Bréfið til Hebrea 10:1–39
10 Lögin eru aðeins skuggi hins góða sem átti að koma en ekki sjálfur veruleikinn. Þess vegna geta þau* aldrei með fórnunum sem eru bornar fram ár eftir ár gert þá fullkomna sem nálgast Guð.
2 Hefði ekki annars verið hætt að færa fórnirnar? Þeir sem veita heilaga þjónustu væru þá orðnir hreinir í eitt skipti fyrir öll og væru ekki lengur meðvitaðir um synd.*
3 Með þessum fórnum er hins vegar minnt á syndirnar ár eftir ár
4 því að blóð nauta og geita getur með engu móti afmáð þær.
5 Þegar Kristur kemur í heiminn segir hann því: „‚Þú vildir ekki sláturfórn og fórnargjöf heldur gerðir líkama handa mér.
6 Þú samþykktir ekki brennifórnir og syndafórnir.‘
7 Þá sagði ég: ‚Ég er kominn (í bókrollunni er skrifað um mig) til að gera vilja þinn, Guð minn.‘“
8 Fyrst segir hann: „Þú vildir ekki og samþykktir ekki sláturfórnir, fórnargjafir, brennifórnir og syndafórnir“ – en þær eru færðar samkvæmt lögunum.
9 Síðan segir hann: „Ég er kominn til að gera vilja þinn.“ Hann afnemur hið fyrra til að koma á hinu síðara.
10 Samkvæmt þessum „vilja“ vorum við helguð þegar Jesús Kristur fórnaði líkama sínum í eitt skipti fyrir öll.
11 Sérhver prestur tekur sér stöðu hvern dag til að veita heilaga þjónustu* og bera fram sömu fórnirnar aftur og aftur þó að þær geti aldrei afmáð syndir að fullu.
12 En þessi maður færði eina fórn fyrir syndir í eitt skipti fyrir öll og settist svo við hægri hönd Guðs.
13 Hann bíður þess síðan að óvinir hans verði lagðir eins og skemill undir fætur hans.
14 Með einni fórn hefur hann fullkomnað um alla framtíð þá sem eru helgaðir.
15 Heilagur andi staðfestir þetta einnig fyrir okkur þegar hann segir:
16 „‚Þetta er sáttmálinn sem ég geri við þá þegar þessir dagar eru liðnir,‘ segir Jehóva.* ‚Ég legg lög mín í hjörtu þeirra og skrifa þau í huga þeirra.‘“
17 Síðan segir hann: „Ég mun ekki framar minnast synda þeirra og afbrota.“
18 Þar sem þetta er fyrirgefið er ekki lengur þörf fyrir syndafórn.
19 Bræður og systur, við getum því gengið hugrökk* inn í hið allra helgasta vegna blóðs Jesú
20 en hann opnaði* okkur leið þangað, nýja og lifandi leið gegnum fortjaldið, það er að segja líkama sinn.
21 Við höfum mikinn prest yfir húsi Guðs.
22 Þess vegna skulum við ganga fram fyrir Guð með einlægum hjörtum og í fullkomnu trausti, núna þegar hjörtu okkar hafa verið hreinsuð, við fengið hreina samvisku og líkami okkar verið baðaður í hreinu vatni.
23 Höldum áfram að boða opinberlega það sem við vonum, án þess að hvika, því að sá sem gaf loforðið er trúr.
24 Og berum umhyggju hvert fyrir öðru* svo að við hvetjum hvert annað til kærleika og góðra verka.
25 Vanrækjum ekki samkomur okkar eins og sumir eru vanir að gera heldur hvetjum hvert annað og það því meir sem við sjáum að dagurinn nálgast.
26 Ef við syndgum vísvitandi eftir að hafa fengið nákvæma þekkingu á sannleikanum er enga fórn lengur að fá fyrir syndirnar.
27 Þá er ekkert annað eftir en óttaleg bið eftir dómi og brennandi reiði sem mun eyða öllum andstæðingum.
28 Sá sem virðir lög Móse að vettugi er líflátinn án miskunnar ef tveir eða þrír bera vitni.
29 Haldið þið þá ekki að sá maður verðskuldi mun þyngri refsingu sem hefur traðkað á syni Guðs og álítur blóð sáttmálans lítils virði, blóðið sem helgaði hann? Hann er maður sem hefur svívirt anda einstakrar góðvildar Guðs.
30 Við þekkjum þann sem sagði: „Mín er hefndin, ég mun endurgjalda,“ og: „Jehóva* mun dæma fólk sitt.“
31 Það er skelfilegt að falla í hendur hins lifandi Guðs.
32 En hugsið til baka. Eftir að þið voruð upplýst urðuð þið að heyja harða baráttu og þola miklar þjáningar.
33 Stundum voruð þið smánuð og ykkur misþyrmt fyrir opnum tjöldum* og stundum þolduð þið illt með þeim* sem urðu fyrir slíkum raunum.
34 Þið sýnduð þeim samúð sem sátu í fangelsi og tókuð því með gleði þegar þið voruð rænd eigum ykkar því að þið vissuð að þið áttuð betri og varanlega eign.
35 Kastið ekki frá ykkur hugrekkinu* því að hugrekki hefur ríkuleg laun í för með sér.
36 Þið þurfið að vera þolgóð til að gera vilja Guðs og fá að sjá loforðið rætast.
37 Eftir „stutta stund“ þá „kemur sá sem á að koma og honum seinkar ekki“.
38 „En minn réttláti mun lifa vegna trúar,“ og „ef hann skýtur sér undan hef ég* ekki velþóknun á honum“.
39 Við erum ekki þannig að við skjótum okkur undan og förumst heldur þess konar fólk sem trúir og heldur lífi.
Neðanmáls
^ Eða hugsanl. „menn“.
^ Eða „fyndu ekki lengur til sektarkenndar vegna syndar“.
^ Eða „veita þjónustu í þágu almennings“.
^ Sjá orðaskýringar.
^ Eða „örugg“.
^ Orðrétt „vígði“.
^ Eða „látum okkur annt hvert um annað; gefum gætur hvert að öðru“.
^ Sjá orðaskýringar.
^ Orðrétt „eins og þið væruð til sýnis í leikhúsi“.
^ Eða „stóðuð þið við hlið þeirra“.
^ Orðrétt „hugrekkinu til að tala“.
^ Eða „hefur sál mín“.
