Magdiretso sa kaundan

GINPAATHAG ANG MGA BERSIKULO SA BIBLIA

Jeremias 29:11—“Ako Lamang ang Nakahibalo sang mga Plano Para sa Inyo”

Jeremias 29:11—“Ako Lamang ang Nakahibalo sang mga Plano Para sa Inyo”

 “‘Kay nahibaluan ko kon ano ang himuon ko sa inyo,’ siling ni Jehova, a ‘hatagan ko kamo sing paghidait kag indi sing kalaglagan, agod may maayo kamo nga palaabuton kag paglaum.’”—Jeremias 29:11, Bag-ong Kalibutan nga Badbad.

 “Ako lamang ang nakahibalo sang mga plano para sa inyo, mga plano sa pagpauswag sa inyo, kag indi sa paglaglag, mga plano nga magadala sa inyo sang palaabuton nga inyo ginalauman.”—Jeremias 29:11, Maayong Balita nga Biblia.

Kahulugan sang Jeremias 29:11

 Si Jehova nga Dios nagpromisa sa mga nagasimba sa iya nga hatagan niya sila sing palaabuton nga may paghidait. Bisan pa ginsulat ini para sa mga tawo sadto, amo sini gihapon ang gusto nga matabo sang Dios. Sia ang “Dios nga nagahatag sing paglaum.” (Roma 15:13) Ginpasulat niya sa Biblia ini nga mga promisa para ‘makalaum kita’ sang mas maayo nga palaabuton.—Roma 15:4.

Kaingod nga mga Teksto sang Jeremias 29:11

 Ini nga mga tinaga bahin sang sulat nga ginpadala sa mga Israelinhon sa Babilonia, nga ginbihag halin sa Jerusalem. b (Jeremias 29:1) Ginsilingan sila sang Dios nga mangin bihag sila sa malawig nga tion kag dapat sila magpatindog sang mga balay, magtanom, kag magtukod sang pamilya. (Jeremias 29:4-9) Pero nagsiling man ang Dios: “Pagkatapos sang 70 ka tuig sa Babilonia, dumdumon ko kamo, kag tumanon ko ang ginsaad ko sa inyo nga pabalikon ko kamo sa [Jerusalem].” (Jeremias 29:10) Gani nagpasalig ang Dios nga indi niya sila pagkalimtan, kag matuman ang ila paglaum nga makabalik sa ila mga balay sa Jerusalem.—Jeremias 31:16, 17.

 Gintuman sang Dios ang iya promisa sa mga Israelinhon. Suno sa iya gintagna, ginpierde ni Hari Ciro sang Persia ang Babilonia. (Isaias 45:1, 2; Jeremias 51:30-32) Dayon ginpabalik ni Ciro ang mga Judiyo sa ila duta. Pagkatapos sang 70 ka tuig nga pagkabihag, nakabalik na sila sa Jerusalem.—2 Cronica 36:20-23; Esdras 3:1.

 Gintuman sang Dios ang iya promisa sa Jeremias 29:11, gani ang mga nagalaum sa iya subong makasalig man nga tumanon niya ang iya mga promisa. Lakip sa sini nga mga promisa ang paghidait sa bilog nga kalibutan paagi sa Ginharian sang Dios nga si Cristo Jesus ang hari.—Salmo 37:10, 11, 29; Isaias 55:11; Mateo 6:10.

Sala nga Pagpati Parte sa Jeremias 29:11

 Sala nga pagpati: May “plano” ang Dios sa kada isa sa aton.

 Ang matuod: Ginahatagan sang Dios ang mga tawo sing kahilwayan nga magpili kon ano ang gusto nila himuon sa ila kabuhi. Ang Jeremias 29:11 ginhambal niya para sa mga Israelinhon sa Babilonia bilang isa ka grupo, kag gusto niya nga may paghidait sila sa palaabuton. (Jeremias 29:4) Pero ginapasugtan sang Dios ang kada isa nga magpili kon bala gusto nila makabenepisyo sa iya promisa ukon indi. (Deuteronomio 30:19, 20; Jeremias 29:32) May mga nagdesisyon nga pangitaon ang Dios, kag ginpangita nila sia paagi sa hugot nga pagpangamuyo sa iya.—Jeremias 29:12, 13.

 Sala nga pagpati: Ginapauswag sang Dios ang mga nagasimba sa iya paagi sa paghatag sa ila sang materyal nga mga butang.

 Ang matuod: Ang tinaga nga “pagpauswag” nga mabasa sa pila ka Biblia sa Jeremias 29:11 gin-translate halin sa Hebreo nga tinaga nga nagakahulugan “paghidait, kapagros, kag kalipay.” Suno sa kaingod nga mga teksto sini, nagpromisa ang Dios nga hatagan niya ang bihag nga mga Israelinhon sing paghidait kag maayo nga kabuhi, kag indi sang materyal nga mga butang ukon manggad. Padayon sila nga magakabuhi bilang isa ka pungsod kag sa ulihi magabalik sa Jerusalem.—Jeremias 29:4-10.

Basaha ang Jeremias kapitulo 29 lakip ang mga footnote kag mga cross-reference.

a Si Jehova ang personal nga ngalan sang Dios.—Salmo 83:18.

b Parte sa Jeremias 29:11, ang Expositor’s Bible Commentary nagasiling: “Isa ini sa mga pinakamaayo nga promisa nga mabasahan naton sa Kasulatan nga nagapakita sang mapinalanggaon nga kaluoy ni Yahweh [Jehova] sa mga bihag kag nagahatag sa ila sang rason nga mangin positibo kag indi madula ang ila paglaum.”—Volume 7, pahina 360.