МӘТТАНЫН јаздығы мүждәдә бу һадисә белә нәгл олунур: «Иса мәбәдә ҝириб орадакы бүтүн алверчиләри вә мүштәриләри говду, пул дәјишәнләрин масаларыны вә ҝөјәрчин сатанларын кәтилләрини чевириб деди: Јазылыб: “Мәним евим дуа еви адланаҹаг”. Сиз исә ону гулдур јувасына дөндәрмисиниз» (Мәт. 21:12, 13).

Јәһуди тарихи гејдләр ҝөстәрир ки, мәбәд алверчиләри малларыны чох баһа гијмәтә сатыб мүштәриләри сојурдулар. Мәсәлән, гумру гушлары адәтән уҹуз олдуғу үчүн касыб инсанлар ону алыб гурбан ҝәтирә билирдиләр. Лакин гәдим јәһуди гејдләриндән бири олан «Мишна»да јазылана әсасән, биринҹи әсрдә елә вахт олмушду ки, бир ҹүт гурбанлыг ҝөјәрчинин гијмәти бир гызыл динара гәдәр галхмышды. Һәмин дөврдә бир гызыл динар ади ишчинин 25 ҝүнлүк әмәк һаггына бәрабәр иди. Ҝөјәрчин вә гумру гушунун гијмәтинин бу гәдәр баһа олмасы уҹбатындан касыб инсанларын онлары алмаға ҝүҹү чатмырды (Лав. 1:14; 5:7; 12:6—8). Бу вәзијјәт јәһуди дин хадимләриндән бири олан Шәмун бен Гәмлаили өзүндән чыхарыр вә о, иҹбари гурбанларын сајыны азалдыр. Беләҹә, алверчиләр бир ҹүт ҝөјәрчини әввәлкиндән 100 дәфә ашағы гијмәтә сатмалы олурлар.

Одур ки, мәбәд алверчиләринин аҹҝөзлүклә ҹамааты сојдугларыны нәзәрә алсаг, Иса Мәсиһин онлары «гулдур» адландырмасы там јериндә иди.