Jóhannes segir frá 1:1–51

  • Orðið varð maður (1–18)

  • Vitnisburður Jóhannesar skírara (19–28)

  • Jesús, lamb Guðs (29–34)

  • Fyrstu lærisveinar Jesú (35–42)

  • Filippus og Natanael (43–51)

1  Í upphafi var Orðið og Orðið var hjá Guði og Orðið var guð.*  Hann var í upphafi hjá Guði.  Allt varð til fyrir atbeina hans og án hans hefur ekki neitt orðið til. Það sem varð til  fyrir atbeina hans var líf og lífið var ljós mannanna.  Og ljósið skín í myrkrinu en myrkrið hefur ekki yfirbugað það.  Maður kom fram sem var sendur af Guði. Hann hét Jóhannes.  Þessi maður kom sem vottur til að bera vitni um ljósið svo að alls kyns fólk gæti trúað fyrir atbeina hans.  Hann var ekki ljósið en hann átti að bera vitni um ljósið.  Hið sanna ljós, sem lýsir alls kyns fólki, var í þann mund að koma í heiminn. 10  Hann var í heiminum og heimurinn varð til fyrir atbeina hans en heimurinn þekkti hann ekki. 11  Hann kom til heimalands síns en hans eigin þjóð tók ekki við honum. 12  En öllum þeim sem tóku við honum gaf hann rétt til að verða börn Guðs því að þeir trúðu á nafn hans. 13  Þeir fæddust ekki af mönnum* eða vegna mannlegra langana* eða að vilja manns heldur af Guði. 14  Og Orðið varð maður,* hann bjó meðal okkar og við sáum dýrð hans, slíka dýrð sem einkasonur fær frá föður, og hann var fullur af guðlegri* góðvild og sannleika. 15  (Jóhannes vitnaði um hann, já, hann hrópaði: „Það var um hann sem ég sagði: ‚Sá sem kemur á eftir mér er kominn fram úr mér því að hann var til á undan mér.‘“) 16  Við höfum öll þegið af gnægð hans, það er að segja einstaka góðvild á góðvild ofan. 17  Lögin voru gefin fyrir milligöngu Móse en góðvildin* og sannleikurinn kom fyrir milligöngu Jesú Krists. 18  Enginn maður hefur nokkurn tíma séð Guð en einkasonurinn, sem er guð og er við hlið föðurins,* hefur skýrt hver hann er. 19  Jóhannes gaf eftirfarandi vitnisburð þegar Gyðingar sendu presta og Levíta frá Jerúsalem til að spyrja hann: „Hver ertu?“ 20  Hann vék sér ekki undan að svara heldur sagði opinskátt: „Ég er ekki Kristur.“ 21  „Hver ertu þá?“ spurðu þeir. „Ertu Elía?“ Hann svaraði: „Ég er ekki hann.“ „Ertu spámaðurinn?“ „Nei,“ svaraði hann. 22  Þeir sögðu þá við hann: „Hver ertu? Segðu okkur það svo að við getum svarað þeim sem sendu okkur. Hvað segirðu um sjálfan þig?“ 23  Hann svaraði: „Ég er rödd manns sem hrópar í óbyggðunum: ‚Gerið veg Jehóva* beinan,‘ eins og Jesaja spámaður sagði.“ 24  Það voru farísear sem höfðu sent mennina 25  og þeir spurðu hann nú: „En hvers vegna skírirðu fyrst þú ert hvorki Kristur, Elía né spámaðurinn?“ 26  Jóhannes svaraði þeim: „Ég skíri í vatni. Á meðal ykkar stendur maður sem þið þekkið ekki, 27  hann sem kemur á eftir mér, og ég er ekki þess verður að leysa ólarnar á ilskóm hans.“ 28  Þetta gerðist í Betaníu handan við Jórdan þar sem Jóhannes skírði. 29  Daginn eftir sá hann Jesú koma í áttina til sín og sagði: „Sjáið, lamb Guðs sem tekur burt synd heimsins! 30  Þetta er sá sem ég átti við þegar ég sagði: ‚Á eftir mér kemur maður sem er kominn fram úr mér því að hann var til á undan mér.‘ 31  Jafnvel ég þekkti hann ekki en ég kom og skírði í vatni til þess að sýna Ísrael hver hann er.“ 32  Jóhannes vitnaði líka og sagði: „Ég sá andann koma ofan af himni eins og dúfu og nema staðar yfir honum. 33  Jafnvel ég þekkti hann ekki en sá sem sendi mig til að skíra í vatni sagði við mig: ‚Sá sem þú sérð andann koma yfir og nema staðar á, hann er sá sem skírir með heilögum anda.‘ 34  Ég hef séð þetta og hef vitnað um að hann er sonur Guðs.“ 35  Daginn eftir var Jóhannes staddur þar aftur með tveim af lærisveinum sínum. 36  Hann sá Jesú koma gangandi og sagði: „Sjáið, lamb Guðs!“ 37  Þegar lærisveinarnir tveir heyrðu hann segja þetta fóru þeir á eftir Jesú. 38  Jesús sneri sér við, sá að þeir fylgdu honum og sagði við þá: „Að hverju leitið þið?“ Þeir svöruðu: „Rabbí (en það merkir ‚kennari‘), hvar heldurðu til?“ 39  „Komið og sjáið,“ sagði hann. Þeir fóru með honum og sáu hvar hann hélt til en þetta var um tíundu stund.* Þeir voru síðan hjá honum þann dag. 40  Annar þeirra sem heyrðu hvað Jóhannes sagði og fylgdu Jesú var Andrés, bróðir Símonar Péturs. 41  Hann fór strax og fann Símon bróður sinn og sagði við hann: „Við höfum fundið Messías“ (en það merkir ‚Kristur‘) 42  og hann fór með hann til Jesú. Jesús horfði á hann og sagði: „Þú ert Símon Jóhannesson. Þú verður kallaður Kefas“ (sem þýðir ‚Pétur‘). 43  Daginn eftir vildi Jesús fara til Galíleu. Hann hitti þá Filippus og sagði við hann: „Fylgdu mér.“ 44  Filippus var frá Betsaídu, sömu borg og þeir Andrés og Pétur. 45  Filippus fann Natanael og sagði við hann: „Við höfum fundið þann sem Móse skrifar um í lögunum og einnig spámennirnir: Jesú frá Nasaret, son Jósefs.“ 46  En Natanael sagði við hann: „Getur nokkuð gott komið frá Nasaret?“ Filippus svaraði: „Komdu og sjáðu.“ 47  Jesús sá Natanael koma og sagði um hann: „Sjáið, hér er sannur Ísraelsmaður sem engin svik eru í.“ 48  Natanael spurði hann: „Hvernig þekkirðu mig?“ Jesús svaraði: „Ég sá þig undir fíkjutrénu áður en Filippus kallaði á þig.“ 49  Þá sagði Natanael: „Rabbí, þú ert sonur Guðs, þú ert konungur Ísraels.“ 50  Jesús svaraði: „Trúirðu af því að ég sagðist hafa séð þig undir fíkjutrénu? Þú munt sjá meira en þetta.“ 51  Síðan bætti hann við: „Ég segi ykkur með sanni: Þið munuð sjá himininn opinn og engla Guðs stíga upp og stíga niður til Mannssonarins.“

Neðanmáls

Eða „guðlegt“.
Orðrétt „blóði“.
Orðrétt „vilja holdsins“.
Orðrétt „hold“.
Eða „einstakri“.
Eða „hin einstaka góðvild“.
Eða „í faðmi föðurins“. Lýsir sérstakri virðingarstöðu.
Sjá orðaskýringar.
Það er, um kl. 16.