Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναγκάζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τα Παιδιά τους να Ακολουθήσουν τη Θρησκεία Τους;

Αναγκάζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τα Παιδιά τους να Ακολουθήσουν τη Θρησκεία Τους;

 Όχι, επειδή η λατρεία προς τον Θεό είναι προσωπική απόφαση. (Ρωμαίους 14:12) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκουν στα παιδιά τους τις Βιβλικές αρχές, αλλά όταν τα παιδιά μεγαλώσουν, πρέπει το καθένα να αποφασίσει από μόνο του αν θα γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά.—Ρωμαίους 12:2· Γαλάτες 6:5.

 Όπως οι περισσότεροι γονείς, έτσι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Διδάσκουν στα παιδιά τους ό,τι πιστεύουν πως θα τα ωφελήσει: πρακτικές δεξιότητες, όπως επίσης ηθικές αρχές και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι η Αγία Γραφή προωθεί τον καλύτερο τρόπο ζωής. Γι’ αυτό, προσπαθούν να ενσταλάζουν τις Βιβλικές αξίες στα παιδιά τους μελετώντας τη Γραφή μαζί τους και παρακολουθώντας τις Χριστιανικές συναθροίσεις ως οικογένεια. (Δευτερονόμιο 6:6, 7) Το κάθε παιδί, όταν μεγαλώσει, θα αποφασίσει συνειδητά αν θα ακολουθήσει τη θρησκεία των γονέων του.

 Βαφτίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βρέφη;

 Όχι. Η Γραφή δεν επιδοκιμάζει τον νηπιοβαπτισμό. Για παράδειγμα, δείχνει ότι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, προτού βαφτιστούν, άκουσαν το άγγελμα, το «δέχτηκαν ευχαρίστως» και μετανόησαν. (Πράξεις 2:14, 22, 38, 41) Επομένως, για να βαφτιστεί κάποιος, πρέπει να είναι σε ανάλογη ηλικία για να καταλάβει όσα διδάσκει η Γραφή, πρέπει να τα πιστεύει και πρέπει να έχει πάρει την απόφαση να ζει σύμφωνα με αυτές τις διδασκαλίες. Αυτά είναι πράγματα που δεν μπορεί να κάνει ένα βρέφος.

 Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, ίσως κάποια στιγμή επιλέξουν να βαφτιστούν. Ωστόσο για να το κάνουν αυτό, πρέπει να καταλαβαίνουν τη δέσμευση που αναλαμβάνουν.

 Αποφεύγουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τα παιδιά τους αν αυτά επιλέξουν να μη βαφτιστούν;

 Όχι. Παρ’ όλο που οι Μάρτυρες γονείς θα λυπηθούν αν το παιδί τους δεν ακολουθήσει τη θρησκεία τους, εξακολουθούν να το αγαπούν και δεν διακόπτουν τις σχέσεις μαζί του απλώς επειδή το παιδί τους αρνήθηκε να γίνει Μάρτυρας.

Ο καθένας, ανεξάρτητα από την ηλικία του, πρέπει να αποφασίσει από μόνος του αν θα βαφτιστεί ή όχι

 Γιατί παίρνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τα παιδιά τους μαζί τους όταν κηρύττουν;

 Συμμετέχουμε με τα παιδιά μας στο έργο κηρύγματος για διάφορους λόγους. a

  •   Η Γραφή δίνει στους γονείς την οδηγία να προσφέρουν πνευματική εκπαίδευση στα παιδιά τους για να μάθουν να λατρεύουν τον Θεό. (Εφεσίους 6:4) Εφόσον η λατρεία περιλαμβάνει το να διακηρύττει κανείς την πίστη του δημόσια, το κήρυγμα είναι σημαντικό μέρος της πνευματικής εκπαίδευσης ενός παιδιού.—Ρωμαίους 10:9, 10· Εβραίους 13:15.

  •   Η Γραφή παροτρύνει συγκεκριμένα τους νεαρούς να “αινούν το όνομα του Κυρίου”. (Ψαλμός 148:12, 13, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα) Ένας βασικός τρόπος για να αινούμε τον Θεό είναι να μιλάμε σε άλλους για εκείνον. b

  •   Τα παιδιά ωφελούνται με πρακτικούς τρόπους όταν κηρύττουν μαζί με τους γονείς τους. Για παράδειγμα, μαθαίνουν να επικοινωνούν με κάθε είδους ανθρώπους και αναπτύσσουν πολύ σημαντικές ιδιότητες όπως συμπόνια, καλοσύνη, σεβασμό και ανιδιοτέλεια. Επίσης μαθαίνουν στην πράξη πώς να βασίζουν την πίστη τους στη Γραφή.

 Συμμετέχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε γιορτές;

 Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν σε θρησκευτικές γιορτές ή άλλες εορταστικές εκδηλώσεις που δυσαρεστούν τον Θεό. c (2 Κορινθίους 6:14-17· Εφεσίους 5:10) Για παράδειγμα, δεν γιορτάζουμε γενέθλια ή Χριστούγεννα, εφόσον η προέλευσή τους δεν είναι Χριστιανική.

 Παρ’ όλα αυτά, μας αρέσει πολύ να περνάμε χρόνο με την οικογένειά μας και να είμαστε γενναιόδωροι με τα παιδιά μας. Αντί να εξαρτώνται οι οικογενειακές παρέες και τα δώρα από ημερομηνίες, κανονίζουμε να βρισκόμαστε και να κάνουμε δώρα ο ένας στον άλλον όλο τον χρόνο.

Οι Χριστιανοί γονείς είναι γενναιόδωροι με τα παιδιά τους

a Σε γενικές γραμμές, τα παιδιά των Μαρτύρων δεν συμμετέχουν στο έργο κηρύγματος χωρίς τον γονέα τους ή κάποιον άλλον υπεύθυνο ενήλικο.

b Η Γραφή αναφέρεται σε διάφορα παιδιά τα οποία έκαναν χαρούμενο τον Θεό μιλώντας σε άλλους για τις πεποιθήσεις τους.—2 Βασιλέων 5:1-3· Ματθαίος 21:15, 16· Λουκάς 2:42, 46, 47.

d Μερικά ονόματα έχουν αλλαχτεί.