Peygamberlik sözü Tanrı tarafından ilham edilmiş bir mesaj, yani vahiydir. Kutsal Kitap peygamberlerin ‘kutsal ruhun yönlendirmesiyle, Tanrı’dan aldıklarını aktardıklarını’ söyler (2. Petrus 1:20, 21). Dolayısıyla peygamber, Tanrı’nın mesajını alan ve başkalarına aktaran kişidir (Elçiler 3:18).

Peygamberler Tanrı’dan nasıl bilgi aldılar?

 Tanrı düşüncelerini peygamberlerine çeşitli yollarla aktarmıştır:

•   Yazılı olarak. Tanrı bu yöntemi en azından bir olayda, Musa peygambere On Emri yazılı olarak verdiğinde kullandı (Çıkış 31:18).

•   Melekleri aracılığıyla. Örneğin Tanrı Musa’ya, Firavuna bildirmesi gereken mesajı iletmek için bir melek kullanmıştı (Çıkış 3:2-4, 10). Mesajın kelimesi kelimesine aktarılmasının gerektiği durumlarda, Tanrı meleklerini kullanarak mesajını peygamberlerine yazdırdı. Örneğin Musa’ya şöyle demişti: ‘Bu sözleri yaz, çünkü seninle ve İsrail’le bu sözlere göre ahit yapıyorum’ (Çıkış 34:27). a

•   Görüntüler. Tanrı bazen peygamberlerin uyanıkken ve bilinçleri tamamen yerindeyken görüntüler görmesini sağladı (İşaya 1:1; Habakkuk 1:1). Bazı görüntüler o kadar canlıydı ki peygamberler görüntüdeki olaylara dahil oluyordu (Luka 9:28-36; Vahiy 1:10-17). Bazen de görüntüler kişi kendinden geçmiş haldeyken aktarıldı (Elçiler 10:10, 11; 22:17-21). Ayrıca Tanrı mesajını peygamberler uykudayken rüyalar aracılığıyla da aktardı (Daniel 7:1; Elçiler 16:9, 10).

•   İlham yoluyla. Tanrı mesajını iletmek için peygamberlerinin düşüncelerini yönlendirdi. Kutsal Kitaptaki şu sözler bunu destekler: “Kutsal Yazıların tümü Tanrı ilhamıdır” (2. Timoteos 3:16). “Tanrı ilhamı” ifadesi “Tanrı tarafından üflenmiş” olarak da çevrilebilir. Tanrı düşüncelerini hizmetçilerinin zihnine aktarmak için kutsal ruhunu, yani etkin kuvvetini kullandı. Mesaj Tanrı’nındı, fakat peygamberler mesajı kendi sözleriyle aktardılar (2. Samuel 23:1, 2).

Peygamberlik sözleri her zaman geleceği mi bildirir?

 Hayır, Kutsal Kitaptaki peygamberlik sözleri sadece geleceği bildirmez. Fakat Tanrı’dan gelen mesajların çoğu dolaylı yoldan olsa bile gelecekle ilgiliydi. Örneğin, Tanrı’nın peygamberleri eski İsrailoğullarını kötü yollarından dönmeleri için defalarca uyarmıştı. Bu peygamberlik sözleri, uyarılara kulak verirlerse gelecekte alacakları nimetleri ve tersini yaparlarsa başlarına gelecek felaketleri açıklıyordu (Yeremya 25:4-6). Gelecekte ne olacağı İsrailoğullarının seçtikleri yola bağlıydı (Tekrar 30:19, 20).

Geleceği bildirmeyen peygamberlik sözlerinden örnekler

•   Bir olayda İsrailoğulları Tanrı’dan yardım istediğinde, Tanrı itaatsizliklerinden dolayı onlara yardım etmediğini açıklaması için peygamberini gönderdi (Hâkimler 6:6-10).

•   İsa peygamber Samiriyeli bir kadınla konuşurken kadının geçmişiyle ilgili sadece Tanrı ilhamıyla bilebileceği şeyler söyledi. İsa gelecek hakkında bir şey söylememiş olsa da kadın onun peygamber olduğunu anladı (Yuhanna 4:17-19).

•   İsa mahkemede yargılanırken düşmanları onun yüzünü örtüp ona vurdular ve şöyle dediler: “Sana vuran kim? Peygambersen söyle bakalım.” Onlar İsa’dan geleceği bildirmesini değil, Tanrı’dan aldığı yetenekle ona vuranın kim olduğunu tahmin etmesini istiyorlardı (Luka 22:63, 64).