خویشتنداری فرد را قادر می‌سازد:‏

• برای رسیدن به خواسته‌اش منتظر بماند

• میل و خواسته‌های آنی خود را کنترل کند

• وظایفش را هرچند ناخوشایند به پایان رساند

• به دیگران و نیازهایشان ارجحیت دهد

هر چه فرزندان خویشتندار باشند بهتر می‌توانند در مقابل عملی نادرست حتی اگر لذّت‌بخش باشد،‏ مقاومت کنند.‏ اما اگر خویشتنداری کمتری داشته باشند،‏ احتمال این که خصوصیات زیر در آنان بروز کند بیشتر است:‏

• پرخاشگری

• افسردگی

• روی آوردن به دخانیات،‏ نوشیدنی‌های الکلی یا مواد مخدّر

• مصرف خوردنی‌های ناسالم

تحقیقی در این زمینه نشان می‌دهد کودکانی که خویشتنداری بیشتری دارند احتمال این که در بزرگسالی دچار بیماری،‏ نگرانی مالی و مشکلات قانونی شوند کمتر است.‏ بر اساس این تحقیق آنجلا داکورت،‏ پروفسور روانشناس از دانشگاه پنسیلوانیا نتیجه‌گیری می‌کند که خویشتنداری فقط به نفع شخص است و «چیزی به نام افراط در خویشتنداری وجود ندارد.‏»‏

‏«نه» گفتن را یاد بگیرید و پای آن بمانید.‏

اصلی از کتاب مقدّس:‏ ‏«بله‌تان فقط بله و نَه‌تان فقط نه باشد.‏»—‏مَتّی ۵:‏۳۷‏.‏

ممکن است کودکان خردسال با لجبازی و کج‌خلقی حتی در عموم،‏ قاطعیت تصمیم والدینشان را محک زنند.‏ اگر والدین تصمیمشان را تغییر دهند کودک می‌آموزد که لجبازی ابزاری مؤثر برای تغییر «نه» به «بله» است.‏

اما اگر والدین با وجود لجبازی‌های فرزندشان تصمیم خود را تغییر ندهند،‏ او این درس اساسی زندگی را یاد می‌گیرد که همیشه نمی‌توانیم هر چه می‌خواهیم داشته باشیم.‏ دکتر دیوید والش * می‌گوید:‏ «تعجب‌آورست کسانی که این درس را می‌آموزند از کسانی که هر چه می‌خواهند برایشان فراهم است،‏  شادترند.‏ اگر فرزندانمان را این گونه تربیت کنیم که گویی کافی است لب تر کنند و درجا خواستهٔ آنان اجابت می‌شود،‏ کمکی به آنان نکرده‌ایم.‏»‏

اگر اکنون به فرزندتان «نه» بگویید،‏ می‌آموزد که در آینده در مقابله با آنچه برایش مضرست به خود «نه» بگوید؛‏ برای مثال اگر به مصرف مواد مخدّر،‏ داشتن رابطهٔ جنسی قبل از ازدواج یا اعمال مضر دیگر وسوسه شد.‏

به فرزندتان بیاموزید که اعمال ما عواقبی در پی دارد،‏ بد یا خوب.‏

اصلی از کتاب مقدّس:‏ ‏«انسان هر چه بکارد،‏ همان را درو خواهد کرد.‏»—‏غَلاطیان ۶:‏۷‏.‏

فرزند شما باید درک کند که اعمالش نتیجه‌ای در پی دارد و عدم خویشتنداری می‌تواند عواقب ناخوشایندی برایش به همراه داشته باشد.‏ برای مثال،‏ شاید دیگران به دلیل این که پسر شما هنگام ناراحتی و دلخوری،‏ زود عصبانی می‌شود از او دوری کنند.‏ اما اگر بتواند عصبانیت خود را کنترل کند یا وسط حرف دیگران نپرد و صبور باشد،‏ مردم به او جلب می‌شوند.‏ به فرزندتان بیاموزد که اگر خود را کنترل کند نتیجهٔ بهتری خواهد داشت.‏

اولویت دادن را به کودکتان بیاموزید.‏

اصلی از کتاب مقدّس:‏ ‏«تشخیص دهید چه چیزهایی پراهمیت‌تر است.‏»—‏فیلیپیان ۱:‏۱۰‏.‏

خویشتنداری تنها به معنی پرهیز از عملی نادرست نیست،‏ بلکه انجام آنچه ضروریست را نیز در بر دارد حتی اگر جالب و لذّت‌بخش نباشد.‏ باید به فرزندتان کمک کنید که تشخیص دهد چه کاری مهم‌ترست و باید اول انجام شود.‏ برای مثال او باید اول تکالیف مدرسه‌اش را انجام دهد و بعد به تفریح و سرگرمی بپردازد.‏

خود نمونه باشید.‏

اصلی از کتاب مقدّس:‏ ‏«من سرمشقی برای شما گذاشتم تا همان طور که من با شما رفتار کردم،‏ شما نیز رفتار کنید.‏»—‏یوحنا ۱۳:‏۱۵‏.‏

فرزند شما می‌بیند که شما در موقعیت‌های ناخوشایند چگونه واکنش نشان می‌دهید.‏ با رفتارتان نشان دهید که خویشتنداری نتایج بهتری دارد.‏ برای مثال،‏ وقتی فرزند شما کاری نادرست می‌کند چگونه واکنش نشان می‌دهید،‏ عصبانی می‌شوید یا آرام برخورد می‌کنید؟‏