Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Αν Έχετε μια Σοβαρή Ασθένεια

Αν Έχετε μια Σοβαρή Ασθένεια

«Όταν έμαθα ότι είχα καρκίνο στον πνεύμονα και στο παχύ έντερο, ένιωσα σαν να μου απήγγειλαν τη θανατική μου καταδίκη. Αλλά όταν γύρισα στο σπίτι από τον γιατρό, είπα στον εαυτό μου: “Κοίτα, δεν το περίμενες αυτό, αλλά πρέπει να βρεις έναν τρόπο για να το διαχειριστείς”».​—Λίντα, 71 χρονών.

«Πάσχω από ένα πολύ επώδυνο νευρικό σύνδρομο στην αριστερή πλευρά του προσώπου μου. Έρχονται στιγμές που από τον τρομερό πόνο πέφτω σε κατάθλιψη. Έχω νιώσει πολλές φορές αβοήθητη και έχω σκεφτεί ακόμη και την αυτοκτονία».​—Ελίζ, 49 χρονών.

ΑΝ ΕΣΕΙΣ ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο πάσχετε από μια ασθένεια που απειλεί τη ζωή, ξέρετε τι πλήγμα είναι αυτό. Πέρα από την ασθένεια αυτή καθαυτή, χρειάζεται να διαχειρίζεστε και τη συναισθηματική αναστάτωση. Ο φόβος και το άγχος εντείνονται ακόμη περισσότερο όταν έρχεται η ώρα κρίσιμων επισκέψεων στον γιατρό, όταν η πρόσβαση στη θεραπεία είναι δύσκολη ή το κόστος της πολύ υψηλό, καθώς και όταν υπάρχουν παρενέργειες από την αγωγή. Η ψυχική αγωνία που συνοδεύει μια σοβαρή ασθένεια μπορεί να εξαντλήσει τις αντοχές σας.

Πού μπορούμε να στραφούμε για βοήθεια; Πολλοί έχουν διαπιστώσει ότι αυτό που τους παρηγορεί περισσότερο από όλα είναι να στηρίζονται στον Θεό μέσω προσευχής και να διαβάζουν ενθαρρυντικές περικοπές από την Αγία Γραφή. Κάτι άλλο που μπορεί επίσης να βοηθήσει είναι η αγάπη και η συμπαράσταση από την οικογένεια και τους φίλους.

ΠΩΣ ΤΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΠΕΡΑ ΜΕΡΙΚΟΙ

«Στον αγώνα σας με την αρρώστια να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό, και εκείνος θα σας στηρίξει», συστήνει ο 58χρονος Ρόμπερτ. «Να προσεύχεστε στον Ιεχωβά. Πείτε του πώς αισθάνεστε. Ζητήστε του άγιο πνεύμα. Ζητήστε του να σας βοηθήσει να φανείτε δυνατοί για την οικογένειά σας και να διατηρήσετε την αξιοπρέπειά σας καθώς παλεύετε με την αρρώστια.

»Είναι μεγάλο πράγμα να σε στηρίζει η οικογένειά σου συναισθηματικά, να τους νιώθεις δίπλα σου. Κάθε μέρα, μου τηλεφωνούν ένας δυο και με ρωτούν: “Πώς είσαι;” Με ενθαρρύνουν φίλοι από πολλά μέρη. Αυτό με τονώνει πάρα πολύ και μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω».

Αν επισκέπτεστε κάποιον φίλο σας που είναι άρρωστος, προσέξτε τι επισημαίνει η Λίντα: «Ο ασθενής θέλει σίγουρα να είναι η ζωή του όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική και ίσως να μη θέλει πάντα να μιλάει για την ασθένεια. Γι’ αυτό, να μιλάτε για ό,τι θα μιλούσατε συνήθως».

Με τη δύναμη του Θεού και την παρηγοριά από τις Γραφές, καθώς και τη συμπαράσταση στοργικών συγγενών και φίλων, μπορούμε να παραμείνουμε βέβαιοι ότι έχει νόημα να ζούμε ακόμη και όταν περνάμε μια σοβαρή ασθένεια.