ٴزابۇر 77:1—20
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. ەدۋتۋن*. اساپتىڭ+ جىرى.
77 قۇدايعا داۋىستاپ جالبارىنامىن،قۇدايىما جالىنامىن، ول ماعان قۇلاق تۇرەدى+.
2 قينالعان شاقتارىمدا مەن ەحوبانى ىزدەدىم+،تۇندە كوككە قولىمدى جايىپ، ۇزدىكسىز سيىندىم.
جانىم ەش جۇبانا المايدى.
3 قۇدايدى ەسىمە العانىمدا، اھ ۇرامىن+،الاسۇرىپ، قاۋقارىمنان ايىرىلامىن+. (سەلا)
4 سەن ماعان كىرپىك قاقتىرمادىڭ،قاتتى ابىرجىپ، سويلەي دە المادىم.
5 مەن ەجەلگى زامان جونىندە،الىستاعى جىلدار جونىندە ويلانامىن+.
6 تۇندە ٵنىمدى ەسكە الامىن+،جۇرەگىمدە ويلانىپ-تولعانامىن+،مۇقيات زەرتتەپ، ىزدەنەمىن.
7 ەحوبانىڭ ٴبىزدى ماڭگىگە تاستاپ كەتكەنى مە+؟
ەندى قايتىپ بىزگە ىقىلاسىن تۇسىرمەي مە+؟
8 اينىماس سۇيىسپەنشىلىگىنىڭ ماڭگىگە قۇرىپ كەتكەنى مە؟
ونىڭ ۋادەسى ماڭگى باقي جۇزەگە اسپاي قالا ما؟
9 قۇدايدىڭ ىقىلاس تانىتۋدى ۇمىتقانى ما+؟
الدە مەيىرىمىن قاھارىنىڭ باسىپ تاستاعانى ما؟ (سەلا)
10 «مەنى مازالايتىن مىناۋ+ —قۇداي تاعالا ٴبىزدى قولداۋىن قويدى»،— دەي بەرمەكپىن بە؟
11 مەن ەحوبانىڭ* ىستەرىن ەسىمە الامىن،ەجەلدە جاساعان كەرەمەت ىستەرىڭدى ەسىمە الامىن.
12 سەنىڭ بار ارەكەتتەرىڭ جايلى ويلانامىن،ىستەرىڭ جايلى تولعانامىن+.
13 ۋا، قۇداي، سەنىڭ جولدارىڭ قاسيەتتى.
وزىڭدەي ۇلى قۇداي بار ما، ۋا، قۇداي+؟
14 سەن كەرەمەت ىستەر جاسايتىن شىنايى قۇدايسىڭ+.
كۇش-قۋاتىڭدى ادامدارعا پاش ەتتىڭ+.
15 قۇدىرەتتى كۇشىڭمەن ٶز حالقىڭدى،جاقىپ پەن ٴجۇسىپتىڭ ۇلدارىنىڭ قۇنىن وتەپ الدىڭ+. (سەلا)
16 سەنى سۋلار كوردى، ۋا، قۇداي،سۋلار سەنى كوردى دە، مازالارى قاشتى+،تەرەڭ سۋلار دا تولقىدى.
17 بۇلتتاردان جاڭبىر جاۋدى؛بۇلتتى اسپان كۇركىرەدى دە،جەبەلەرىڭ جان-جاقتان ۇشتى+.
18 كۇركىرىڭنىڭ داۋسى+ سوعىس ارباسىنىڭ دوڭگەلەكتەرىندەي ساتىرلادى.
نايزاعاي ويناپ، جەر بەتىن جارقىراتتى+؛جەر شايقالىپ، دىرىلدەدى+.
19 سەنىڭ جولىڭ تەڭىز ارقىلى،كوپ سۋلار ارقىلى ٶتتى+؛سويتسە دە ىزدەرىڭ كورىنبەدى.
20 سەن حالقىڭدى وتارداي الىپ ٴجۇردىڭ+،مۇسا مەن حاروننىڭ قولىمەن جەتەلەدىڭ+.
سىلتەمەلەر
^ تۇسىندىرمەنى قاراڭىز.
^ سوزبە-ٴسوز «ياح». ياح — ەحوبا دەگەن ەسىمنىڭ قىسقا ٴتۇرى.
