‏«اتوبوس می‌تونه حرکت کنه،‏ اما این آقای چینی باید پیش ما بمونه!‏» الکساندرا در اتوبوس نشسته بود که این جملات را شنید.‏ اتوبوس در حال عبور از مرز بین دو کشور در آمریکای جنوبی بود.‏ الکساندرا از روی کنجکاوی پیاده شد و متوجه شد که یک مرد چینی سعی داشت مشکلش را به مأمور پلیس توضیح دهد،‏ اما به زبان اسپانیایی مسلّط نبود.‏ از آنجایی که الکساندرا عضو جماعت چینی زبان شاهدان یَهُوَه بود،‏ پیشقدم شد تا حرف‌های آن مرد را برای پلیس ترجمه کند.‏

آن مرد چینی می‌گفت که اقامت قانونی کشور مقصد را دارد ولی تمام مدارک و پول‌هایش را دزدیده‌اند.‏ مأمور پلیس در ابتدا حرف‌های او را باور نمی‌کرد؛‏ حتی فکر کرد که الکساندرا با او هم‌دست است و می‌خواهد او را به شکل غیرقانونی از مرز رد کند.‏ سرانجام پس از مکالمه‌ای طولانی،‏ مأمور پلیس حرف‌های آن مرد را باور کرد؛‏ اما او را به دلیل نداشتن مدارک لازم جریمه کرد.‏ از آنجایی که آن مرد هیچ پولی نداشت،‏ الکساندرا ۲۰ دلار به او قرض داد.‏ او چنان تحت تأثیر قرار گرفته بود که به الکساندرا گفت مبلغ بیشتری به او پس خواهد داد.‏ اما الکساندرا گفت که به دنبال بهره یا پاداش نیست و از این که به او کمک کرده بود خوشحال است.‏ سپس الکساندرا نشریاتی بر اساس کتاب مقدّس به آن مرد داد و او را تشویق کرد تا کتاب مقدّس را با کمک شاهدان یَهُوَه مطالعه کند.‏

به راستی که شنیدن چنین گزارشاتی بسیار دلگرم‌کننده است.‏ بدون شک،‏ افراد دیگری نیز هستند که صرف‌نظر از اعتقاداتشان،‏ به دیگران کمک می‌کنند و از خود سخاوت نشان می‌دهند.‏ آیا شما نیز چنین می‌کنید؟‏ پاسخ این پرسش بسیار اهمیت دارد،‏ زیرا عیسی مسیح گفت:‏ «دادن از گرفتن شادی‌بخش‌تر است.‏» (‏اعمال ۲۰:‏۳۵‏)‏ این گفته از نظر علمی نیز ثابت شده است،‏ زیرا محققان به این نتیجه رسیده‌اند که بخشش به دیگران برایمان مفید است.‏ چگونه؟‏

تجربه نشان داده است که بین بخشش به دیگران و شادی شخص رابطهٔ مستقیم وجود دارد.‏ پولُس رسول در این باره گفت:‏ «خدا بخشندهٔ شاد را دوست می‌دارد.‏» در این آیه،‏ پولُس به مسیحیانی اشاره می‌کرد که با سخاوت به هم‌ایمانانشان در سختی‌ها یاری رسانده بودند.‏ (‏۲قُرِنتیان ۸:‏۴؛‏ ۹:‏۷‏)‏ منظور پولُس این نبود که آنان به دلیل شادی‌شان به دیگران کمک کرده بودند،‏ بلکه بخشش به دیگران باعث شادی آنان شده بود.‏

طبق تحقیقات به عمل آمده،‏ بخشش به دیگران «بخش‌هایی از مغز انسان را که با روابط اجتماعی،‏ اعتماد به دیگران و حس خوشحالی در ارتباط است،‏ فعال می‌سازد و در نتیجه رضایت و خشنودی را برای شخص به همراه دارد.‏» مطالعه‌ای دیگر نشان می‌دهد که «شادی‌ای که از هدیه دادن مبلغی پول به دیگران نصیبمان می‌شود،‏ بسیار بیشتر از زمانی است که آن پول را برای خودمان خرج می‌کنیم.‏»‏

اما شاید فکر کنید که شما چیزی برای بخشیدن به دیگران ندارید.‏ اما واقعیت این است که همهٔ ما می‌توانیم ‹بخشنده‌ای شاد› باشیم.‏ زیرا آنچه اهمیت دارد انگیزهٔ ما از بخشش به دیگران است،‏ نه ارزش مادی  آنچه به دیگران می‌بخشیم.‏ یکی از شاهدان یَهُوَه مبلغی پول را به ناشران این مجلّه اهدا کرد و در نامه‌ای به آنان چنین نوشت:‏ «در طول این سال‌ها تنها قادر بودم مبالغی ناچیز در صندوق اعانات سالن جماعت بیندازم.‏ اما یَهُوَه خدا بسیار بیشتر از آن را به من برگردانده است.‏ .‏ .‏ .‏ واقعاً مایهٔ دلگرمی من است که اکنون می‌توانم این هدیه را اهدا کنم.‏»‏

به جز کمک‌های مادی،‏ راه‌های بسیار دیگری نیز وجود دارد که می‌توانیم از دارایی خود به دیگران ببخشیم.‏

کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «مرد مهربان به خویشتن نفع می‌رساند،‏ مرد بی‌رحم،‏ زیان.‏» (‏امثال ۱۱:‏۱۷‏)‏ سخاوت یکی از خصوصیات افراد مهربان است؛‏ چنین افرادی با میل و رغبت به دیگران علاقه نشان می‌دهند و وقت و انرژی خود را در اختیار آنان می‌گذارند.‏ سخاوتمندی فواید زیادی نصیب چنین افرادی می‌کند که یکی از آن‌ها سلامتی و تندرستی است.‏

بر اساس مطالعات انجام شده،‏ افرادی که برای کمک به دیگران پیشقدم می‌شوند کمتر دچار امراض جسمی و روحی می‌گردند.‏ داشتن روحیه‌ای سخاوتمند و بخشنده،‏ حتی آنانی را که به بیماری‌های جدّی‌ای همچون اِم‌اِس یا ایدز مبتلا هستند تا حدّی بهبود می‌بخشد.‏ همچنین تحقیقات نشان می‌دهد بین افرادی که اعتیادشان به الکل را ترک کرده‌اند،‏ آنانی که به دیگران کمک می‌کنند از روحیهٔ بهتری برخوردارند و کمتر تمایل دارند به سمت الکل برگردند.‏

چرا کمک به دیگران تا این حد برای انسان فایده دارد؟‏ طبق گفتهٔ یک محقق،‏ «احساساتی همچون همدردی،‏ خیرخواهی و مهربانی جایی برای احساسات منفی در ما باقی نمی‌گذارد.‏» به علاوه،‏ بخشندگی باعث کاهش استرس و فشار خون می‌شود.‏ همچنین در بین افرادی که همسرشان را از دست داده‌اند،‏ آنانی که به دیگران کمک می‌کنند راحت‌تر با غم از دست دادن عزیزشان کنار می‌آیند.‏

به راستی که بخشش به دیگران فواید بسیاری برایمان دارد.‏

عیسی مسیح پیروانش را چنین ترغیب کرد:‏ «بخشش به دیگران را پیشهٔ خود سازید،‏ آنگاه آنان نیز به شما خواهند بخشید.‏ پیمانه‌ای پُر،‏ فشرده،‏ تکان‌داده‌شده و لبریز در دامنتان خواهند ریخت؛‏ زیرا با همان ظرفی که برای دیگران پیمانه کنید،‏ آنان نیز در عوض برای شما پیمانه خواهند کرد.‏» (‏لوقا ۶:‏۳۸‏)‏ بخشش به دیگران احتمالاً آنان را بر آن می‌دارد تا قدردان باشند و خود نیز از دارایی‌شان به دیگران ببخشند.‏ به این شکل،‏ افراد به یکدیگر نزدیک‌تر شده و دوستی‌ها تقویت می‌گردد.‏

تحقیقات در زمینهٔ روابط اجتماعی نشان می‌دهد،‏ «آنانی که مرتباً با افراد سخاوتمند در ارتباط هستند ترغیب می‌شوند تا مانند آنان از خود سخاوت نشان دهند.‏ حتی وقتی در مورد اعمال نیکوکارانهٔ دیگران می‌شنویم بر آن می‌شویم تا ما نیز همچون آنان عمل کنیم.‏» در این رابطه،‏ یکی از تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که «هر شخص در جامعه می‌تواند بر صدها نفر دیگر تأثیر بگذارد،‏ حتی اگر آنان را هرگز ندیده باشد و نشناسد.‏» به عبارت دیگر،‏ سخاوتمندی می‌تواند بین  افراد یک جامعه رواج یابد.‏ آیا دوست ندارید در چنین جامعه‌ای زندگی کنید؟‏ یقیناً زمانی که انسان‌های بیشتری از خود سخاوت نشان دهند،‏ جامعهٔ بهتری خواهیم داشت.‏

گزارشی از فلوریدا در آمریکا نشان می‌دهد که سخاوتمندی تأثیر مثبتی بر مردم می‌گذارد؛‏ پس از یک توفان مخرّب،‏ گروهی از شاهدان یَهُوَه برای کمک به مصیبت‌زدگان به آن منطقه رفتند.‏ وقتی آنان در یکی از خانه‌ها منتظر بودند تا تجهیزات کار به دستشان برسد،‏ متوجه شدند که حصار خانهٔ یکی از همسایگان خراب شده است.‏ بنابراین پیشقدم شده و به او گفتند که می‌توانند حصار خانه‌اش را تعمیر کنند.‏ آن همسایه مدتی بعد در نامه‌ای به شعبهٔ مرکزی شاهدان یَهُوَه چنین نوشت:‏ «واقعاً سپاسگزارم،‏ شاهدان یَهُوَه مهربان‌ترین افرادی هستند که تا کنون دیده‌ام.‏» حس قدردانی،‏ آن همسایه را بر آن داشت تا مبلغی قابل‌توجه را به شعبهٔ مرکزی بفرستد تا در فعالیت‌های شاهدان یَهُوَه استفاده شود.‏

یکی از تحقیقات علمی نشان می‌دهد که «کمک به دیگران خصوصیتی ذاتی در وجود همهٔ انسان‌هاست .‏ .‏ .‏.‏ محبت و ازخودگذشتگی حتی در کودکانی که هنوز شروع به صحبت نکرده‌اند نیز دیده می‌شود.‏» چرا چنین است؟‏ پاسخ این پرسش را می‌توان در کتاب مقدّس یافت؛‏ در آنجا آمده است که «خدا انسان را به صورت خود آفرید.‏» به همین دلیل،‏ همهٔ ما انسان‌ها خصوصیات اصلی خدا را در وجود خود داریم.‏—‏پیدایش ۱:‏۲۷‏.‏

یکی از خصوصیات برجستهٔ آفریدگارمان یَهُوَه خدا،‏ سخاوت است.‏ او به ما انسان‌ها حیات بخشیده است و هر آنچه برای داشتن زندگی‌ای سعادتمند نیاز داریم به ما داده است.‏ (‏اعمال ۱۴:‏۱۷؛‏ ۱۷:‏۲۶-‏۲۸‏)‏ ما با مطالعهٔ کلام خدا یعنی کتاب مقدّس،‏ شناخت بیشتری از پدر آسمانی‌مان کسب می‌کنیم،‏ مقاصد پرمهرش را درک می‌کنیم و همچنین می‌آموزیم که او نوید زندگی‌ای شاد و سعادتمند را به ما داده است.‏ * (‏۱یوحنا ۴:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ از آنجایی که یَهُوَه خدا منشأ سخاوت می‌باشد و ما را به صورت خود آفریده است،‏ الگو گرفتن از بخشش و سخاوت او نه تنها برای خودمان فایده دارد بلکه خدا را نیز از ما خشنود می‌سازد.‏—‏عبرانیان ۱۳:‏۱۶‏.‏

آیا الکساندرا را که در ابتدای مقاله به او اشاره شد به یاد دارید؟‏ یکی از مسافران اتوبوس فکر می‌کرد الکساندرا ۲۰ دلارش را دور ریخته است.‏ اما مرد چینی آن مبلغ را به الکساندرا پس داد.‏ آن مرد با دوستانش در شهری که اتوبوس عازم آنجا بود تماس گرفت و با کمک آنان فوراً بدهی‌اش را تسویه کرد.‏ علاوه بر این،‏ او به توصیهٔ الکساندرا عمل کرد و مطالعهٔ کتاب مقدّس را آغاز کرد.‏ سه ماه بعد که الکساندرا به کنگرهٔ چینی زبان شاهدان یَهُوَه در کشور پرو رفته بود،‏ آن مرد چینی را در آنجا دید و بسیار خوشحال شد.‏ آن مرد برای قدردانی از الکساندرا،‏ او و همراهانش را به رستوران خود دعوت کرد.‏

کمک کردن و بخشش به دیگران برایمان شادی زیادی به همراه دارد.‏ به خصوص اگر به آنان کمک کنیم تا یَهُوَه خدا یعنی منشأ بخشش و سخاوت را بهتر بشناسند.‏ (‏یعقوب ۱:‏۱۷‏)‏ آیا شما نیز چنین شادی‌ای را تجربه کرده‌اید؟‏