سعادت را به خانهٔ خود آورید

با حرمت و احترام با همسرتان رفتار کنید

رامین * می‌گوید:‏ ‏«وقتی که بیتا ناراحت است،‏ تمام مدت گریه می‌کند.‏ زمانی که از او می‌پرسم چه اتفاقی افتاده و می‌خواهم او را دلداری دهم،‏ زود اوقاتش تلخ می‌شود یا اصلاً به من محل نمی‌گذارد.‏ احساس می‌کنم که دیگر کاری از دستم بر نمی‌آید.‏»‏

بیتا می‌گوید:‏ ‏«وقتی رامین به خانه آمد،‏ داشتم گریه می‌کردم.‏ سعی کردم برایش توضیح بدهم که چرا ناراحتم،‏ اما نگذاشت حرفم را تمام کنم.‏ گفت که موضوع را زیادی بزرگ کردی،‏ اینکه ناراحتی ندارد.‏ با این حرفش،‏ مرا بیشتر ناراحت کرد.‏»‏

آیا شما نیز با چنین مشکلی روبرویید؟‏ رامین و بیتا می‌خواستند با یکدیگر گفتگو کنند،‏ اما کارشان به جایی رسید که از یکدیگر دلخور شدند.‏ چرا؟‏

زن و مرد به شکل‌های متفاوتی ارتباط برقرار می‌کنند و هر یک از آنان نیازهای خاصّی دارد.‏ یک زن اغلب نیاز دارد که راحت و روشن احساساتش را بیان کند.‏ از طرف دیگر،‏ بسیاری از مردان سعی می‌کنند که برای حفظ آرامش،‏ فوراً مشکلات را حل و فصل کنند و خود را درگیر مسائل بغرنج نسازند.‏ حال،‏ زن و مرد چگونه می‌توانند اختلافاتشان را از سر راه بردارند و با یکدیگر گفتگو و تبادل نظر کنند؟‏ با احترام متقابل به یکدیگر.‏

شخصی که به دیگران احترام می‌گذارد،‏ برای آنان ارزش قائل می‌شود و می‌خواهد احساساتشان را درک کند.‏ ما معمولاً از دوران کودکی یاد می‌گیریم که به آنانی که از تجربه و اختیارات بیشتری برخوردارند،‏ احترام بگذاریم.‏ اما در زندگی مشترک،‏ احترام گذاشتن می‌تواند مشکل‌آفرین باشد،‏ چون در مقابل شخصی قرار می‌گیریم که تقریباً هم سطح ماست.‏ مژده که هشت سال از زندگی مشترکش می‌گذرد،‏ در این مورد می‌گوید:‏ «می‌دیدم که سامان همیشه به حرف‌های دیگران با صبر و حوصله گوش می‌دهد.‏ دوست داشتم با من هم همین طور رفتار کند.‏» احتمالاً شما نیز به گفته‌های دوستانتان و حتی غریبه‌ها،‏ با صبر و حوصله گوش می‌دهید و با آنان بااحترام صحبت می‌کنید.‏ ولی آیا با همسرتان نیز چنین رفتاری دارید؟‏

بی‌احترامی سبب ناراحتی و تنش،‏ در محیط خانه می‌شود و به اختلافات شدید می‌انجامد.‏ پادشاهی حکیم در این خصوص گفت:‏ «لقمه‌ای نانِ خشک در آرامش،‏ بِه از خانهٔ پرضیافت که در آن جدال باشد.‏» (‏امثال ۱۷:‏۱‏،‏ ترجمهٔ هزاره نو ‏)‏ کتاب مقدّس  می‌گوید که مرد باید به همسر خود احترام گذارد.‏ (‏۱پِطرُس ۳:‏۷‏)‏ همچنین «زن باید شوهر خویش را حرمت نهد.‏»—‏اِفِسُسیان ۵:‏۳۳‏.‏

حال چگونه می‌توانید بااحترام با همسرتان گفتگو و تبادل نظر کنید؟‏ در ادامه به چند پند عملی کتاب مقدّس در این خصوص می‌پردازیم.‏

هنگامی که همسرتان موضوعی برای گفتن دارد

مشکل چیست؟‏ بسیاری دوست دارند که بیشتر صحبت کنند تا به صحبت دیگران گوش دهند.‏ در مورد چنین اشخاصی چه فکر می‌کنید؟‏ کتاب مقدّس اشخاصی را که ‹پیش از گوش دادن به سخنی،‏ به آن جواب می‌دهند،‏› نادان می‌خواند.‏ (‏امثال ۱۸:‏ ۱۳‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ بنابراین،‏ پیش از بیان مطلبی،‏ خوب گوش دهید.‏ چرا؟‏ خانمی به نام فروزان که ۲۶ سال از زندگی مشترکش می‌گذرد،‏ می‌گوید:‏ «وقتی با مشکلی روبرو می‌شوم،‏ ترجیح می‌دهم که همسرم فوراً دنبال راه‌حل نگردد.‏ حتی نمی‌خواهم که او نظر مرا تأیید کند یا اینکه دلیل آن مشکل را پیدا کند.‏ فقط می‌خواهم که به حرف‌هایم گوش دهد و احساساتم را درک کند.‏»‏

از طرف دیگر،‏ برخی از مردان و زنان نمی‌توانند به راحتی سفرهٔ دلشان را پیش دیگران باز کنند.‏ از این رو اگر همسرشان آنان را به این امر وا دارد،‏ معذّب می‌شوند.‏ خانمی به نام بهاره که به تازگی ازدواج کرده،‏ به این امر پی برده است که همسرش به سادگی احساساتش را ابراز نمی‌کند.‏ او می‌گوید:‏ «باید صبور باشم تا شوهرم،‏ خود احساساتش را با من در میان گذارد.‏»‏

راه‌حل چیست؟‏ اگر نیاز است که با همسرتان در مورد مسئله‌ای بغرنج گفتگو کنید،‏ زمانی را در نظر گیرید که خود و همسرتان آرام و سرحال هستید.‏ اگر او مایل نباشد که در آن مورد اظهار نظر کند،‏ چطور؟‏ در ابتدا این نکته را در نظر داشته باشید:‏ «افکار شخص مانند آب در ته چاه است و شخص دانا آن را بیرون می‌کشد.‏» (‏امثال ۲۰:‏۵‏،‏ مژده برای عصر جدید‏)‏ اگر به سرعت سطل آبی را از چاه بیرون کشید،‏ آب زیادی از دست خواهد رفت.‏ مشابهاً اگر همسرتان را مجبور به اظهار نظر کنید،‏ شاید حالت دفاعی گیرد.‏ در نتیجه،‏ این فرصت را از دست می‌دهید که به افکارش پی برید.‏ پس،‏ باملایمت و احترام از او سؤالاتی کنید و اگر او به وقت بیشتری نیاز دارد تا بتواند احساساتش را بیان کند،‏ صبر و حوصله به خرج دهید.‏

زمانی که همسرتان صحبت می‌کند،‏ ‹باید در شنیدنْ تند باشید،‏ در گفتنْ کُند و در خشمْ آهسته!‏› (‏یعقوب ۱:‏۱۹‏)‏ شنوندهٔ خوب با دل و جان به گفته‌های مخاطبش گوش می‌دهد.‏ هنگامی که همسرتان صحبت می‌کند،‏ سعی کنید که احساسات او را درک کنید.‏ از نحوهٔ گوش کردن شما،‏ همسرتان متوجه می‌شود تا چه حد به او احترام می‌گذارید.‏

عیسی به ما آموخت که چگونه باید به دیگران گوش فرا داد.‏ برای نمونه،‏ هنگامی که مردی بیمار،‏ دست کمک به سوی عیسی دراز کرد،‏ او فوراً آن مرد را شفا نداد.‏ در ابتدا،‏ عیسی به درخواست آن مرد گوش کرد؛‏ گفته‌های او عیسی را تحت تأثیر قرار داد و در پایان او را شفا داد.‏ (‏مَرقُس ۱:‏۴۰-‏۴۲‏)‏ زمانی که همسرتان با شما صحبت می‌کند،‏ همین روش را دنبال کنید.‏ به خاطر داشته باشید که همسرتان خواهان همدلی شماست نه راه‌حل سریع.‏ بنابراین به دقت به گفته‌های او گوش دهید.‏ سعی کنید خود را جای او بگذارید و احساساتش را درک نمایید.‏ فقط به این طریق می‌توانید نشان دهید که به نیازهای همسرتان توجه می‌کنید و به او احترام می‌گذارید.‏

این روش را امتحان کنید:‏ دفعهٔ آینده که همسرتان می‌خواهد با شما درددل کند،‏ سعی نکنید که فوراً صحبتش را قطع کنید.‏ صبر کنید تا گفته‌هایش را تمام کند و به او خوب توجه کنید.‏ سپس از او بپرسید:‏ «فکر می‌کنی که وقتی حرف می‌زدی من سراپا گوش بودم؟‏»‏

هنگامی که شما موضوعی برای گفتن دارید

مشکل چیست؟‏ مژده که قبلاً به او اشاره شد،‏ پی برده است:‏ «در بعضی از سریال‌های کمدی،‏ بدگویی از همسر و گفتن عبارات توهین‌آمیز و کنایه زدن به یکدیگر،‏ به صورت شوخی و طنز نشان داده می‌شود و این به نظر مردم خیلی عادی است.‏» برخی در خانواده‌ای بزرگ شده‌اند که بی‌احترامی به یکدیگر امری طبیعی است؛‏ بعدها زمانی که زندگی مشترک را آغاز می‌کنند دوری از چنین عادتی برایشان آسان نیست.‏ خانمی به نام آرزو که در کانادا زندگی می‌کند،‏ می‌گوید:‏ «من در خانواده‌ای بزرگ شدم که گوشه و کنایه زدن به یکدیگر،‏ داد و فریاد کردن،‏ ناسزاگویی امری طبیعی بود.‏»‏

 راه‌حل چیست؟‏ هنگامی که در مورد همسرتان با دیگران صحبت می‌کنید «گفتارتان نیکو و مفید باشد تا به شنوندگان خیر و برکت برساند.‏» (‏اِفِسُسیان ۴:‏۲۹‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ در حضور دیگران از همسرتان به خوبی یاد کنید تا ارج و قرب او حفظ شود.‏

حتی زمانی که با همسرتان تنها هستید،‏ از هر گونه گوشه و کنایه زدن و ناسزاگویی دوری جویید.‏ در زمان اسرائیل باستان،‏ میکال،‏ همسرِ داود پادشاه از دست او عصبانی شد.‏ او با کنایه به داود گفت که «مثل یک آدم ابله» عمل کرده است.‏ گفته‌های او داود را ناراحت کرد و مورد رضایت خدا نیز نبود.‏ (‏۲سموئیل ۶:‏۲۰-‏۲۳‏)‏ از این مورد چه می‌آموزید؟‏ هنگام گفتگو با همسرتان،‏ بادقت و سنجیده صحبت کنید.‏ (‏کولُسیان ۴:‏۶‏؛‏ پاورقی)‏ سامان که هشت سال از زندگی مشترکش می‌گذرد،‏ اذعان می‌کند که او و همسرش هنوز در زندگی اختلاف نظر دارند.‏ او پی برده است که برخی اوقات گفته‌هایش جوی بدتر ایجاد می‌کند.‏ او می‌گوید:‏ «وقتی که بین من و همسرم اختلافی به وجود می‌آید می‌دانم که درست نیست اگر بخواهم حرفم را به کرسی بنشانم؛‏ چون در نهایت دلخوری پیش می‌آید.‏ پس بهتر است به فکر تقویت روابطمان باشم و این برای هر دویمان مفید و رضایت‌بخش است.‏»‏

بیوه‌زن پیری در دوران باستان،‏ عروسان خود را چنین تشویق کرد:‏ «هر یکی از شما در خانهٔ شوهر خود راحت یابید.‏» (‏روت ۱:‏۹‏)‏ هنگامی که زن و شوهر به یکدیگر عزّت و احترام می‌گذارند،‏ محیطی آرام و «راحت» در خانه به وجود می‌آورند.‏

این روش را امتحان کنید:‏ وقتی را در نظر گیرید تا با همسرتان پیشنهادات بندهای پیشین را بررسی کنید.‏ سپس از او بپرسید:‏ «زمانی که جلوی دیگران در مورد تو صحبت می‌کنم،‏ چه احساسی داری؟‏ فکر می‌کنی که برایت احترام قائلم یا اینکه تو را کوچک می‌کنم؟‏ آیا باید تغییراتی در خود به وجود آورم؟‏» احساسات و گفته‌های همسرتان را به دقت مورد توجه قرار دهید.‏ سپس سعی کنید که به پیشنهادات او عمل نمایید.‏

تفاوت‌های یکدیگر را بپذیرید

مشکل چیست؟‏ برخی از زوج‌های تازه ازدواج‌کرده به اشتباه فکر می‌کنند که منظور کتاب مقدّس از «یک تن» بودن،‏ داشتن یک عقیده یا یک شخصیت است.‏ (‏مَتّی ۱۹:‏۵‏)‏ اما خیلی زود پی می‌برند که چنین طرز فکری واقع‌بینانه نیست.‏ زمانی که زندگی مشترکشان را آغاز می‌کنند،‏ اختلاف نظراتشان اغلب به بحث و مشاجره می‌انجامد.‏ مژده می‌گوید:‏ «تفاوت اصلی بین من و سامان این است که او در مورد مسائل،‏ کمتر از من نگران می‌شود.‏ بعضی وقت‌ها که من نگران و مضطرب هستم او آرام و بی‌خیال است.‏ این مرا عصبانی می‌کند چون که احساس می‌کنم آن طور که من می‌خواهم او مسائل را جدّی نمی‌گیرد.‏»‏

راه‌حل چیست؟‏ همسرتان را همان طور که هست بپذیرید و قبول داشته باشید که با شما تفاوت دارد.‏ تشبیهی را در نظر گیرید:‏ چشم و گوش کار متفاوتی دارند؛‏ اما با همکاری این دو عضو،‏ شما می‌توانید بدون خطر از خیابان عبور کنید.‏ خانمی به نام ثریا که نزدیک به ۳۰ سال از زندگی مشترکش می‌گذرد،‏ می‌گوید:‏ «تا آنجایی که نظرات من و شوهرم با کلام خدا مغایرت نداشته باشد،‏ اختلاف نظراتمان را می‌پذیریم.‏ هر چه باشد ما دو آدم متفاوت هستیم،‏ کپی یکدیگر که نیستیم.‏»‏

وقتی همسرتان عقیدهٔ دیگری دارد یا واکنش متفاوتی نشان می‌دهد،‏ تنها به خواستهٔ خود فکر نکنید،‏ بلکه احساسات او را نیز در نظر گیرید.‏ (‏فیلیپیان ۲:‏۴‏)‏ سیاوش،‏ همسر ثریا اذعان می‌کند:‏ «بعضی اوقات نظرات همسرم را نمی‌فهمم یا با آن موافق نیستم.‏ ولی به خود یادآور می‌شوم که همسرم را بیش از نظرم دوست دارم.‏ وقتی او شاد باشد،‏ من هم شادم.‏»‏

این روش را امتحان کنید:‏ لیستی تهیه کنید که در چه زمینه‌ای نظرات همسرتان یا شیوهٔ برخوردش با مسائل،‏ بهتر از شماست.‏—‏فیلیپیان ۲:‏۳‏.‏

آری،‏ احترام و حرمت،‏ یکی از کلیدهایست که زندگی مشترک را موفق و پردوام می‌سازد.‏ مژده می‌گوید:‏ «احترام،‏ به زندگی مشترک رضایت و امنیت می‌بخشد.‏ پس چقدر پرارزش است که هر زن و مردی این خصوصیت را در خود پرورش دهد.‏»‏

‏[پاورقی]‏

به این پرسش‌ها فکر کنید:‏

▪ متفاوت بودن من و همسرم چگونه زندگی مشترکمان را غنی ساخته است؟‏

▪ چرا تا زمانی که عقیدهٔ همسرم مغایر با اصول کتاب مقدّس نباشد،‏ خوب است آن را بپذیرم؟‏