BİRİNCİ YÜZYILDAKİ Hıristiyanlar ‘krallığın iyi haberini’ mümkün olduğunca çok insana ulaştırmak için büyük çaba harcadı (Mat. 24:14). Hatta bazıları başka ülkelere gitti. Örneğin Pavlus vaizlik turları sırasında, bugün Türkiye’nin de bulunduğu bölgede iyi haberi geniş çapta duyurdu. * O zamandan yaklaşık 2.000 yıl sonra, 2014’te Türkiye yine özel bir duyuru faaliyetine ev sahipliği yaptı. Acaba böyle bir faaliyet neden düzenlendi? Bu faaliyete kimler katıldı?

Türkiye’de 2.800’den fazla müjdeci var, fakat ülkenin nüfusu yaklaşık 80 milyon. Dolayısıyla Türkiye’de bir müjdeciye neredeyse 28.000 kişi düşüyor. Tahmin edebileceğiniz gibi müjdeciler henüz ülke nüfusunun çok küçük bir kısmına ulaşabildi. Bu özel faaliyetin amacı kısa bir süre içinde mümkün olduğunca çok kişiye iyi haberi duyurmaktı. Bu faaliyet için çeşitli ülkelerden Türkçe konuşan 550 kardeş Türkiye’ye geldi ve yerel müjdecilerle birlikte hizmet etti. Peki neler başarıldı?

Büyük bir şahitlik oldu. İstanbul’daki bir cemaat şöyle yazdı: “İnsanlar bizi gördüklerinde ‘Burada özel bir kongre mi var? Her taraf Yehova’nın Şahitleriyle dolu!’ diyorlardı.” İzmir’deki bir cemaat ise şunu bildirdi: “Taksi durağında çalışan bir görevli ihtiyarlarımızdan birine şöyle sordu: ‘Hayrola, faaliyetiniz mi arttı?’” Evet, özel faaliyet kesinlikle dikkat çekti.

Yurtdışından gelen kardeşler Türkiye’de hizmet etmekten çok zevk aldı. Danimarka’dan gelen Steffen şöyle dedi: “Her gün, Yehova’yı hiç tanımayan kişilerle konuşma fırsatım oldu. Yehova’nın adını gerçekten duyurduğumu hissettim.” Fransa’dan gelen Jean-David de şöyle yazdı: “Tek bir sokakta saatlerce hizmet ettik. Harikaydı! İnsanların çoğu Yehova’nın Şahitlerini hiç duymamıştı. Neredeyse her kapıda sohbet başlattık, video gösterdik ve yayın verdik.”

Yurtdışından gelen 550 kardeş yalnızca iki haftada yaklaşık 60.000 yayın dağıttı. Özel faaliyet gerçekten de büyük bir şahitlikle sonuçlandı!

 Kardeşlerin hizmetteki gayreti arttı. Özel faaliyetin yerel kardeşler üzerinde çok olumlu bir etkisi oldu. Birçoğu tamgün hizmeti düşünmeye başladı. Hatta özel faaliyetten sonraki 1 yıl içinde Türkiye’deki daimi öncülerin sayısı yüzde 24 arttı.

Yurtdışından gelen kardeşler ülkelerine döndükten sonra bile bu faaliyetten yarar görmeye devam etti. Almanya’dan gelen Şirin hemşire şöyle yazdı: “Türkiye’deki kardeşler rastlantıda hizmet ederken çok rahat. Oysa ben bu konuda epey çekingenim. Özel faaliyet ve yerel kardeşlerin örneği sayesinde, ayrıca bol bol dua ederek bu korkumu yenebildim. Hatta metroda şahitlikte bulundum ve broşür verdim! Artık eskisi kadar çekingen değilim.”

Almanya’dan gelen Johannes “Hizmetle ilgili kendime bazı dersler çıkardım” diyor. “Türkiye’deki kardeşler hakikati olabildiğince çok kişiyle paylaşmak istiyor. Her fırsatta şahitlikte bulunuyorlar. Ben de Almanya’ya döndüğümde aynısını yapmaya karar verdim. Artık her zamankinden daha fazla insana şahitlikte bulunuyorum.”

Fransa’dan gelen Zeynep hemşire şöyle söylüyor: “Özel faaliyet hizmetimi derinden etkiledi. Daha cesur olmama ve Yehova’ya daha fazla güvenmeme yardım etti.”

Kardeşler arasındaki bağ güçlendi. Farklı milletlerden kardeşlerin arasındaki sevgi ve birlik özel faaliyete katılanların üzerinde kalıcı bir etki bıraktı. Daha önce adı geçen Jean-David şunları söylüyor: “Kardeşlerin konukseverliğini bizzat tattık. Bizi dostları ve ailelerinin bir parçası olarak gördüler. Bize evlerini açtılar. Uluslararası bir kardeşler topluluğu olduğumuzu biliyordum ve bunu yayınlarımızda birçok defa okumuştum. Fakat bu sefer bu gerçeği bizzat yaşadım. Yehova’nın toplumunun bir ferdi olmaktan artık daha çok gurur duyuyorum ve bu muazzam ayrıcalık için O’na şükrediyorum.”

Fransa’dan gelen Claire şöyle diyor: “Alman, Danimarkalı, Fransız ya da Türk olsun hepimiz tek bir aileydik. Sanki Tanrı kocaman bir silgiyle ülkeler arasındaki tüm sınırları silmişti.”

 Fransa’dan gelen Stéphanie hemşire de şunları söyledi: “Özel faaliyet bize şunu öğretti: Aramızdaki birliğin kaynağı kültür ya da dil değil, Yehova’ya duyduğumuz ortak sevgidir.”

Faaliyete katılan birçok kardeş Türkiye’deki muazzam işe destek olmak için oraya taşınmayı düşünüyor. Hatta çok sayıda Şahit Türkiye’ye taşındı bile. Bu özverili kardeşler gerçekten övgüye layık.

Örneğin cemaatin bulunmadığı bir bölgedeki küçük bir grubu düşünelim. 25 müjdecinin olduğu bu grupta uzun yıllar yalnızca bir ihtiyar vardı. Fakat 2015’te Almanya ve Hollanda’dan 6 kardeş, grubu desteklemek için oraya taşındı. Gruptaki kardeşlerin ne kadar sevindiğini tahmin edebilirsiniz.

Bir süredir Türkiye’de hizmet eden kardeşler oradaki hayatlarıyla ilgili ne düşünüyor? Bazen zorluklar olsa da ihtiyaç bölgesinde hizmet etmek onlara çok doyum veriyor. Bazılarının neler dediğine bakalım.

İspanya’dan Türkiye’ye taşınan ve 40’lı yaşlarının başında evli bir birader olan Federico şöyle diyor: “Bana yük olacak fazla maddi şeyim olmadığı için kendimi özgür hissediyorum ve gerçekten önemli olan şeylere odaklanabiliyorum.” Peki bu hizmet dalını başkalarına da tavsiye ediyor mu? Federico “Kesinlikle evet!” diyor ve şöyle devam ediyor: “İnsanların Yehova’yı tanımasına yardım etmek için başka bir ülkeye taşındığınızda kendinizi Yehova’nın ellerine bırakmış olursunuz ve O’nun ilgisini hiç olmadığı kadar çok hissedersiniz.”

Hollanda’dan gelen ve 50’lerinin sonunda evli bir birader olan Rudy de şunları söylüyor: “Hakikati hiç duymamış sayısız insanla iyi haberi paylaşmak, deyim yerindeyse ön saflarda hizmet etmek bize inanılmaz bir doyum veriyor. Hakikati kabul eden kişilerin mutluluğuna tanık olduğumuzda büyük sevinç duyuyoruz.”

 40’lı yaşlarının başında evli bir birader olan Sascha ise Almanya’dan geldi. O şöyle diyor: “Hizmete her çıktığımda hakikati hiç duymamış insanlarla karşılaşıyorum. Böyle kişilere Yehova’yı tanıma fırsatı sunmanın beni ne kadar mutlu ettiğini anlatamam.”

30’larında evli bir hemşire olan Atsuko Japonya’dan geldi. Şöyle söylüyor: “Önceden Armagedon hemen gelsin isterdim. Fakat Türkiye’ye taşındıktan sonra, hâlâ sabrettiği için Yehova’ya şükrediyorum. Yehova’nın dünya çapındaki duyuru faaliyetini nasıl yönlendirdiğini gördükçe O’na daha da yaklaşmak istiyorum.”

Rusya’dan gelen ve 30’larının başında olan Alisa hemşire ise “Yehova’ya bu alanda hizmet etmek O’nun iyiliğini tatmamı sağladı” diyor (Mezm. 34:8). “Yehova benim hem Babam hem de farklı koşullarda daha yakından tanıdığım Dostum. Hayatım mutlu anlarla, heyecan verici tecrübelerle ve birbirinden güzel nimetlerle dolu.”

Türkiye’deki özel duyuru faaliyeti sayesinde birçok insan iyi haberi ilk kez duydu. Fakat ülkenin çok büyük bir kısmına iyi haber henüz ulaşmadı. Hizmet etmek için Türkiye’ye gelen kardeşler her gün Yehova’yı hiç duymamış kişilerle karşılaşıyor. Siz de böyle bir sahada hizmet etmek ister misiniz? Öyleyse “Başınızı kaldırın ve hasadı bekleyen şu ağarmış tarlalara bakın” (Yuhn. 4:35). ‘Tarlaların ağarmış olduğu’ bir ülkedeki duyuru işini destekleyebilir misiniz? Bunu yapabileceğinizi düşünüyorsanız hedefinize doğru adımlar atmaya şimdiden başlayın. İyi haberin “yeryüzünün en uzak yerlerine dek” ulaşmasında daha fazla pay sahibi olursanız hayal bile edemeyeceğiniz nimetler tadacaksınız (Elçi. 1:8).