Babam 1949’da madencilik ve enerji üretim endüstrisinde çalışmak için Almanya’dan Avustralya’ya gelmiş. Victoria eyaletinde kırsal bir bölgeye yerleşmiş. Orada evlenmiş ve 1953’te ben doğmuşum.

Birkaç yıl sonra annem Yehova’nın Şahitleriyle Kutsal Kitabı incelemeye başlamış. Bu yüzden çocukluğuma dair hatırladığım şeyler arasında Kutsal Kitaptan öğrendiğim bilgiler var. Bununla birlikte babam hiçbir dine tahammül edemeyen bir adamdı. Giderek saldırgan biri oldu. Annem ondan çok korkuyordu. Yine de gizlice Kutsal Kitabı incelemeye devam etti ve öğrendikleri çok hoşuna gitmeye başladı. Babamın evde olmadığı zamanlar kız kardeşime ve bana öğrendiklerini anlatırdı. Bize gelecekte kurulacak cennet yeryüzünden bahsederdi, Kutsal Kitabın standartlarına göre yaşarsak mutlu olacağımızı söylerdi (Mezmur 37:10, 29; İşaya 48:17).

18 yaşında babamın şiddet dolu davranışları yüzünden evden ayrılmak zorunda kaldım. Annemin Kutsal Kitaptan öğrettiklerine inanıyordum ama bunların değerinin farkında değildim. Dolayısıyla bu bilgilere göre bir yaşam süremedim. Bu arada kömür madenlerinde elektrikçi olarak çalışmaya başlamıştım. 20 yaşındayken evlendim. İlk kızımız 3 yıl sonra doğdu. O sıralarda hayatımda neyin önemli olduğunu tekrar düşünmeye başladım. Kutsal Kitabın aileme çok iyi geleceğini bildiğimden bir Yehova’nın Şahidiyle inceleme yapmaya karar verdim. Ancak karım Şahitlerden hiç hoşlanmıyordu. Bir keresinde onların toplantısından döndüğümde, karım kesin bir dille “Ya Kutsal Kitabı incelemeyi bırakırsın ya da evden gidersin” dedi. Yeterince güçlü değildim ve karımın isteklerine boyun eğerek Şahitlerle bağlantımı kestim. Ama sonra, doğru olduğunu bildiğim şeyi yapamadığım için büyük pişmanlık duydum.

Bir gün iş arkadaşlarım bana pornografik görüntüler gösterdi. Hem çok çekici hem de çok iğrençti. Kendimi inanılmaz suçlu hissettim. Kutsal Kitapta bu gibi davranışların mahkûm edildiğini bildiğim için Tanrı’nın beni cezalandıracağını düşündüm. Ancak müstehcen görüntülere giderek daha çok bakmaya başladım ve pornografi benim için normal hale geldi. Öyle ki bir süre sonra bağımlısı oldum.

 Bundan sonraki 20 yıl boyunca annemin bana öğretmeye çalıştığı standartlardan giderek uzaklaştım. Zihnime giren şeyler davranışlarıma da yansımaya başladı. Hep belden aşağı espriler yapan ağzı bozuk biri olmuştum. Cinsellikle ilgili çarpık bir görüşüm vardı. Evli olduğum halde başka kadınlarla birlikte oluyordum. Bir gün aynaya bakıp kendime “Senden nefret ediyorum” dedim. Özsaygım kaybolmuş, kendinden iğrenen bir adama dönmüştüm.

Sonra eşimle ayrıldık. Berbat bir hayatım vardı. Bir gün Yehova’ya tüm yüreğimle dua ettim. Neredeyse 20 yıllık bir aradan sonra Kutsal Kitabı tekrar incelemeye başladım. Bu arada babam ölmüştü, annem de Yehova’nın Şahidi olmuştu.

Kutsal Kitabın yüksek standartlarıyla benim yaşam tarzım arasında dağlar kadar fark vardı. Ama bu sefer Kutsal Kitabın vaat ettiği iç huzurunu elde etmeye kararlıydım. Bunun için konuşma tarzımı düzeltecek ve öfkemi dizginleyecektim. Ahlaksız yaşam tarzımı, kumarı, aşırı içki içmeyi ve işyerinden bir şeyler çalmayı bırakacaktım.

İş arkadaşlarım neden bu kadar büyük değişiklikler yapmak istediğimi bir türlü anlayamıyordu. 3 yıl boyunca benimle uğraşıp durdular, eski halime dönmemi istiyorlardı. Ağzımdan kötü bir söz kaçtığında ya da biraz öfkeli davrandığımda zafer kazanmışçasına, “İşte eski Joe geri döndü!” diyorlardı. Bu sözler beni çok üzüyordu. Her seferinde başarısız olduğumu düşünüyordum.

İşyerimde sürekli elektronik ya da basılı, pornografik görüntülerle karşılaşıyordum. Eskiden benim de yaptığım gibi, iş arkadaşlarım bilgisayarlarından sürekli açık saçık resimler gönderiyorlardı. Ben bu bağımlılıktan kurtulmaya çalışırken, arkadaşlarım sanki attığım her adımda bana çelme takmaya kararlıydılar. Kutsal Kitabı incelediğim kişiye giderek yardıma ve cesarete ihtiyacım olduğunu söyledim. Ona içimi dökerken beni sabırla dinledi. Kutsal Kitaptan durumuma uygun ayetler okuyarak bu bağımlılıkla nasıl mücadele edeceğimi gösterdi. Ayrıca beni, ısrarla dua ederek Yehova’dan yardım istemeye teşvik etti (Mezmur 119:37).

Bir gün iş arkadaşlarımı bir araya topladım. Aralarında alkolik olduğunu kabul eden 2 kişi vardı. Ve arkadaşlarıma, bu adamlara birer bira vermelerini söyledim. Herkes bana karşı çıkarak “Bunu nasıl yaparsın? Onlar bağımlılıkla mücadele ediyor” diye bağırdı. Onlara, “Haklısınız ve ben de aynı mücadeleyi veriyorum” dedim. O günden sonra arkadaşlarım pornografi bağımlılığından kurtulmaya çalıştığımı kabul ettiler ve artık bana baskı yapmadılar.

Zamanla pornografi bağımlılığımı yendim. Yehova bu konuda bana çok yardım etti. 1999 yılında Yehova’nın Şahidi oldum. Bana mutlu ve temiz bir yaşam sürmem için ikinci bir fırsat verildi, bu yüzden çok minnettarım.

Onca yıl sevgiyle bağlandığım şeylerden Yehova’nın neden nefret ettiğini şimdi anlıyorum. Meğer Yehova, sevgi dolu bir baba gibi beni pornografinin zararlarından korumak istiyormuş. Özdeyişler 3:5, 6’daki sözler ne kadar doğru! “Bütün yüreğinle Yehova’ya güven ve kendi anlayışına dayanma. Tuttuğun her yolda O’nu dikkate al, O da seni düze çıkarır.” Gerçekten de Kutsal Kitabın standartları insana sadece bir koruma sağlamaz, aynı zamanda başarı garantisi de verir (Mezmur 1:1-3).

Eskiden kendimden iğreniyordum, ama şimdi özsaygımı yeniden kazandım ve iç huzuruna kavuştum. Temiz bir yaşam sürüyorum. Yehova’nın beni bağışladığını ve desteklediğini hissedebiliyorum. 2000 yılında, benim gibi Yehova’yı çok seven Karolin adlı güzel bir kadınla evlendim. Huzur dolu bir yuvamız var. Yehova’nın Şahitlerinden oluşan dünya çapındaki temiz ve sevgi dolu kardeşler topluluğunun bir parçası olduğumuz için kendimizi çok ayrıcalıklı hissediyoruz.