Yəhyanın yazdığı müjdə 20:1—31
20 Həftənin ilk günü* səhər tezdən, hələ hava açılmamış Məcdəlli Məryəm sərdabəyə gəldi+ və gördü ki, sərdabənin ağzındakı daş qırağa çəkilib.+
2 O qaçıb Şimon Butrusun və İsanın sevdiyi o biri şagirdin+ yanına gəldi və dedi: «Ağanı sərdabədən+ götürüblər, bilmirik aparıb hara qoyublar».
3 Onda Butrus və o biri şagird sərdabəyə yollandılar.
4 Onların ikisi də qaçırdılar, amma o biri şagird Butrusdan bərk qaçırdı və sərdabəyə birinci çatdı.
5 O, içəri boylanıb yerdəki kətan parçanı gördü,+ lakin içəri girmədi.
6 Şimon Butrus da gəlib çatdı və sərdabəyə girdi. O da yerdəki parçanı
7 və İsanın başını örtən dəsmalı gördü. Dəsmal kətan parçadan ayrı bir yerdə bürmələnib qalmışdı.
8 Onda sərdabəyə birinci çatmış o biri şagird də içəri girdi. O, bunları gördü və inandı.
9 Onlar Müqəddəs Yazılarda onun diriləcəyi haqda deyilmiş sözü hələ dərk etməmişdilər.+
10 Beləcə, şagirdlər evlərinə qayıtdılar.
11 Məryəm isə sərdabənin yanında durub ağlayırdı. O ağlaya-ağlaya içəriyə boylandı
12 və ağ libaslı iki mələk gördü.+ Mələklərdən biri İsanın cəsədi qoyulduğu yerin baş tərəfində, o birisi ayaq tərəfində oturmuşdu.
13 Onlar Məryəmə dedilər: «Niyə ağlayırsan?» O cavab verdi: «Ağamı aparıblar, bilmirəm hara qoyublar».
14 O, bunu deyəndən sonra çönüb gördü ki, İsa arxada durub. Lakin Məryəm başa düşmədi ki, bu, İsadır.+
15 İsa ona dedi: «Bacım, niyə ağlayırsan? Kimi axtarırsan?» Məryəm elə bilirdi ki, bu, bağbandır. Ona görə də dedi: «Ağa, əgər onu sən aparmısansa, de hara qoymusan, mən gedim onu götürüm».
16 İsa ona dedi: «Məryəm!» O çönüb ibranicə: «Rabbuni!» — dedi. (Rabbuni «ustad» deməkdir.)
17 İsa ona dedi: «Tutma məni. Mən ki hələ Atamın yanına qalxmıram. Qardaşlarımın yanına get+ və onlara de: “Mən öz Atamın+ və sizin Atanızın, öz Allahımın+ və sizin Allahınızın yanına gedirəm”».
18 Məcdəlli Məryəm gəlib şagirdlərə dedi: «Mən Ağanı gördüm!» O, İsanın dediklərini onlara çatdırdı.+
19 Həmin gün həftənin ilk günü idi. Axşamüstü şagirdlər bir yerdə oturmuşdular və yəhudilərin qorxusundan qapıları kilitləmişdilər. Qəfildən İsa gəlib ortada durdu və onları salamladı: «Sizə salam olsun!»+
20 Sonra İsa əllərini və böyrünü onlara göstərdi.+ Şagirdlər Ağanı görəndə çox sevindilər.+
21 İsa onlara dedi: «Sizə salam olsun!+ Atam məni dünyaya göndərdiyi kimi,+ mən də sizi dünyaya göndərirəm».+
22 Sonra İsa onların üzərinə üfürüb dedi: «Müqəddəs ruhu alın.+
23 Kimin günahlarını bağışlasanız, onlar bağışlanacaq, kimin günahlarını bağışlamasanız, onlar bağışlanmayacaq».
24 İsa gələndə on iki həvaridən biri olan Əkiz ləqəbli Tomas+ onlarla deyildi.
25 O biri şagirdlər ona: «Biz Ağanı gördük!» — deyəndə Tomas cavab verdi: «Əgər onun əllərində mıx izlərini görməsəm, bu yaralara barmağımla toxunmasam, əlimi onun böyrünə qoymasam,+ ömrümdə inanmaram».
26 Bu hadisədən səkkiz gün sonra şagirdlər yenə bir yerdə yığışmışdılar, Tomas da onlarla idi. Qapılar bağlı olsa da, İsa gəldi, otağın ortasında durub dedi: «Sizə salam olsun!»+
27 Sonra üzünü Tomasa tutub dedi: «Barmağını bura qoy və əllərimə bax. Əlini uzat, böyrümə qoy və daha şübhə etmə, inan!»
28 Tomas ona cavab verdi: «Ağam, allahım!*»
29 İsa ona dedi: «Məni gördüyün üçün inandın? Görməyib iman edənlər nə xoşbəxtdirlər!»
30 Əlbəttə, İsa şagirdlərinin gözü qabağında çoxlu başqa möcüzələr də göstərdi. Lakin onlar haqqında bu tumarda yazılmayıb.+
31 Bunlar isə ona görə yazılıb ki, siz İsanın Allahın Oğlu Məsih olduğuna inanasınız və iman sayəsində, onun adı vasitəsilə həyata qovuşasınız.+
