Ο Αδάμ και η Εύα ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που αμάρτησαν. Όταν έδειξαν ανυπακοή στον Θεό και έφαγαν από «το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού», διέπραξαν το λεγόμενο προπατορικό αμάρτημα. a (Γένεση 2:16, 17· 3:6· Ρωμαίους 5:19) Εκείνο το δέντρο ήταν απαγορευμένο για τον Αδάμ και την Εύα επειδή αντιπροσώπευε την εξουσία, ή αλλιώς το δικαίωμα, που έχει ο Θεός να αποφασίζει τι είναι καλό και τι κακό για τους ανθρώπους. Τρώγοντας από εκείνο το δέντρο, ο Αδάμ και η Εύα πήραν τα πράγματα στα χέρια τους και επέλεξαν να αποφασίζουν μόνοι τους τι είναι καλό και τι κακό. Με αυτή την πράξη τους, απέρριψαν την εξουσία του Θεού σε ηθικά ζητήματα.

•  Τι επιπτώσεις είχε το προπατορικό αμάρτημα στον Αδάμ και στην Εύα;

•  Τι επιπτώσεις έχει το προπατορικό αμάρτημα σε εμάς;

•  Πώς θα απαλλαχτούμε από τις συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος;

•  Εσφαλμένες αντιλήψεις σχετικά με το προπατορικό αμάρτημα

 Εξαιτίας της αμαρτίας τους, ο Αδάμ και η Εύα γέρασαν και τελικά πέθαναν. Κατέστρεψαν τη φιλία τους με τον Θεό και έχασαν την προοπτική να ζουν για πάντα με τέλεια υγεία.—Γένεση 3:19.

 Ο Αδάμ και η Εύα μεταβίβασαν την αμαρτωλή τους κατάσταση σε όλους τους απογόνους τους με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που μεταβιβάζουν οι ανθρώπινοι γονείς τα γενετικά ελαττώματα στα παιδιά τους. (Ρωμαίους 5:12) Ως αποτέλεσμα, όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται «στην αμαρτία», b δηλαδή γεννιούνται ατελείς και με τάση να κάνουν το κακό.—Ψαλμός 51:5· Εφεσίους 2:3.

 Εξαιτίας της κληρονομημένης αμαρτίας, δηλαδή της ατέλειας, αρρωσταίνουμε, γερνάμε και πεθαίνουμε. (Ρωμαίους 6:23) Επίσης, βιώνουμε τις άσχημες συνέπειες τόσο των δικών μας λαθών όσο και των άλλων.—Εκκλησιαστής 8:9· Ιακώβου 3:2.

 Ναι. Η Γραφή λέει ότι ο Ιησούς πέθανε για να γίνει «θυσία εξιλέωσης για τις αμαρτίες μας». (1 Ιωάννη 4:10, υποσημείωση) Η θυσία του Ιησού μπορεί να μας απαλλάξει από τις επιπτώσεις της κληρονομημένης αμαρτίας και να μας επιτρέψει να αποκτήσουμε αυτό που έχασαν ο Αδάμ και Εύα—την προοπτική της ατέλειωτης ζωής με τέλεια υγεία.—Ιωάννης 3:16. c

 Εσφαλμένη αντίληψη: Το προπατορικό αμάρτημα μας αποξενώνει οριστικά από τον Θεό.

 Αλήθεια: Ο Θεός δεν μας θεωρεί υπεύθυνους για ό,τι έκαναν ο Αδάμ και η Εύα. Κατανοεί ότι είμαστε ατελείς, και δεν έχει παράλογες προσδοκίες από εμάς. (Ψαλμός 103:14) Αν και βασανιζόμαστε από την κληρονομημένη αμαρτία, έχουμε την ευκαιρία και το προνόμιο να αποκτήσουμε στενή φιλία με τον Θεό.—Παροιμίες 3:32.

 Εσφαλμένη αντίληψη: Το βάφτισμα μας απαλλάσσει από το προπατορικό αμάρτημα, οπότε τα μωρά πρέπει να βαφτίζονται.

 Αλήθεια: Παρότι το βάφτισμα είναι ουσιώδες βήμα προς την απόκτηση σωτηρίας, μόνο η πίστη στη θυσία του Ιησού μπορεί να καθαρίσει κάποιον από την αμαρτία. (1 Πέτρου 3:21· 1 Ιωάννη 1:7) Εφόσον η πραγματική πίστη βασίζεται σε γνώση, τα βρέφη δεν είναι δυνατόν να έχουν πίστη. Η Γραφή λοιπόν δεν επιδοκιμάζει τον νηπιοβαπτισμό. Αυτό γίνεται φανερό από τον τρόπο με τον οποίο ενεργούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί, οι οποίοι βάφτιζαν, όχι μωρά, αλλά πιστούς «άντρες και γυναίκες»—άτομα που είχαν πιστέψει στον Λόγο του Θεού.—Πράξεις 2:41· 8:12.

 Εσφαλμένη αντίληψη: Ο Θεός καταράστηκε τις γυναίκες επειδή η Εύα έφαγε πρώτη από τον απαγορευμένο καρπό.

 Αλήθεια: Ο Θεός δεν καταράστηκε τις γυναίκες, αλλά “το αρχικό φίδι, εκείνον που αποκαλείται Διάβολος και Σατανάς” το οποίο παρακίνησε την Εύα να αμαρτήσει. (Αποκάλυψη 12:9· Γένεση 3:14) Εκτός αυτού, ο Θεός θεώρησε πρωταρχικά υπεύθυνο για το προπατορικό αμάρτημα τον Αδάμ, όχι τη σύζυγό του.—Ρωμαίους 5:12.

 Αλλά γιατί είπε ο Θεός ότι ο Αδάμ θα εξουσίαζε τη σύζυγό του; (Γένεση 3:16) Όταν ο Θεός έκανε αυτή τη δήλωση, δεν έδινε τη συγκατάθεσή του για τέτοιου είδους συμπεριφορά. Απλώς προέλεγε μια θλιβερή συνέπεια της αμαρτίας. Ο Θεός αναμένει από τους άντρες να αγαπούν και να τιμούν τη σύζυγό τους, καθώς επίσης να δείχνουν βαθύ σεβασμό στις γυναίκες γενικότερα.—Εφεσίους 5:25· 1 Πέτρου 3:7.

 Εσφαλμένη αντίληψη: Το προπατορικό αμάρτημα ήταν το σεξ.

 Αλήθεια: Το προπατορικό αμάρτημα δεν θα μπορούσε να είναι το σεξ για τους εξής λόγους:

•   Ο Θεός έδωσε στον Αδάμ την εντολή να μην φάει από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού ενόσω αυτός ήταν ακόμη μόνος, προτού αποκτήσει σύζυγο.—Γένεση 2:17, 18.

•   Ο Θεός έδωσε στον Αδάμ και στην Εύα την οδηγία να “είναι καρποφόροι και να πληθυνθούν”, δηλαδή να κάνουν παιδιά. (Γένεση 1:28) Θα ήταν απάνθρωπο να τιμωρήσει ο Θεός το πρώτο ζευγάρι επειδή έκαναν αυτό που τους πρόσταξε να κάνουν.

•   Ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν ο καθένας ξεχωριστά—πρώτα η Εύα και αργότερα ο Αδάμ.—Γένεση 3:6.

•   Η Γραφή επιδοκιμάζει τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ συζύγων.—Παροιμίες 5:18, 19· 1 Κορινθίους 7:3.