Ο ΓΑΜΟΣ έχει έτσι και αλλιώς δυσκολίες, αν όμως συμβεί να αρρωστήσει ο ένας σύντροφος από κάποια χρόνια πάθηση ενώ ο άλλος παραμένει υγιής, τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα. * Μήπως φροντίζετε έναν σύντροφο με σωματικούς περιορισμούς; Αν ναι, μήπως ανησυχείτε σκεφτόμενοι κάτι από τα παρακάτω: “Πώς θα τα βγάλω πέρα αν η υγεία του συντρόφου μου χειροτερέψει; Πόσο ακόμη μπορώ να συνεχίσω να φροντίζω το σύντροφό μου και παράλληλα να έχω εγώ την ευθύνη να μαγειρεύω, να καθαρίζω και να εργάζομαι; Γιατί νιώθω ενοχές που εγώ είμαι υγιής;”

Από την άλλη πλευρά, αν είστε ο σύντροφος που νοσεί, ίσως αναρωτιέστε: “Πώς μπορώ να διατηρώ τον αυτοσεβασμό μου όταν δεν είμαι σε θέση να σηκώσω το φορτίο ευθύνης που μου αναλογεί; Μήπως ο σύντροφός μου αγανακτεί μαζί μου επειδή δεν είμαι καλά; Μήπως δεν μπορούμε πια να είμαστε ευτυχισμένοι ως αντρόγυνο;”

Δυστυχώς, μερικοί γάμοι δεν έχουν αντέξει στην πίεση που προκαλεί μια χρόνια πάθηση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο δικός σας γάμος είναι καταδικασμένος σε αποτυχία.

Πολλά αντρόγυνα αντέχουν, και μάλιστα ευημερούν, παρά την ύπαρξη χρόνιας ασθένειας. Για παράδειγμα, εξετάστε την περίπτωση του Γιοσιάκι και της Καζούκο. Λόγω τραυματισμού στη σπονδυλική στήλη, ο Γιοσιάκι δεν μπορεί να κάνει έστω και την παραμικρή κίνηση χωρίς βοήθεια. Η Καζούκο εξηγεί: «Ο σύζυγός μου χρειάζεται βοήθεια για τα πάντα. Επειδή πρέπει να τον φροντίζω, πονάει ο αυχένας, οι ώμοι και τα χέρια μου, και επισκέπτομαι τακτικά για θεραπείες μια ορθοπεδική κλινική. Πολλές φορές νιώθω ότι η φροντίδα που του παρέχω με καταβάλλει». Παρά τις δυσκολίες, όμως, η Καζούκο λέει: «Ο δεσμός που έχουμε ως αντρόγυνο έχει γίνει πιο ισχυρός».

Ποιο είναι, λοιπόν, το κλειδί της ευτυχίας υπό τέτοιες συνθήκες; Κατ’ αρχάς, όσοι είναι επαρκώς ικανοποιημένοι και ευχαριστημένοι με το γάμο τους θεωρούν ότι η ασθένεια αποτελεί επίθεση, όχι μόνο στο σύντροφο που νοσεί, αλλά και στους δύο ως αντρόγυνο. Εξάλλου, όταν ο ένας σύντροφος είναι άρρωστος, επηρεάζονται βαθιά  και οι δύο, αν και με διαφορετικούς τρόπους. Αυτή η σχέση αλληλεξάρτησης ανάμεσα στο σύζυγο και στη σύζυγο περιγράφεται στο εδάφιο Γένεση 2:24: «Ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη σύζυγό του και θα γίνουν μία σάρκα». Επομένως, όταν ο ένας σύντροφος έχει μια παρατεταμένη σωματική πάθηση, είναι σημαντικό να συνεργάζονται και οι δύο σύζυγοι για να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.

Επίσης, έρευνες δείχνουν ότι τα αντρόγυνα που διατηρούν καλή σχέση ενώ παράλληλα αγωνίζονται με κάποια χρόνια πάθηση αποδέχονται την κατάστασή τους και μαθαίνουν αποτελεσματικούς τρόπους για να προσαρμόζονται σε αυτήν. Πολλές από τις τεχνικές που έχουν μάθει για να αντεπεξέρχονται απηχούν τις διαχρονικές συμβουλές της Αγίας Γραφής. Εξετάστε τις ακόλουθες τρεις εισηγήσεις.

«Καλύτερα είναι οι δύο παρά ο ένας», αναφέρει το εδάφιο Εκκλησιαστής 4:9. Γιατί; Επειδή, όπως εξηγεί το εδάφιο 10, «αν πέσει ο ένας, ο άλλος μπορεί να σηκώσει το σύντροφό του». Χρησιμοποιείτε εσείς εκφράσεις εκτίμησης για να “σηκώνετε το σύντροφό σας”;

Μήπως θα μπορούσατε να αναζητήσετε τρόπους για να βοηθάτε έμπρακτα ο ένας τον άλλον; Ο Γιονγκ, του οποίου η σύζυγος πάσχει από μερική παράλυση, λέει: «Προσπαθώ να δείχνω στοχαστικό ενδιαφέρον για τη σύζυγό μου σε κάθε περίπτωση. Όποτε διψάω εγώ, σκέφτομαι ότι μπορεί να διψάει και εκείνη. Αν θέλω να βγω έξω και να δω την όμορφη θέα, τη ρωτάω αν θέλει να την πάρω μαζί μου. Μοιραζόμαστε τον πόνο και υπομένουμε την κατάσταση μαζί».

Από την άλλη πλευρά, αν λαβαίνετε φροντίδα από το σύντροφό σας, μήπως υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε μόνοι σας χωρίς να απειλείται η υγεία σας; Αν ναι, κάτι τέτοιο μπορεί να τονώσει την αυτοεκτίμησή σας και ίσως διευκολύνει το σύντροφό σας να συνεχίσει να σας φροντίζει.

Αντί να νομίζετε ότι ξέρετε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να δείχνετε στοχαστικό ενδιαφέρον για το σύντροφό σας, θα μπορούσατε να τον ή την ρωτήσετε τι θα προτιμούσε. Η Νάνσι, η οποία αναφέρθηκε στην αρχή του άρθρου, εξήγησε τελικά στο σύζυγό της πώς την επηρέαζε το γεγονός ότι δεν ήξερε την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους. Τώρα, ο σύζυγός της προσπαθεί να επικοινωνεί περισσότερο μαζί της σε σχέση με αυτό το ζήτημα.

«Για το καθετί υπάρχει προσδιορισμένος καιρός», έγραψε ο σοφός Βασιλιάς Σολομών. (Εκκλησιαστής 3:1) Ωστόσο, μπορεί να φαίνεται αδύνατο να διατηρείτε ισορροπημένο πρόγραμμα, εφόσον οι καθημερινές δραστηριότητες της οικογένειας μπορεί να επηρεαστούν ανά πάσα στιγμή λόγω της χρόνιας πάθησης. Πώς μπορείτε να επιτύχετε ισορροπία τουλάχιστον σε κάποιον βαθμό;

Σε τακτά διαστήματα, θα μπορούσατε να ασχολείστε και με άλλα ζητήματα, πέρα από τα σοβαρά ιατρικά προβλήματα. Μήπως μπορείτε να απολαμβάνετε ακόμη μερικά από τα πράγματα που κάνατε μαζί προτού εμφανιστεί η ασθένεια; Αν όχι, ποιες καινούριες δραστηριότητες μπορείτε να δοκιμάσετε; Ίσως κάτι απλό, όπως το να διαβάζετε ο ένας στον άλλον, ή κάτι δύσκολο, όπως το να μάθετε μια καινούρια γλώσσα. Οι κοινές δραστηριότητες που δεν έχουν σχέση με την ασθένεια θα ενισχύσουν το δεσμό της “μίας σάρκας”​—και θα αυξήσουν την ευτυχία σας.

Ένα άλλο βοήθημα για τη διατήρηση ισορροπίας είναι η συντροφιά των άλλων. Η Γραφή δηλώνει στο εδάφιο Παροιμίες 18:1: «Εκείνος που απομονώνεται θα επιζητεί τη δική του ιδιοτελή επιθυμία· θα στρέφεται ενάντια σε κάθε πρακτική σοφία». Προσέξατε σε αυτό το εδάφιο ότι η απομόνωση μπορεί να έχει ανεπιθύμητες επιπτώσεις στη διάνοια; Από την άλλη πλευρά, η περιστασιακή συναναστροφή με άλλους μπορεί να αναπτερώσει το ηθικό σας και να σας βοηθήσει να ξαναδείτε τα πράγματα στην ορθή τους διάσταση. Γι’ αυτό λοιπόν, θα μπορούσατε να παίρνετε την πρωτοβουλία να προσκαλείτε κάποιους στο σπίτι σας.

 Μερικές φορές, η επίτευξη ισορροπίας γίνεται πρόβλημα για τους συντρόφους που παρέχουν φροντίδα. Ορισμένοι επωμίζονται πάρα πολλά καθήκοντα, σιγά σιγά καταπονούνται και θέτουν σε κίνδυνο τη δική τους υγεία. Τελικά, ίσως μάλιστα οδηγούν τον εαυτό τους σε σημείο που δεν μπορούν να φροντίζουν πια τον αγαπημένο τους σύντροφο. Αν, λοιπόν, φροντίζετε έναν σύντροφο που έχει κάποια χρόνια πάθηση, μην παραμελείτε τις προσωπικές σας ανάγκες. Να εξοικονομείτε τακτικά χρόνο για να ηρεμείτε και να ανανεώνεστε. * Μερικοί διαπιστώνουν ότι τους ανακουφίζει το να εκμυστηρεύονται τις ανησυχίες τους κατά καιρούς σε κάποιο έμπιστο άτομο του ίδιου φύλου.

Η Γραφή προειδοποιεί: «Μην πεις: “Γιατί ήταν οι παλιότερες ημέρες καλύτερες από αυτές;”» (Εκκλησιαστής 7:10) Συνεπώς, μη σκέφτεστε συνέχεια πώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα. Να θυμάστε ότι σε αυτόν τον κόσμο, δεν υπάρχει απόλυτη ευτυχία. Το κλειδί στην προκειμένη περίπτωση είναι να αποδεχτείτε την κατάστασή σας και να κάνετε το καλύτερο μέσα στα συγκεκριμένα πλαίσια.

Τι μπορεί να βοηθήσει τόσο εσάς όσο και το σύντροφό σας από αυτή την άποψη; Να συζητάτε τις καλές πλευρές της κατάστασης. Να χαίρεστε ακόμη και για τις ελάχιστες βελτιώσεις στην υγεία σας. Να βρίσκετε πράγματα τα οποία θα περιμένετε με ανυπομονησία, και να θέτετε μαζί εφικτούς στόχους.

Ένα αντρόγυνο, ο Σότζι και η Ακίκο, έχουν εφαρμόσει την παραπάνω συμβουλή με καλά αποτελέσματα. Κάποια στιγμή, αφότου είχε διαγνωστεί ότι η Ακίκο έπασχε από ινομυαλγία, αναγκάστηκαν να αφήσουν έναν ειδικό διορισμό στην ολοχρόνια Χριστιανική διακονία. Απογοητεύτηκαν; Φυσικά. Ωστόσο, ο Σότζι συμβουλεύει όσους αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις: «Μην απογοητεύεστε σκεπτόμενοι όσα δεν μπορείτε να κάνετε πια. Να διατηρείτε θετική στάση. Ακόμη και αν έχετε και οι δύο την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα επανέλθετε στη φυσιολογική καθημερινότητα, προς το παρόν να επικεντρώνεστε στη ζωή σας έτσι όπως είναι τώρα. Για εμένα, αυτό σημαίνει να εστιάζω την προσοχή μου στη σύζυγό μου και να τη βοηθάω». Τέτοιες πρακτικές συμβουλές μπορούν να βοηθήσουν και εσάς αν ο σύντροφός σας έχει ανάγκη ειδικής φροντίδας.