Çocuğuna örnek olmak isteyen bir anne baba öğrettiği şeyleri kendisi de uygular. Örneğin, evde olduğunuz halde eşinize evde olmadığınızı söyletiyorsanız ve çocuğunuz bunu duyuyorsa ondan dürüst olmasını bekleyebilir misiniz?

“‘Dediğimi yap, yaptığımı yapma’ derler fakat bu yöntem çocuklarda işe yaramaz. Onlar söylediğimiz ve yaptığımız her şeyi emen bir sünger gibidirler ve öğrettiklerimizle yaptıklarımız uyuşmadığında bunu hemen söylerler” (Özgür).

KUTSAL KİTAPTAKİ İLKE: “‘Çalma!’ emrini duyuran sen, çalar mısın?” (Romalılar 2:21).

Çocuklar, hatta ergenlik çağındaki gençler yaşıtlarından ya da başkalarından etkilenebilir, ama en çok anne babalarından etkilenirler. Dolayısıyla çocuğunuzu en iyi siz yönlendirebilirsiniz, tabii eğer sözlerinizle davranışlarınız uyumluysa.

“Bazen bir şeyi yüz kere söyleriz ve çocuğumuz dinliyor mu diye merak ederiz, ama bir kere bile söylediğimiz şeyi yapmazsak bu çocuğumuzun gözünden kaçmaz. Çocuklar biz farkında olmasak da yaptığımız her şeye dikkat eder” (Nicole).

KUTSAL KİTAPTAKİ İLKE: “Yukarıdan gelen hikmet . . . . ikiyüzlü değildir” (Yakup 3:17).

Kendi standartlarınızı gözden geçirin. Ne tür filmler ve programlar izliyorsunuz? Eşinize ve çocuklarınıza nasıl davranıyorsunuz? Arkadaşlarınız nasıl kişiler? Başkalarına düşünceli davranıyor musunuz? Kısacası, çocuğunuzun nasıl biri olmasını istiyorsanız siz de öyle biri olmaya çalışıyor musunuz?

“Kocam ve ben, çocuklarımızın bizim uymadığımız bir standarda uymasını beklemiyoruz” (Christine).

Hata yaptığınızda özür dileyin. Çocuklarınız kusursuz olmadığınızı zaten biliyor. Hata yaptığınızda hem eşinizden hem de çocuklarınızdan özür dilerseniz, çocuklarınıza dürüstlük ve alçakgönüllülük konusunda çok değerli bir ders vermiş olacaksınız.

“Çocuklarımızın hatamızı kabul ettiğimizi ve özür dilediğimizi duyması lazım. Böyle yapmazsak, hatalarını kabul etmek yerine gizlemeyi öğrenecekler” (Robin).