខ្លួនអ្នក។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកអាចចាប់ផ្ដើមមានគំនិតរិះគន់ និងសង្ស័យគូអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់អ្នក។ ការមានទស្សនៈបែបនេះនឹងធ្វើឲ្យប្ដីប្រពន្ធពិបាករួមរស់ជាមួយគ្នាហើយអាចបង្ខូចចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ទៀតផង។
អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន
កត់សម្គាល់គុណសម្បត្តិដែលគូរបស់អ្នកមាន។ ចូរស្វែងរកគុណសម្បត្តិឬទង្វើល្អៗបីយ៉ាងរបស់គាត់ដែលអ្នកពេញចិត្ត។ ពេលណាដែលគាត់ធ្វើឲ្យអ្នកខឹង សូមគិតអំពីគុណសម្បត្តិដែលអ្នកបានរកឃើញ។ ការធ្វើដូច្នេះនឹងជួយអ្នកឲ្យចេះគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់អ្នក។
គោលការណ៍គម្ពីរ៖ «ចូរបង្ហាញអំណរគុណ»។—កូឡុស ៣:១៥
ចេះអភ័យទោស។ មុនដំបូង សូមព្យាយាមយល់ទស្សនៈគូរបស់អ្នក។ នេះនឹងជួយអ្នកឲ្យចេះយោគយល់អារម្មណ៍គាត់ ហើយនេះជាអ្វីដែលគម្ពីរហៅថា ការ«កើតទុក្ខជាមួយគ្នា»។ (ពេត្រុសទី១ ៣:៨) បន្ទាប់មក សូមសួរខ្លួនឯងថា ‹តើរឿងដែលនាំឲ្យខ្ញុំខឹងគឺធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងរហូតដល់ខ្ញុំមិនអាចអភ័យទោសឲ្យគាត់ឬ?›។
គោលការណ៍គម្ពីរ៖ «អ្នក...តែងមានចិត្តអរ ដោយមិនប្រកាន់ទោស»។—សុភាសិត ១៩:១១
ប្រាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកដោយចិត្តស្លូតបូតនិងតាមរបៀបដែលមិនធ្វើឲ្យគាត់ទើសចិត្ត។ ជាជាងបន្ទោសគូ សូមប្រាប់ពីអារម្មណ៍ខ្លួនវិញ។ ជាឧទាហរណ៍ ជាជាងនិយាយថា៖ «បងមិនចេះគិតអំពីអារម្មណ៍របស់អូនសោះ ដោយសារបងមិនដែលទូរស័ព្ទមកប្រាប់អូនថាបងនៅឯណាទេ» សូមនិយាយដូចនេះវិញថា៖ «អូនភ័យដោយសារយប់ហើយ ព្រោះអូនព្រួយបារម្ភពីបង»។ ការប្រាប់អំពីអារម្មណ៍របស់អ្នកដោយចិត្តស្លូតបូតនឹងជួយអ្នកឲ្យគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ទោះជាអ្នកខឹងក៏ដោយ។
គោលការណ៍គម្ពីរ៖ «ចូរឲ្យសម្ដីរបស់អ្នករាល់គ្នាប្រកបដោយភាពសប្បុរស ប្រៀបដូចជាបានត្រូវបង់អំបិល»។—កូឡុស ៤:៦
ស្ដាប់ដោយការគោរព។ ក្រោយពេលអ្នកប្រាប់អារម្មណ៍របស់អ្នករួចហើយ សូមទុកឱកាសឲ្យគូរបស់អ្នកតបឆ្លើយដោយមិននិយាយកាត់គាត់។ ពេលគាត់និយាយចប់ សង្ខេបពាក្យដែលគាត់បាននិយាយដើម្បីប្រាកដថាអ្នកពិតជាយល់អ្វីដែលគាត់បានរៀបរាប់។ ការស្ដាប់អ្នកឯទៀតគឺជាវិធីដ៏សំខាន់មួយដែលអាចជួយអ្នកគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ពេលអ្នកខឹង។
គោលការណ៍គម្ពីរ៖ «ត្រូវរហ័សស្ដាប់ មិនរហ័សនិយាយ»។—យ៉ាកុប ១:១៩