ԱՄՈՒՍՆԱԿԱՆ անհավատարմությունը անասելի ցավ է պատճառում։ Ոմանք կարողացել են ներել զղջացող կողակցին և վերականգնել իրենց փոխհարաբերությունները։ * Բայց անկախ այն բանից ամուսնությունը կպահպանվի, թե ոչ, նրանք, ովքեր իմանում են, որ կողակիցը դավաճանել է, հոգեկան ծանր ապրումներ են ունենում։ Ինչպե՞ս կարող են նման իրավիճակում հայտնված մարդիկ հաղթահարել այդ ցավը։

Շատերը, ովքեր կողակցի դավաճանության պատճառով ծանր ապրումներ են ունեցել, մեծ մխիթարություն են ստացել Աստվածաշնչից։ Նրանք հասկացել են, որ Աստված տեսնում է իրենց արցունքները և կարեկցում է իրենց (Մաղաքիա 2։13–16)։

«Երբ ինձ անհանգստացնող մտքերը շատացան իմ ներսում, քո մխիթարությունները սկսեցին փաղաքշել հոգիս» (Սաղմոս 94։19)։

«Այս խոսքերը կարդալիս պատկերացնում էի, թե ինչպես է Եհովան հոգատար հոր պես քնքշորեն փարատում իմ ցավը»,— պատմում է Բիլը։

«Նվիրվածի հետ դու նվիրվածությամբ ես վարվում» (Սաղմոս 18։25)։

Կարմենը, ում կողակիցը ամիսներ շարունակ դավաճանել էր իրեն, ասում է. «Ամուսինս հավատարիմ չմնաց, բայց ես համոզված էի, որ Եհովան միշտ նվիրված կլինի իմ հանդեպ։ Նա ինձ երբեք չի հիասթափեցնի»։

«Ոչ մի բանի մասին մի՛ մտահոգվեք, այլ ամեն ինչում աղոթքով և աղաչանքով.... թող ձեր խնդրանքները հայտնի լինեն Աստծուն, և Աստծու խաղաղությունը, որ գերազանցում է ամեն միտք, կպահպանի ձեր սրտերը» (Փիլիպպեցիներ 4։6, 7)։

«Ես նորից ու նորից կարդում էի այդ խոսքերը,— ասում է Սաշան։— Ավելի ու ավելի շատ էի աղոթում Աստծուն, և նա ինձ ներքին խաղաղություն էր տալիս»։

Բոլոր այս մարդիկ հաճախ մտածել են, որ այլևս չեն կարող դիմանալ, էլ չեն ուզում ապրել։ Բայց նրանք սովորել են ամբողջությամբ վստահել Եհովա Աստծուն և ուժ են ստացել՝ կարդալով նրա Խոսքը։ Բիլը ասում է. «Երբ թվում էր, թե իմ կյանքում ամեն ինչ փուլ է եկել, հավատս իմաստով լցրեց իմ կյանքը։ Թեև մի որոշ ժամանակ քայլել եմ «թանձր խավարի հովտում», բայց Աստված միշտ ինձ հետ է եղել» (Սաղմոս 23։4)։